Franz Ferdinand in TivoliVredenburg

Na een wisseling van de wacht in de gelederen van Franz Ferdinand lijkt de band door een ware creatieve bloeiperiode te zijn gegaan. Met de hulp van de jonge keyboardspeler/producer Julian Corrie (Miaoux Miaoux) hebben de heren afgelopen februari hun beste album sinds jaren uitgebracht. Van Always Ascending worden deze avond veel nummers gespeeld, maar voor de rest is het een feestavond vol met hits waarop de meiden in de zaal dansen en de jongens in het rond springen. 

De avond begint met Always Ascending, de eerste en sterkste single van het gelijknamige album. Het is absoluut een geniaal nummer, een van de beste die de band ooit gemaakt heeft. Het publiek is nog een beetje onwennig, maar het contrast met het volgende nummer op de setlist – gouwe ouwe Do You Want To – is groot. Franz Ferdinand moet zijn status als geraffineerde indiefeestband hoog houden. Julian Corrie staat sereen en geconcentreerd achter zijn keyboard terwijl frontman Alex Kapranos de onbetwiste showman van de band is.

Vanaf het begin van hun carrière stelde Franz Ferdinand al muziek te willen maken waar meiden op willen dansen, niks van die saaie pseudo-intellectuele sombere muziek waarop mannen alleen maar een beetje heen en weer staan te wiegen. Die belofte zijn ze nooit vergeten en maken ze na veertien jaar nog steeds waar op het podium. De meiden in de zaal dansen, maar de jongens staan niet bepaald stil; er wordt gesprongen en gefeest op No You Girls. Kapranos vertelt dat ze twaalf jaar geleden voor het laatst in Tivoli hebben gespeeld, toen nog Tivoli Oude Gracht, en dat ze daar hele goede herinneringen aan hebben. “If anyone was there 12 years ago, this one’s for you!” Als de band The Dark Of The Matinée inzet, gaat het publiek los.

Indieknallers
Daarna is het weer de beurt aan een nieuw nummer. Ook Paper Cages is een topnummer en Julian Corrie is helemaal in zijn element achter zijn keyboard. Ook in mijn persoonlijke favoriet van Always Ascending, Glimpse Of Love, heeft Julian een glansrol. Daarna zakt de show een klein beetje in met The Fallen en Walk Away (allebei van You Could Have It So Much Better uit 2005) en het nieuwe Finally. Met Love Illumination (Right Thoughts, Right Words, Right Action uit 2013) is de show echter weer he-le-maal op tempo. Het nummer is echt een indieknaller. De band heeft TivoliVredenburg officieel platgespeeld. De zaal eet uit Kapranos’ hand. Zelfs de on-Franz Ferdinandse ballad Slow Don’t Kill Me Slow (Always Ascending) wordt met open armen ontvangen. De megahit Take Me Out (titelloze debuut, 2004) maakt het helemaal af. Het is een moderne klassieker waar nog steeds geen band tegenop kan.

“Feel the rhythm, let it build up!”, moedigt Kapranos ons aan wanneer de band rustig aan Feel The Love Go (Always Ascending) inzet. Het nummer heeft een fantastische opbouw, maar halverwege het hoogtepunt maakt Alex er een spelletje van. We moeten de liefde voelen en die weer laten gaan. Eerst voor elkaar, daarna voor de gitarist (en weer weg), de bassist (en weer weg), Julian (en weer weg) en de drummer (en, je raadt het al: weer weg). Bij die liefde horen lekkere solo’s van de mannen in kwestie.

Lame as fuck
Met Michael (van het debuut) heeft de band nog een gouwe ouwe in handen. Daarna verdwijnt de band even van het podium, om snel triomfantelijk terug te komen. “I don’t mean to be presumptuous”, zegt Kapranos. “Because I’m a very polite man. So I’m gonna ask you: would you like to hear another song?!” Als het geschreeuw uit de zaal naar zijn mening niet hard genoeg is, noemt hij de zaal ‘lame as fuck’ en moeten we het nog maar een keer proberen. Nu is het blijkbaar hard genoeg, want de band zet Lazy Boy (Always Ascending) in. Alweer zo’n goed nummer.

Na Ulysses (Tonight: Franz Ferdinand, 2009) en het mega-cynische Huck And Jim (Always Ascending), waarin Amerika voor schut wordt gezet, is het tijd voor de grote finale: This Fire, een opzwepende hit afkomstig van het debuut. Live gooit de band er lekker veel drums in en Kapranos laat de hele zaal halverwege even op de grond zitten voordat het publiek in één grote springende massa zijn laatste feestje van de avond viert.

Franz Ferdinand in TivoliVredenburg
Gezien op zaterdag 3 maart 2018
Foto’s: Ans van Heck