Steven Wilson – The Harmony Codex (recensie)

Steven Wilson klinkt ontketend op The Harmony Codex

The Harmony Codex kwam onder contrasterende omstandigheden tot stand. Aan de ene kant bezorgde het afsluiten van het Porcupine Tree-hoofdstuk Steven Wilson een gevoel van vrijheid. Anderzijds ontstond een deel van het album in een periode dat een groot deel van de wereld met lockdowns te maken had. De twee factoren hadden grote invloed op de songs. Wilson nam ze grotendeels alleen op in zijn thuisstudio, waarbij hij de bijdragen van andere muzikanten liet toesturen.

De Britse alleskunner klinkt daarnaast ontketend. Zoals hij in Lust For Life 134 stelt, wilde hij geen plaat binnen een specifiek genre maken, maar een ‘Steven Wilson-album’. Dat is het ook geworden, vooral in de variatie die hij biedt. De gemanipuleerde ritmes in het openingsnummer Inclination, de meerstemmige melodieën in What Life Brings, de Radiohead-achtige soberheid van Economies Of Scale, de als altijd prachtig zingende Ninet Tayeb in Rock Bottom, de freejazz-achtige uitspattingen in Impossible Tightrope en de spacey rock van Staircase – er zijn heel wat lijnen te trekken naar zijn eigen muzikale verleden.

Toch is The Harmony Codex geen veredelde compilatie. Verre van dat zelfs. De songs, in welke stijl dan ook, steken geweldig in elkaar. Tijdens het componeren ervan had Wilson een Dolby Atmos-mix in gedachten, waarin het album ook verkrijgbaar is. In de reguliere stereoversie heeft de muziek echter ook een ruimtelijkheid die indrukwekkend is. The Harmony Codex is daarmee een plaat vol kwaliteit en afwisseling waarmee Wilson opnieuw weet te verrassen.

Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Steven Wilson? Bekijk hier Lust For Life 134, inclusief een interview met hem over The Harmony Codex!