De meest genietbare Deep Purple-plaat in jaren
Als je kritiek verwacht vanuit je achterban kun je er maar beter een beetje lol mee hebben. De mannen van Deep Purple maaien de grootste jankerds alvast het gras voor de voeten weg met de titel: ze begaan in de ogen van de muziekpolitie een ‘misdaad’ door een album met covers te vullen, luidt de verklaring. Een vrij verrassende keuze, want na de eerste drie lp’s nam de band nog maar zelden andermans werk op.
Gelukkig blijft Deep Purple op Turning To Crime grotendeels weg van doodgecoverd materiaal en zijn ook bekendere songs als 7 And 7 Is (origineel van Love), Shapes Of Things (The Yardbirds) en Oh Well (Fleetwood Mac) behoorlijk ‘purpelized’. Neem de schitterende twist in de laatstgenoemde klassieker, wanneer Steve Morse zijn gitaar laat zingen waar oorspronkelijk een fluit klonk. De mede door producer Bob Ezrin bepaalde tracklist omvat verder speelse rock & roll (Rockin’ Pneumonia And The Boogie Woogie Flu), het jazzy Let The Good Times Roll en weinig voor de hand liggende covers van Bob Dylan en Little Feat die vooral aanstekelijk zijn dankzij de overduidelijke spelvreugde – ook al namen de muzikanten hun partijen los van elkaar op.
Alleen het onsterfelijke White Room wijkt amper af van het origineel, maar de band kopieert de Cream-versie op bewonderenswaardige wijze. Voeg daar een overweldigende, grotendeels instrumentale medley als finale aan toe en je hebt de meest genietbare Purple-plaat in jaren.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Deep Purple? In LFL116, die nu in de winkel ligt, vind je een uitgebreid interview met de band!
2 Reacties
Zie mij dan maar als zo’n grote jankerd, maar ‘De meest genietbare Deep Purple-plaat in jaren’? Kom op, zeg.
Wtf! Een lp die op 45 toeren gedraaid moet worden! Dan klinkt hij goed en is hij echt goed te pruimen. Vooral Oh Well is prachtig uitgevoerd.