Het werd tijd. De zes studioalbums die Richard & Linda Thompson tussen 1972 en 1982 maakten, vormen zo’n afgerond oeuvre dat je je afvraagt waarom een deugdelijk retrospectief zo lang op zich liet wachten. Maar nu het er dan eindelijk is, valt er ook weinig te klagen. De officiële platen zijn integraal vertegenwoordigd en worden aangevuld met live-opnames, een handvol tracks uit de prehistorie van het duo en aanverwante hebbedingetjes. Er is bij de ordening van het materiaal een chronologische volgorde gehanteerd en dat is bij de output van het voormalige echtpaar ook de enige juiste methode. Niet alleen wordt daardoor nu een helder beeld geschetst van de muzikale ontwikkeling die van relatief traditionele Britse folkrock naar een veel rijker geschakeerd spectrum liep, je ziet ook de barsten in hun huwelijk steeds groter worden. Bij de Thompsons waren de artistieke activiteiten immers nooit te scheiden van hun persoonlijke leven. Dat genadeloze proces van symbiose resulteerde in Shoot Out The Lights (1982), een van de beste albums uit de rockgeschiedenis over de afbrokkeling van een liefdesrelatie. Constante factoren door de jaren heen waren het kwikzilverige gitaarspel van Richard, diens gitzwarte kijk op het mensdom (‘There’s nothing at the end of the rainbow/There’s nothing to grow up for anymore’) en de warme stem van Linda, die zelfs de somberste observaties toch nog de schijn van troost kon verlenen. Van de dertig niet eerder uitgebrachte tracks voegen niet alle demo’s en alternatieve versies een wezenlijk nieuwe dimensie aan de originele uitvoeringen toe, maar de livetracks vormen ware aanwinsten. Een 72 pagina’s tellend boekwerk is de kers op de taart.
0 Reacties