Het is voor iedere liefhebber van groovende hardrock fijn dat Joe Bonamassa en Glenn Hughes niet meer bekvechten, maar ‘gewoon’ weer gitaar- en basduellen aangaan op een uitdagende doch vriendelijke manier. Black Country Communion is van de vele zogenaamde ‘supergroepen’ namelijk een van de vruchtbaarste. De ‘chops’ komen van gitaarvirtuoos Bonamassa, de soul van Glenn Hughes, de grooves van Jason Bonham en het rauwe randje van Hammond-organist/toetsenist Derek Sherinian. Die gouden formule werkt nog steeds. BCCIV klinkt dus vertrouwd, maar het album heeft ook een paar verrassingen in petto. Zoals bijvoorbeeld het folky The Last Song For My Resting Place, een nummer van Bonamassa over violist Wallace Hartley, de bandleider die overleed doordat hij het orkest op de Titanic liet doorspelen terwijl het schip zonk. Een stuk luchtiger is het poppy Over My Head, dat voor airplay geschreven lijkt te zijn. Weer heel anders is The Wanderer, waarin het pianospel van Sherinian een prominente plek inneemt. Maar vooral tijdens de rocker Collide en het Rush-achtige Awake klinkt de band heerlijk levendig. Kortom: BCCIV biedt voor ieder wat wils en dat op een niveau dat we van deze heren mogen verwachten.
0 Reacties