Een wave. Een zweverige speech. André Hazes’ Bloed, Zweet En Tranen. Het zijn niet elementen die je direct verwacht rondom een Metallica-concert. Gelukkig lieten de mannen tijdens hun bezoek aan de Johan Cruijff Arena ook zien dat ze nog steeds staan voor het betere gitaar- en drumwerk.
Na voorprogramma’s Bokassa en Ghost laat Metallica zo lang op zich wachten dat het publiek in de Johan Cruijff Arena uit verveling een wave inzet. Alsof de band erop heeft gewacht, wordt zodra het handjesspektakel eindelijk rond is gegaan de show geopend. De heren zelf blijven nog een paar minuten binnen, maar het vaste warmdraainummer It’s A Long Way To The Top (If You Wanna Rock ‘n’ Roll) van AC/DC is ingezet. Daarop volgt The Ecstasy Of Gold (Ennio Morricone), een clip waarin een man verloren over een desolate begraafplaats raast. Metallica zelf raast ook lekker binnen en heeft bij het eerste het beste Hey, Hey, Hey-moment in opener Hardwired het hele stadion al mee. De mannen doorlopen direct hun complete oeuvre met The Memory Remains uit de nineties en het 35 jaar oude Ride The Lightning. Of zoals James Hetfield voor dat derde nummer zegt: ‘You know the new stuff, you know the middle stuff, let’s see if you know the old stuff.’
Beuken en drillen
Toegegeven: op ’the old stuff’ word iets lauwer gereageerd dan op de twee vorige opties, maar dat ligt niet aan de band. Het is heerlijk beuken en drillen met vooral fenomenaal scheurwerk op de gitaar van Kirk Hammett. Toch valt er onvermijdelijk ook wel eens een nummer wat weg in de zeker niet technisch perfecte galmbak die de Arena – ondanks forse verbeteringen in de afgelopen jaren – uiteindelijk blijft. Gelukkig zijn er op dat soort momenten nog de vijf gigantische schermen, waarop afwisselend en gecombineerd fraaie beelden, animaties en de bandleden in actie te zien zijn.
Overigens valt er een keer bijna letterlijk een nummer weg, als Hetfield een foutje maakt met het lezen van de setlist. Hier weet drummer Lars Ulrich hem net op tijd te corrigeren. ‘It’s only been 38 years’, zo grapt de frontman. Here Comes Revenge wordt ondanks dat vergissinkje gewoon gespeeld en het is een van de meest felle nummers van de avond. Eentje waar de Hetfield en compagnons hun volledige energievoorraad en bezieling in leggen. Bij Moth Into Flame komen de langverwachte vuurspuwers voor het eerst in actie. Dat was ook nodig, want tot dat moment had voorprogramma Ghost het meest gebruik gemaakt van de vuureffecten.
Bloed, Zweet En Tranen
Behalve de visuele showelementen kleedt Hetflield het optreden verder aan dankzij zijn zeer spraakzame bui. Misschien is hij op bepaalde momenten wel té spraakzaam. Zijn langste speech over de Metallica-family is zelfs zweverig te noemen, totdat hij – gelukkig – eindigt met de kreet ‘…people who like heavy music!’ Maar het is niet altijd heavy music dat ze laten horen. Al is dat vooral te wijten aan één wel heel opmerkelijk uitstapje. Nu klinkt Bloed, Zweet En Tranen van onze eigen André Hazes wel vaker in de Johan Cruijff Arena, alleen nu wordt het voor een keer gezongen door Metallica-bassist Robert Trujillo, terwijl hij en Hammett gitaarspelen. Het duo speelde twee jaar terug al Radar Love (Golden Earring) in de Ziggo Dome, maar deze cover is een stuk gewaagder. Nee, het Nederlands van Trujillo is allesbehalve perfect – wat had je verwacht? – en muzikaal gezien is het ook niet het hoogtepunt van de avond, maar de twee krijgen iedereen mee met deze vaderlandse klassieker.
De Hazes-cover blijkt de vaak gespeelde cover en klassieker Whiskey In A Jar van de setlist te hebben verdreven, want die ontbreekt. Dat doen de meeste grote Metallica-hits gelukkig niet. The Unforgiven, Sad But True, One, Master Of Puppets en Seek & Destroy passeren allemaal de revue. Het direct achter elkaar gespeelde duo One en Master Of Puppets vormt daarbij het hoogtepunt van de avond. One door de indrukwekkende lasershow die er aan gekoppeld is. Master Of Puppets doordat tienduizenden kelen de bekende kreten in het refrein hartstochtelijk meebrullen.
Heavy music
Metallica lijkt dan pas echt op volle toeren en vliegt via Creeping Death en Seek & Destroy naar de encore. Daarin zit ook Nothing Else Matters. Ergens is het jammer dat de bekendste Metallica-track zo laat in het programma is opgenomen. Na twee uur vol gas geven, mist Hetfield’s stem net de kracht om alles uit dit nummer te halen. De band eindigt vervolgens zoals het dat claimt het liefst te doen: met een portie heavy music. Enter Sandman zet de Arena om kwart over elf nog een keer op zijn kop.
Metallica in de Johan Cruijff Arena
Gezien op 11 juni
Foto’s door Robin Looy
Meer over
12 Reacties
Concert was prima…geluid was echt bagger. Visualiteit maakte veel goed De bas partij was 1 brei, verder was het waar wij zaten ook zeer slecht verstaanbaar. Voor mij geen Amsterdam Arena meer.
Even een reactie, niet de hele arena deed mee aan dat hazesgedoe. Ik snap werkelijk niet wat zo’n nummer doet bij deze band. Speel dan iets van Brood of voor mijn part van Motorhead. Door dit waardeloze nummer was de avond minder dan verwacht. Als de rest mee wil zingen met die amsterdammer, dan kunnen ze naar de toppers.
Kom op. Denk aan je hart. Ludieke actie die ze overal doen. Fade to Black i.p.v. een nummer van de laatste had ik ook leuker gevonden.
Aangezien Metallica deze tour in elk land waar ze spelen iets coveren van een artiest in het betreffende land, vind ik het Hazes nummer juist perfect gekozen, zeker omdat het ook nog in Amsterdam was! Is gewoon grappig en laat zien dat ze zich inleven in het land waar ze zijn. Dat de uitvoering niet geweldig is boeit niet, het publiek brult toch wel mee.
Sluit mij aan bij deze recensie. Wij hebben genoten in vak zuid,recht tegenover het podium. Misschien had het dak open moeten zijn dan was het geluid misschien beter geweest.Tsja, je kan niet alles hebben.
Hopelijk komen ze gauw terug in de Ziggodome of Goffert.
Golden circle besloeg 2/5 van de vloer. Niet echt iets speciaals. Show was een stuk minder dan in de Ziggo (zeker qua geluid). Vooraan was het geluid ook niet heel erg goed.
Maar desondanks toch genoten van de show.
Geluid kon inderdaad beter. Maar de sfeer en energie was ouderwets goed!
Iedereen doet zijn zegje maar maar ik vond metallica supper ook het geluid waar sommige mensen over klagen was goed hoop dat metallica gouw weer in nederland speeld dan ben ik er zekker weer bij
De party plugs hadden een onbedoeld maar prettig bij effect in de Arena. Buiten de bescherming van je oren werd ook de vervelende galm die altijd in de Arena te horen is weg gefilterd. Hierdoor was het geluid goed.
Volgende keer misschien toch maar weer in België gaan. Bij de concerten die ik daar heb gezien hangt altijd veel meer sfeer in de zaal dan in Nederland.
Hier kwam bij creeping dead de sfeer goed in de zaal, terwijl je daar het gevoel krijgt dat de zaal ontploft.
Moet je wel een onderbreking als Hazes missen. Wat ik wel kan waarderen.
Voor de eerste keer een Metallica concert beleefd,het was geweldig. Geluid vond ik zeker niet tegenvallen (vak 403 tweede ring) ik zou ze graag nog een keer willen zien in de Ziggo Dome.
Eerste keer voor mij bij een Metallica concert. Geluid viel wat tegen maar verder genoten. Smaakt naar meer