Het borrelde al een tijdje rond The Black Keys, maar met El Camino uit 2011 kwam de vulkaan pas echt tot uitbarsting. Er zijn weinig platen die dit decennium meer teweeg hebben gebracht. Niet alleen sleepte het album vrachtladingen aan prijzen binnen, de band verkocht meer er dan een miljoen exemplaren van. Niet gek voor een garagerock-duo in deze tijden. De poppy sound met een rauw randje bleek zijn uitwerking niet te missen: de mannen waren de afgelopen tijd vooral bezig hun medewerking als producer te verlenen aan platen van mensen als Dr. John, Ray LaMontagne, Lana Del Rey en ga zo maar door. Tussendoor hebben ze blijkbaar ook nog tijd gehad voor een nieuwe plaat: Turn Blue. De receptuur is inmiddels bekend, al is dit het meest poppy en laidback album van de band tot nu toe. Zo lijkt het duo zich meer dan ooit te laten inspireren door seventies-psychedelica. Dat is op zich helemaal niet erg, maar we missen wel de rauwe, puntige rocksongs waar je ook nog op kon swingen. Goed, met Fever heeft de band zeker weer een hitje te pakken, maar meer van zulks had wat ons betreft niet misstaan. Niet dat Turn Blue geen prima plaat is, maar een beetje meer bite had wel gemogen.
0 Reacties