Een debuutalbum dat de Britse hitlijsten bestormde en door de media de ‘nieuwe grootste rock’n’rollband’ genoemd worden: 2013 was een topjaar voor The Temperance Movement. De vijfkoppige band toert de komende maanden door Europa en staat op 16 en 17 mei op het podium in Nederland. Lust for Life sprak met gitarist Paul Sayer.
Hoe is The Temperance Movement ontstaan?
“Gitarist Luke en ik waren vrienden en speelden al vaak samen. Op een gegeven moment besloten we meer te gaan doen met de goede riffs die we bedachten. Luke kende zanger Phil Campbell al een paar jaar en de twee bleven contact houden. Phil werkte toen als solo-artiest maar dat wilde hij niet meer. Het was het lot dat ons precies op het goede moment bij elkaar bracht. Ook toen de rest van de bandleden erbij kwamen, voelde het meteen goed.”
En dan bedenken jullie The Temperance Movement, een Amerikaanse anti-drank-beweging, als naam. Dat is niet echt rock & roll, toch?
“We zijn geen temperance movement hoor. De naam klinkt gewoon erg gaaf. Voor ons betekent het ook iets anders: het gaat om focussen op wat belangrijk is in het leven. En voor ons is dat veel shows spelen. Maar het heeft dus niets te maken met de exacte betekenis; wij houden wel van een drankje!”
Het eerste album dat vorig jaar uitkwam is erg goed ontvangen. Jullie worden Engeland’s nieuwe grootste rock & roll-band genoemd. Wat deed dat met jullie?
“Vorig jaar was te gek voor woorden. We boekten een studio voor vier dagen en namen het album zelf op. Het was niet onze intentie om een echte plaat te maken, meer om onze geschreven nummers alvast op te nemen. De demo’s die we hadden gemaakt waren in onze ogen niet goed genoeg om de band naar een hoger niveau te tillen en dus moesten we dat opnieuw doen. Vier dagen later was er een album, maar geen platenmaatschappij en management. In een jaar tijd hebben we toen een platencontract getekend, een manager gekregen en een plaat uitgebracht die geweldig ontvangen is. Dan komt daar nog een plaats in de hitlijsten bij, wat we nooit hadden durven dromen. Het ging allemaal zo snel, maar voelde wel erg natuurlijk.”
Door welke bands zijn jullie geïnspireerd? Invloeden van The Black Crowes zijn duidelijk te horen.
“We houden van The Black Crowes, The Faces, Peter Green’s Fleetwood Mac, Crosby Stills & Nash, Neil Young, The Rolling Stones maar ook moderne artiesten als Jonathan Wilson en The Black Keys. Een hele lijst dus, maar die namen zijn natuurlijk een inspiratiebron voor veel artiesten.”
Jullie waren de afgelopen tijd weer in de studio te vinden. Waarvoor was dat?
“We waren in de Abbey Road Studios en namen wat nummers op voor Record Store Day. Het wordt een speciale uitgave. Daarna gaan we ons richten op een tweede album. Er zijn nog geen concrete plannen maar we denken er zeker al over na.”
Hoe groot is The Temperance Movement over vijf jaar?
“Persoonlijk wil ik vooral over vijf jaar nog steeds samen muziek maken. Veel bands houden zo’n lange tijd niet eens vol. Wat er tot nu toe is gebeurd voelde allemaal erg natuurlijk en we hebben weinig last gehad van commerciële invloeden. Daarnaast moeten we gewoon onszelf blijven en groeien als groep. Wie weet wat er dan allemaal met The Temperance Movement kan gebeuren.”
Nieuwe clip!
De band heeft zojuist de video voor de nieuwe single Take It Back online gezet, beluister ‘m hier:
0 Reacties