Dat het een swingende en soulvolle avond zou worden met Gladys Knight in Carré, dat wisten we van tevoren. Bij haar Farewell Tour kwamen al haar bekende nummers langs, gebracht met het enthousiasme dat we van haar kennen. En tijdens het concert kwam het besef dat we getuige zijn van het einde van een tijdperk: een van de laatste grote soulzangeressen uit de vorige eeuw nam indrukwekkend afscheid van haar publiek.
Een bomvol en sfeervol Carré, met een heel divers geestdriftig publiek. Wat een contrast zal het zijn voor Knight met de dagen dat ze met The Pips door het zuiden van de VS trok en de avond begon voor een wit publiek, gezeten op stoelen, in de bovenzaal en vervolgens de show herhaalde in de kelder voor staande zwarte toeschouwers. Acht Grammy’s en vele internationale hits verder springt ze in Amsterdam het podium op. A Taste Of Bitter Love komt niet verder dan een eerste aanzet, na een staande ovatie (er zullen er meerdere volgen) zet Knight Baby Don’t Change Your Mind in. Natuurlijk is haar stem niet helemaal meer zoals vroeger, drie zangeressen vullen met enige regelmaat strategisch aan, maar haar uithalen zijn zowel karakteristiek als indrukwekkend.
Every Beat Of My Heart wordt met gejuich ontvangen en bij de laatste uithaal, waarbij geen microfoon nodig blijkt, springt menigeen van zijn stoel. Het publiek is sowieso zeer betrokken en aanwezig: bloemen, cadeautjes en zelf een huwelijksaanzoek komen langs. De doos met tissues staat dan ook klaar en blijft niet onbenut. Over en weer wisselen publiek en zangeres liefdesverklaringen uit. “En dat terwijl andere mensen moeten werken. Dit is mijn werk”, zegt Knight gelukzalig.
Afscheid van een grote stem
Terug naar de muziek. Zo kort na het overlijden van Tina Turner beseffen we dat we langzaamaan afscheid moeten nemen van de grote stemmen van de vorige eeuw. Met haar lage zangstem, voorzien van krachtige hogere uithalen, heeft Knight een vertellende stijl, vol emotie. Stemmen komen en gaan, deze zullen we gaan missen. If I Were Your Woman maakt vervolgens indruk, Come Back And Finish What You Started blijkt een publieksfavoriet. En dan moet License To Kill nog komen, haar Bondsong, die ze regelmatig onderbreekt met een schaterlach. Net als een paar dagen eerder in Antwerpen zingt de zaal haar toe vanwege haar recente 79ste verjaardag. De band zet ook nu even Happy Birthday van Stevie Wonder in.
Al haar enthousiasme eist een beetje zijn tol, maar gelukkig wordt er een stoel geregeld, waarna er plaats is voor een anekdote over Barbra Streisand, gevolgd door The Way We Were. Deze cover en ook het daaropvolgende I Heard It Through The Grapevine laten duidelijk zien dat Knight een heel eigen draai geeft aan nummers: de melodielijn die we van Streisand kennen is nauwelijks terug te vinden, maar het geeft niet. En, wat velen niet weten, over de Grapevine zong ze eerder dan Marvin Gaye (Elton John vertelde eens dat hij haar versie prefereert). Gaye stond nog enigszins bedachtzaam tussen de wijnstokken, passend bij de tekst, Gladys drukt het gaspedaal vol in.
Emotioneel en dankbaar
Nog twee nummers van Jim Weatherly: Neither One Of Us (Wants To Be The First To Say Goodbye) is misschien niet het hoogtepunt van de avond – de achtergronddames springen verdienstelijk bij – maar Midnight Train To Georgia maakt daar wel aanspraak op. Half vanachter de coulissen, voor het eerst een beetje schuchter, zingt Knight haar bekendste hit, voor een zaal die springt en met de armen zwaait. Gladys Knight lijkt ineens veel kleiner, emotioneel en dankbaar buigt ze en zwaait ze terug.
Gladys Knight in Koninklijk Theater Carré, Amsterdam
Gezien op donderdag 1 juni 2023
Foto’s door Robin Looy
0 Reacties