U2 in de Johan Cruijff Arena

1987 is een jaartal dat elke U2-fan haast onmiddellijk zal linken aan het legendarische The Joshua Tree. Dertig jaar later werd op zaterdagavond het jubileum van die plaat gevierd in de Johan Cruijff Arena. Het werd een mooi feestje, maar wel een waarvoor de organisator niet alles uit de kast haalde.

Als de vroege vogels en de fanatiekelingen van de avond al vier uur op de eerste rij staan te wachten, klinken dan eindelijk de eerste noten van U2 en het nummer Sunday Bloody Sunday. Meer is niet nodig om het stadion in opperbeste sfeer te krijgen, al speelt de band voor de zekerheid nog maar direct een paar van zijn grootste hits erachteraan. Een leuke verrassing zit in Bad, dat in een soort mash-up met Heroes van David Bowie wordt gegoten. Bij Pride (In The Name Of Love) spreekt Bono voor het eerst het publiek toe. De frontman laat het weten een eer te vinden om uitgerekend in het weekend dat de Gay Pride wordt geopend in Amsterdam – ‘de stad van gelijkheid en acceptatie’ – te mogen optreden.

Opvallend is de sobere aankleding tijdens de start van de show. Geen trucjes met lichtshows, schermen of andere attributen, maar gewoon vier mannen die muziek maken en een paar schijnwerpers. Pas aan het eind van Pride (In The Name of Love) komt het gigantische scherm (het voetbalveld breed) in actie. Het is de opmaat voor het belangrijkste deel van het concert: de viering van The Joshua Tree. Het album wordt volledig afgewerkt. Van het eindeloos opbouwende intro van Where The Streets Have No Name tot de mystieke klanken van Exit. Van de ballad Running To Stand Still tot de hardere gitaren in Bullet In The Blue Sky en de bluesrock van Trip Through Your Wires.

Hoewel de Johan Cruijff Arena niet bepaald geroemd wordt om het geluid, is er weinig aan te merken op de sound van de Ieren. Misschien dat de mysterieuze zwarte zakken aan het plafond daar iets mee te maken hebben. Toch had voorprogramma Noel Gallagher (bepaald ook geen kleine jongen in de muziek) met zijn High Flying Birds een stuk meer last van het galmende stadion. Alleen de aanhoudende hoge toon tijdens With Or Without komt in een naar klinkende echo terecht.

Side B
Leuk gegeven voor de lp-liefhebbers is dat Bono halverwege The Joshua Tree iedereen netjes verwelkomt op ‘side B’. Het is voor hem het startsein om meer en meer te gaan praten, zoals alleen hij dat kan. Zo werd de Nederlander Anton Corbijn volop in het zonnetje gezet vanwege zijn diensten in filmisch opzicht voor de band. Dat One Tree Hill een eerbetoon aan de overleden Prins Friso (Bono is vrienden met Prinses Mabel) is, is in Nederland inmiddels haast vaste prik.

Hoewel er technisch weinig tot niets aan te merken valt op U2, ontbreekt er voor je gevoel toch wat extra’s. Het is allemaal vrij statisch. Er gebeurt vrij weinig op het podium, zeker als je bedenkt dat het hier gaat om een viering van een album als The Joshua Tree met een stadiontour. Misschien dat er soms iets teveel op routine wordt gedaan. Dat al het materiaal na dertig jaar iets te vaak gespeeld is. Dat bassist Adam Clayton een nummer zelfs rustig zittend afwerkt, illustreert dat misschien wel het beste. Overigens zijn de graphics op het scherm wel van bizar hoge kwaliteit en wordt het nog spectaculair – bijna een epileptische aanval opwekkend – als Bono zelf de camera in zijn handen neemt.

Kleine lading ballonnen
Tijdens de encore komen die extra’s die je verwacht bij een grote stadiontour alsnog aan bod, al blijft het voorzichtig. Bij Miss Sarajevo gaat er een spandoek met de dame in kwestie rond over de eerste ring, bij Mysterious Ways wordt er een vrouwelijke fan het podium op gehaald om te dansen en de eerste tonen van Beautiful Day zijn het startsein om een kleine lading ballonnen los te laten.

Met Beautiful Day wordt het enige blokje met nummers uit de 21ste eeuw aangebroken, met verder nog Elevation en Vertigo. Dat het daarbij blijft, laat zien dat het beste van U2 gemaakt werd in de jaren ‘80 en ‘90. En dat werd zaterdagavond gevierd in de Johan Cruijff Arena. Misschien niet heel uitbundig, maar het feestje was wel steengoed.

U2 in de Johan Cruijf Arena
Gezien op zaterdag 29 juli 2017
Foto: Anton Corbijn