Bon Jovi: drie bepalende momenten uit zijn loopbaan

bon-jovi

John Francis Bongiovi Jr., beter bekend als Jon Bon Jovi, wordt vandaag zestig jaar. Zijn carrière met de band Bon Jovi beslaat alweer ruim 35 jaar, veertien studioalbums en vele hits wereldwijd. Maar er zijn een paar belangrijke momenten in de begindagen van zijn carrière die achteraf gezien bepalend waren voor het succes.

De eerste hit: Runaway

Barry Hay van Golden Earring haalde eens het voorbeeld van Jon Bon Jovi aan, om te illustreren dat je voor succes in Amerika soms wel een decennium lang keihard in de stilte moet werken voor je misschien doorbreekt. Jon Bon Jovi zat al sinds zijn zestiende in allerlei bandjes waarmee hij in de regio optrad. Daarnaast werkte hij als schoonmaker in de Powerstation-studio van zijn neef Tony Bongiovi. Daar kwamen verschillende grote namen voorbij, zoals Ace Frehley, Aerosmith en Ozzy Osbourne.

In 1980 kwam Bon Jovi regelmatig in de club Fast Lane. Hij speelde daar zelf met zijn band of luistert er naar muziek. Op een dag zag hij George Karak daar optreden en Bon Jovi was dermate onder de indruk dat hij hem benaderde. “Ik vind dat je goede en originele songs schrijft”, zei Bon Jovi tegen hem. “Wil je een keer samen songs schrijven?” En zo geschiedde. “We schreven songs in de huiskamer bij Jon thuis terwijl zijn moeder spaghetti voor ons kookte”, vertelde Karak later aan The Atlantic.

Bon Jovi kreeg het voor elkaar om muzikanten te strikken die op dat moment in de studio aan het werk waren voor andere artiesten. Hij liet ze zijn nummer Runaway inspelen. De meest opvallende van deze ‘gelegenheidsband’ is wel Roy Bittan, vaste toetsenist in Bruce Springsteens E Street Band. Bittan wordt ook verantwoordelijk gehouden voor het herkenbare intro van de song.

Vervolgens toonde Bon Jovi weer zijn vastberadenheid door oneindig te blijven lobbyen (anderen zouden het zeuren noemen) om Runaway op een compilatiealbum van een lokaal radiostation voor startende bands te krijgen. Met als gevolg dat het liedje uiteindelijk de 39e plaats in de Billboard Hot 100 bereikt.

Bon Jovi ontmoet Richie Sambora

Richie Sambora was al enkele jaren actief als gitarist in onder andere de bands Message, Mercy en Duke Williams & The Extremes. Daarnaast was hij op jonge leeftijd al mede-eigenaar van een club en een onafhankelijk platenlabel. Hij speelde regelmatig samen met bassist Alec John Such, die daarna verkaste naar Bon Jovi. Tegelijkertijd ging Sambora op auditie bij KISS om eventueel Ace Frehley te vervangen. “Het leek me goed om de auditie te doen, maar ik zag mezelf niet echt als de beste kandidaat. Het hele idee van make-up dragen sprak me al helemaal niet aan”, vertelde Sambora later aan Metal Express Radio.

Vervolgens nodigde Such hem uit om eens bij Bon Jovi te komen kijken. Sambora was onder de indruk en gaf bij Jon Bon Jovi aan interesse te hebben om bij de band te komen. Na een telefoontje van de zanger speelde Sambora voor de eerste keer mee met de groep. De gitarist werd ter plekke aangenomen en dezelfde avond schreven ze samen de eerste nummers voor Bon Jovi’s debuutalbum.

Bon Jovi en Sambora bleken een succesvol duo voor het schrijven van catchy rocksongs. Van halverwege de jaren ’80 tot halverwege de jaren ’90 domineerde Bon Jovi de internationale hitlijsten en veroverde de band de wereld als een van de meest populaire acts in het genre. Tot Sambora in 2013 plotseling opstapte. Sinds dat jaar neemt gitarist Phil X de honneurs waar bij Bon Jovi.

Ontmoeting met Desmond Child

In de vroege jaren ’80 was Bon Jovi als openingsact geprogrammeerd voor KISS. Paul Stanley, zanger/gitarist van die band, raadde Jon Bon Jovi aan eens contact te zoeken met songwriter Desmond Child, medeverantwoordelijk voor KISS’ megahit I Was Made For Lovin’ You. De eerste ontmoeting vond plaats bij Richie Sambora thuis in New Jersey. “Mooie plek om te wonen”, merkte Child op, wijzend op de rokende schoorstenen in het havengebied in de verte.

Child had op dat moment de titel voor een song, geschreven op een stuk papier, bij zich. Toen hij deze voorlas, kwam Bon Jovi met een tekstregel die hij te mooi vond om weg te gooien: ‘Shot through the heart, and you’re to blame’. Op die dag schreven de drie mannen You Give Love A Bad Name. Tijdens dezelfde sessies werd ook Livin’ On A Prayer, de andere grote hit van het album Slippery When Wet (1986), geschreven.

Livin’ On A Prayer moest volgens Sambora gaan over zijn vrienden in New Jersey die het moeilijk hadden om rond te komen. Child leverde het karakter Gina uit de song aan, een vroeger vriendinnetje van hem. De naam Johnny werd veranderd in Tommy, omdat Bon Jovi het wel heel raar vond om een song te zingen met zijn eigen naam erin. Beide songs betekenden de wereldwijde doorbraak. De samenwerking met Child leverde nog vele hits op, waaronder Bad Medicine, Keep The Faith en Sleep When I’m Dead. Zijn composities zijn nog tot aan 2013 op Bon Jovi-albums te vinden.