In Lust For Life vind je maandelijks de rubriek De Playlist, waarin bekende muzikanten een afspeellijst met tien songs van hun favoriete artiest maken. Op lflmagazine.nl stellen medewerkers van LFL wekelijks hun tien favoriete songs van een artiest/band of genre samen. Vandaag: journaliste Elysa van der Ven over Marilyn Manson.
Marilyn Manson is zo’n artiest die heel sneaky je muzikale bibliotheek komt binnensluipen als je even niet oplet. Wanneer ik precies de eer had om kennis te maken met de muziek van de ‘antichrist superstar’, is me dan ook een groot raadsel. Er staat me ergens iets bij van een hevig puberale bui, waarna This Is The New Shit herhaaldelijk door de speakers blies terwijl ik mijn panty’s kapot scheurde en m’n nagels zwart lakte. Naast metal was ik namelijk liefhebber van ranzige teksten, te veel make-up en androgyne figuren. Het was dus al gauw een ‘match made in hell’.
10. Deep Six (The Pale Emperor, 2016)
Do you like our bed?
Deep six, six, six feet deep
Na een paar puike platen waarmee Brian Hugh Warner, aka Marilyn Manson, mede het industriële metalgenre pionierde in de jaren negentig, was die eindeloos lijkende voorraad aan donkere herrie rond 2004 toch echt op. Het jaar ervoor verscheen namelijk The Golden Age Of Grotesque, de plaat die tot voor kort de laatste goede was. Wat daarna kwam, was namelijk een reeks aan druilerige albums waarop de muzikale kracht die het vroege werk zo goed maakte volledig ontbrak. The Pale Emperor uit 2015 was dan ook een prettige verrassing. Hoewel niets voor mij de nineties-Manson kan evenaren, komt dit toch behoorlijk close. Dus vooruit: een troostplekje voor deze prima opzwepende track. Het feit dat ik bijna een jaar lang geloofde dat het nummer over diepe penetratie gaat, heeft daar ook mee te maken.
9. Lunchbox (Portrait Of An American Family, 1994)
Next motherfucker gonna get my metal
Toch is het vooral de wat klassiekere viespeukerij van Mr. Manson die mijn metalhart sneller laat kloppen: deze lijst bestaat dan ook voornamelijk uit het oude werk. Wie gepest is en naar metal luistert, heeft een bijzonder groot arsenaal aan songs om zich aan te laven terwijl de meest wraakzuchtige scènes zich tussen de oortjes afspelen. Denk bijvoorbeeld aan Thoughtless van Korn, maar niemand weet zo goed de middelvinger op te steken naar pestkoppen als mijn favoriete ‘freak of nature’, die in het nummer Lunchbox de zin ‘I got my lunchbox and I’m armed real well’ richting de luisteraar spuwt. De donkere nineties-vibes die door het nummer sijpelen en de heerlijke bastonen maken het plaatje helemaal compleet.
8. (s)AINT (The Golden Age Of Grotesque, 2003)
I’ve got an “F” and a “C” and I got a “K” too
And the only thing that’s missing is a bitch like “U”
Met ‘viespeukerij’ verwees ik vooral naar dit vunzige pareltje. Op tekstueel vlak een vreselijk seksistisch nummer – waar ik normaal gesproken heftig tegen ben – maar op de één of andere manier komt Manson ermee weg. De track omvat daarnaast zowel het meest speelse als duistere karakter van Marilyn, en dan met name vanwege de videoclip: de beste man steekt zijn neus in onder andere een berg wit poeder en een vrouwenschoot, activiteiten die te bewonderen zijn vanuit de meest onflatteuze camerahoeken. De meerwaarde ontgaat me, maar het is Marilyn Manson. Kijkwijzer: Rated R met een vleugje Pornhub.
7. The Speed Of Pain (Mechanical Animals, 1998)
Just remember when you think you’re free
the crack inside your fucking heart is me
Het is een ideale voorbeeldzin uit een luguber nummer dat genadeloos tergend opgebouwd wordt en keihard binnenkomt. Naast seksueel getinte teksten, een hoop gescheld en cynisme van de bovenste plank heeft Marilyn Manson namelijk een hart. Een klein, zwart, gebroken hart welteverstaan, want dat de zanger niet vies is van een beetje gepijnigd gewauwel is vooral te horen in deze loodzware ballad. Het is de perfecte achtergrondtrack voor die gekoesterde momenten dat je je met een glas wijn en een bak Ben & Jerry’s tegen de buitenwereld wapent om te zwelgen in liefdesverdriet.
6. Tainted Love (The Golden Age Of Grotesque, 2003)
This tainted love you’ve given
I give you all a boy could give you
Take my tears and that’s not nearly all
Hoe het woord ‘cover’ gedefinieerd staat in het woordenboek van een gemiddelde muziekcriticus? Juist: een slap aftreksel van het geniale origineel. Tainted Love is een uitstekende uitzondering op die regel. Waar de meest bekende versie (die van Soft Cell) best swingend was, tilt Marilyn Manson het nummer naar een heel nieuw niveau. Als zo’n smeuïge remake dan ook nog vergezeld wordt van een obscure clip die één van de slechtste films aller tijden (Not Another Teenage Movie) redelijk watchable maakt, ben ik in elk geval om.
5. The Reflecting God (Antichrist Superstar, 1996)
Your world is an ashtray
We burn and coil like cigarettes
Tien nummers kiezen uit een enorme oeuvre aan gitzwarte genialiteit is een behoorlijke klus. Toen ik na veel overpeinzen een mooi lijstje van negen songs had en nog twijfelde tussen klassiekers als Sweet Dreams, The Beautiful People en The Dope Show, raadpleegde ik een zekere lopende muziekencyclopedie: LFL’s hoofdredacteur Martin Cuppens. Hij verzocht me dringend (lees: anders zou ik ontslagen worden) dit prachtwerkje in mijn lijstje te verwerken. Een nummer dat ik in het voorbijgaan weleens hoorde, maar waar ik nog nooit écht naar had geluisterd. Zonde, want het is toch één van de grootste meesterwerken waarin het talent van Manson om een heel pakkend liedje te schrijven zonder de klassieke opbouw van een nummer ook maar enigszins aan te houden, heel voorbeeldig naar voren komt.
4. Disposable Teens (Holy Wood, 2000)
I’m a teen distortion
survived abortion
a rebel from the waist down
Dat Manson niet vies is van een beetje coveren en daar nog behoorlijk mee scoort ook – neem bijvoorbeeld Sweet Dreams (Are Made Of This) van Eurythmics of Depeche Mode’s Personal Jesus – is redelijk bekend. De echte Beatles-fans zullen ook in dit nummer wat herkend hebben, Disposable Teens verwijst namelijk naar het Beatles-nummer Revolution met de tekst ‘you say you want a revolution’. Thematisch neemt de song tieners op de hak en dan met name diegenen die zich een ‘ongelukje’ voelen. Heel sneu, maar een heerlijk typische Manson-contradictie vanwege de opzwepende sound.
3. Man That You Fear (Antichrist Superstar, 1996)
Spread me open,
Sticking to my pointy ribs
Are all your infants in abortion cribs
Hoewel Mansons muziek nu niet bepaald in de categorie vrolijk valt, zijn er maar weinig nummers die me echt achterlaten met een onbestendig, naar gevoel. Wat dat betreft staat dit nummer met stip op één. De shockrocker valt op Man That You Fear uit zijn rol van schijnbaar onaantastbare rockster om de luisteraar te confronteren met een heel kwetsbaar stukje van zichzelf – zo lijkt het tenminste. Het is al weer twintig jaar geleden dat Antichrist Superstar verscheen en Marilyn Manson nog net een beetje meer een freak werd gevonden dan tegenwoordig. Die angst en neerbuigendheid van de buitenwereld is in dit nummer verwoord en in de video verbeeld. Terwijl de zanger gestenigd wordt, kermt hij neerslachtig de zin ‘the boy that you loved is the man that you fear’.
2. Long Hard Road Out Of Hell (Spawn: The Album, 1997)
I wanna live, I wanna love
But it’s a long hard road out of hell
De controverse die Manson sinds jaar en dag omringt, is deels te wijten (of, wat ik liever geloof: te danken) aan deze video waarin hij te zien is als een goth-achtig androgyn figuur dat in een zwarte jurk door het nummer danst en naakt over de bank kruipt. Hevige make-up, wulpse blikken richting de camera en een erotisch moment met een al net zo androgyn-uitziende vrouw: nergens komt de shockerende reputatie van Manson zo goed samen met zijn muziek als in deze klassieker. Het nummer begint nog rustig, maar ontploft uiteindelijk in een obscure mix van bizarre gitaarriffs en drums. Heel prettig.
1. Coma White (Mechanical Animals, 1998)
A pill to make you numb
A pill to make you dumb
A pill to make you anybody else
Indrukwekkend is het wel, de rij beroemde vriendinnetjes die Marilyn Manson er tijdens zijn carrière op nahoudt. Zo was hij een tijdje getrouwd met burlesque-model Dita Von Teese en had hij iets met actrice Evan Rachel Wood, die een rol speelde in de video voor zijn nummer Heart-Shaped Glasses. Het was niet de eerste keer dat een vlam van de showrocker in een video verscheen: in Coma White imiteert de zanger de moord op John F. Kennedy samen met toenmalig vriendin en actrice Rose McGowan, waarbij hij de president speelt en zij Jackie Onassis. De theatrale video sluit perfect aan op de zware ballad en laat een heel duistere nasmaak achter. En dat is precies wat de ideale Manson-track hoort te doen.
Foto: Frans Lahaye
Marilyn Manson in 013, 15 november 2015
0 Reacties