Stonerrock is een delicaat genre: er is niet heel veel voor nodig om een plaat te maken die precies hetzelfde klinkt als negentig procent van de rest. Weinig muziekstromingen met zo’n grauwe middenmoot: herhalend riffje hier, solootje daar, beetje grommen in het refreintje en hopsakee: wéér een album van een band met ‘Wolf, ‘Black’, ‘Turbo’ of ‘Motor’ in de naam. In die zin is het knap dat Orange Goblin al dik twintig jaar muziek maakt die er wel toe doet. Neem The Wolf (ha!) Bites Back, plaat nummer negen van deze Britten: de ingrediënten zijn bekend en toch heeft de band zijn meest diverse album tot nu toe gemaakt. Er wordt geëxperimenteerd met blues (The Stranger), hardcore (Suicide Division) en prog (In Bocca Al Lupo), maar de songs blijven dat kenmerkende dwingende geluid houden. Daarmee doet Orange Goblin hetzelfde wat Clutch, Electric Wizard en High On Fire ook doen: met een lange carrière nog steeds relevant blijven.
0 Reacties