Uriah Heep: “We hadden nooit gedacht dat deze band zo’n lange adem zou hebben”

Niet kapot te krijgen, die Mick Box (69). Al bijna een halve eeuw is hij het boegbeeld van de legendarische Engelse rockband Uriah Heep en nog steeds heeft hij er niet genoeg van. Zelfs al is hij het enige oorspronkelijke lid van de formatie die ooit de hitlijsten aanvoerde met nummers als Easy Livin’, Gypsy en Lady In Black. Op dit moment werkt de gitarist aan een spiksplinternieuw Uriah Heep-album, dat ergens volgend jaar het licht moet zien. “De ideeën voor liedjes komen me zomaar aanwaaien,” lacht Box. “Zelfs als ik achter het stuur van mijn auto zit. Dan pak ik mijn iPhone en leg vast wat me te binnen schiet.”

Het is duidelijk dat de passie voor muziek de man met de lange grijze manen en de markante kop nooit verlaten heeft. “Ik sta nog net zo in het leven als toen ik een jongen van twintig was,” lacht Box. “Ik wil op een podium staan en mensen mijn muziek laten horen. En mocht ik toch eens twijfelen, dan hoef ik mijn e-mails maar te lezen. Want elke dag krijg ik wel berichtjes van mensen die me willen laten weten hoe belangrijk de muziek van Uriah Heep nog steeds voor hen is.”

Heeft de groep in z’n 47-jarige bestaan iets toegevoegd aan de ontwikkeling van de rockmuziek? Box weet zeker van wel. “Wij waren de eerste elektrisch versterkte rockband die buiten de refreinen om ook vijfstemmige harmonieën toepaste. Dat was eind jaren zestig iets totaal nieuws en heeft sindsdien heel wat muzikanten geïnspireerd. In het nummer Gypsy deden we dat voor het eerst en sindsdien is dat een beetje het handelsmerk van Uriah Heep gebleven.”

“Achteraf had ik natuurlijk nooit kunnen denken dat deze band zo’n lange adem zou hebben,” vervolgt Box. “We hebben kennelijk liedjes geschreven die tijdloos zijn en overal ter wereld aanslaan. Nee, nou loop ik niet op te scheppen: we hebben in de loop der jaren in 58 verschillende landen opgetreden. En we doen nog steeds zo’n 150 shows per jaar. Ik kan me eerlijk gezegd geen ander leven voorstellen. Haha, ik ben bijna zeventig en nog steeds fulltime rockmuzikant. En dan te bedenken dat ik in eerste instantie helemaal voor jazz ging. Django Reinhardt en Les Paul waren mijn helden. Later ontdekte ik Buddy Holly en Eddie Cochran. Zij verpersoonlijkten voor mij de oerknal van de rock & roll.”

Gouden dagen van de rock & roll
“Bij het maken van mijn eigen muziek heb ik me helemaal laten leiden door mijn hart en dat is wat uiteindelijk Uriah Heep is geworden,” betoogt Box. “Samen met Deep Purple, Led Zeppelin en Black Sabbath waren wij de grote muziekvernieuwers van eind jaren zestig en begin jaren zeventig. We hebben gezamenlijk het genre van klassieke hardrock gecreëerd, dat mag je achteraf rustig zeggen. Er was ook niets bedachts aan, het was een natuurlijk proces. We hadden destijds alles mee, de creativiteit droop overal af en de platenmaatschappijen groeiden mee met de bands. We konden in de studio doen wat we wilden, niemand die er rekening mee hield of iets wel verkocht. Dat waren de gouden dagen van de rock & roll en ik had met Uriah Heep de mazzel in het centrum ervan te zitten.”

“Sindsdien zijn genres gekomen en gegaan,” zegt Box beschouwend. “Maar Uriah Heep is altijd vast blijven houden aan de muziek waarin we geloofden. Mijn filosofie is dat een goed liedje tegen een stootje van de tijd kan. Ik heb bewezen dat ik gelijk heb, want Uriah Heep staat nog steeds op de kaart. Mijn groep is geen regenboog die uiteindelijk in de lucht oplost. Maar daar wil ik niet mee zeggen dat het gemakkelijk was om ‘on the road’ te blijven. Er zijn heel wat bezettingswisselingen geweest, omdat sommige leden een andere muzikale richting in sloegen. Of ze konden niet langer tegen het intensieve toeren. Ik heb iedere keer de lat extreem hoog gelegd als een nieuw lid auditie kwam doen. De kwaliteit van de muziek mocht onder geen beding lijden onder het opstappen van alweer een bandlid. En zonder mezelf op de borst te kloppen kan ik zeggen dat ik daarin geslaagd ben.”

“Met de opkomst van internet veranderde de hele wereld en de muziekindustrie ook,” vervolgt Box. “Door de voortschrijdende techniek is het inmiddels doodsimpel geworden om thuis een plaat op te nemen. En je kunt overal ter wereld los van elkaar je instrument inspelen. Maar daar heb ik nooit in geloofd. Als Uriah Heep een plaat opneemt, gebeurt dat nog steeds live in de studio, met iedereen erbij. Dat doen we ook met het nieuwe album. De wereld mag dan veranderd zijn, de manier van werken van Uriah Heep zal altijd dezelfde blijven.”

Uriah Heep speelt op 3 september tijdens het festival CityRock in Leeuwarden.
Foto: Joseph Voncken (Uriah Heep op Pinkpop Classic 2013)