De groei die Joe Bonamassa sinds het eerste deel van Blues Deluxe doormaakte, is onmiskenbaar
Blues Deluxe Vol. 2 is de opvolger van het eerste deel dat precies twintig jaar geleden verscheen. Dat album met drie eigen songs en werk van o.a. B.B. King, Buddy Guy, Robert Johnson en Jeff Beck bezorgde de nog jonge Amerikaanse zanger/gitarist destijds veel nieuwe fans. In deze fase van zijn loopbaan kon Joe Bonamassa nu eenmaal beter uit de voeten met andermans materiaal, wat hij pas later recht zou trekken.
De groei die Bonamassa sinds 2003 heeft doorgemaakt, is onmiskenbaar. Wat zijn vele critici ook mogen zeggen, de gitaarsolo in Win-O van Pee Wee Crayton is pure ongetemde emotie. Aan zulk werk dankt hij zijn status als moderne gitaarheld. Wat daarnaast opvalt, is dat Bonamassa ook met veel meer diepgang zingt. Je moet echt wel iets in huis hebben om Twenty-Four Hour Blues van Bobby ‘Blue’ Bland recht te doen. Of Well, I Done Got Over It van Guitar Slim. Maar Joe doet het allemaal.
Hij komt ook opvallend funky voor de dag in het door hemzelf geschreven Hope You Realize It (Goodbye Again). Het absolute prijsnummer is echter Is It Safe To Go Home van Josh Smith, waarin Bonamassa zich in meer dan zes minuten binnenstebuiten keert. En wat een geweldig dameskoortje!
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Joe Bonamassa? Bekijk hier Lust For Life 134, inclusief een interview met hem!
0 Reacties