Wat in Duitsland begon als een succesvolle duotour met Marillion, eindigde voor SAGA bijna in een catastrofe. Niet lang na de eerste optredens sloeg een venijnige griep toe, waar alle bandleden één voor één door werden geveld. Halverwege belandde toetsenist Jim Gilmour in het ziekenhuis voor een spoedoperatie aan zijn netvlies, een paar dagen later gevolgd door het plotselinge vertrek van drummer Brian Doerner. Het had daarom weinig gescheeld of de afsluitende Europese show in Zoetermeer was niet door gegaan, maar de Canadese veteranen toonden veerkracht en zorgden op professionele wijze voor een onderhoudend optreden in De Boerderij.
Nou heeft de melodieuze rockformatie uit Toronto zich gedurende haar 34-jarige bestaan wel vaker door turbulente tijden heen moeten worstelen, maar zelden zal de rampspoed tijdens een tournee zo groot zijn geweest. Waar menig band direct naar huis was vertrokken, deed SAGA na het uitvallen van Jim Gilmour (inmiddels herstellende van een succesvolle operatie) een beroep op Thomas Elsenbruch en Hans-Willi Carl, twee toetsenisten uit de Duitse SAGA-coverband The Chapters. Niet veel later mocht ook hun collega Stefan Peschgens aanschuiven om de plek van Doerner (armblessure) in te nemen.
Noodmaatregelen
Al vanaf de opening met Out Of The Shadows en Careful Where You Step werd in Zoetermeer snel duidelijk dat de tijdelijke noodmaatregelen zeer goed hebben uitgepakt. Het publiek accepteerde de nieuwe gezichten en de uitvoerige uitleg van voorman Michael Sadler met luid applaus en kreeg in hoog tempo een set met prima uitgevoerde favorieten als On The Loose, You’re Not Alone, The Flyer, Humble Stance en Don’t Be Late voorgeschoteld.
Natuurlijk waren hier en daar wat schoonheidsfoutjes te noteren – logisch na de minimale voorbereiding – maar storend was dit allerminst. Wel was het treffend om te horen hoe de vier ingehuurde handen alles uit de kast moesten halen om de virtuoze twee van Gilmour te evenaren. Bovendien bleek dat de Duitsers hun eigen sounds en samples hadden meegenomen. Die lagen zo dicht bij het originele albumgeluid, dat songs als Framed en The Perfectionist van een onverwacht fraai retro-laagje werden voorzien.
Sadler
Ook Sadlers’ oproep om hem bij gebrek aan Gilmour’s tweede vocalen te ondersteunen, was niet aan dovemansoren besteed. De goed gevulde zaal bleek uitstekend op de hoogte van SAGA’s repertoire en zong uit volle borst mee. Het deed de zo geplaagde formatie zichtbaar goed, al zou de groep ook zonder die hulp de eindstreep glansrijk hebben gehaald. Sadler is nog altijd de energieke en charismatische showman van weleer en zijn stem lijkt met de jaren alleen maar krachtiger te worden. Bassist Jim Crichton zorgt nog steeds voor de onmisbare, funky stuwende fundamenten van de SAGA-sound en het onnavolgbare, katachtige gitaarspel van broer Ian Crichton blijft ook na drie decennia nog keer op keer verbazen.
Wanneer na het afsluitende Wind Him Up een lekker ouderwets ‘olé olé’ door de ruimte schalt en de zaallichten aangaan, valt de opluchting van alle gezichten af te lezen. De Duitse hulptroepen hebben de klus met hun helden geklaard en voor de resterende drie bandleden zit deze ‘tour from hell’ er eindelijk op. Op een positieve manier afgesloten, met een diepe buiging naar het begripvolle, trouwe publiek.
Gezien op 4 december 2011 in De Boerderij, Zoetermeer
0 Reacties