Guy Garvey is een poëet, een man die dagelijkse gebeurtenissen en gevoelens met een paar verbale kwaststreken omtovert tot kunstwerken van machtige proporties. Weinig mensen die op zo’n grootse manier de belevingen van de normale man kunnen verwoorden als de zanger van Elbow. En toen gingen hij en zijn vriendin na tien jaar uit elkaar. Dan kun je jezelf opsluiten en in een hoekje gaan zitten snotteren of vervallen in de clichés die men in de kroeg bezigt, maar Garvey doet dat natuurlijk niet. Hij verwoordde het in This Blue World, de openingstrack van The Take Off And Landing Of Everything, waardoor al na een paar minuten het kippenvel dik op de armen van uw recensent staat. En dat gaat de hele plaat niet meer weg. Elbow levert een kunststukje af dat zich zonder moeite kan meten met The Seldom Seen Kid en Build A Rocket, Boys!, de vorige albums. Het dubbelnummer Fly Boy Blue + Lunette laat horen waar Elbow tegenwoordig voor staat: enerzijds stoer en cocky, aan de andere kant gevoelig en bij de ballen pakkend. De moeder van Garvey schijnt ooit gezegd te hebben dat Elbow muziek is waar mannen bij mogen huilen. Zover willen we niet gaan – we zijn immers stoere rockers – maar we zetten alvast wel een flesje cognac klaar om een eventuele brok weg te spoelen.
0 Reacties