Hoe vaak komt het voor dat een echte muzieklegende in je plaatselijke theater optreedt? Reden voor ondergetekende om zaterdagavond 11 oktober naar theater Amphion in Doetinchem te vertrekken om daar het concert van de oprichter en voorman van de legendarische Amerikaanse folkrockband The Byrds bij te wonen: Roger McGuinn.
Het solo-optreden van Roger McGuinn is onderdeel van de theatertour die hem tussen 1 en 29 oktober door ons land voert, terwijl hij ook een deel van de rest van Europa aandoet. Dat het optreden in de ‘kleine’ zaal plaatsvindt, is misschien opvallend, maar het is zo natuurlijk wel behoorlijk intiem (maximaal 290 plaatsen i.t.t. 850 in de grote zaal). Hoewel de zaal niet helemaal is uitverkocht, zijn naar schatting zo’n 250 (vooral oudere) muziekliefhebbers aanwezig.
De zaallichten gaan uit en ineens horen we de bekende klanken van die twaalfsnarige elektrische Rickenbacker-gitaar en het intro van My Back Pages. Vanachter het gordijn komt de zanger tevoorschijn en zingt hij vervolgens deze mooie Bob Dylan-compositie staand achter de microfoon. Een daverend applaus volgt na het slotakkoord. McGuinn zet zijn gitaar neer, gaat op zijn stoel zitten en pakt zijn akoestische zevensnarige Martin-gitaar en begint te vertellen dat hij niet zomaar met My Back Pages is begonnen, maar dat dit de opmaat is naar een avond met muziek uit zijn persoonlijke muzikale historie. Hij vervolgt met Ballad Of Easy Rider en vertelt over zijn ervaringen met de film Easy Rider en hoe hij daarvoor de soundtrack mocht maken.
Het valt op dat, hoewel McGuinn inmiddels 72 jaar is, hij er niet alleen een stuk jonger uitziet, maar ook dat hij nog uitstekend bij stem is en nog altijd geweldig gitaar kan spelen. Hij blijkt er ook veel zin in te hebben vanavond en vrijwel elke gespeelde song wordt voorafgegaan door een uitleg of anekdote. De naam Bob Dylan komt regelmatig terug en op de setlist staan dan ook heel wat composities van deze grootheid, die afgelopen week opnieuw de Nobelprijs voor literatuur aan zijn neus voorbij zag gaan. Enkele andere Dylan-titels die gespeeld worden zijn It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding), You Ain’t Going Nowhere en Knockin’ On Heaven’s Door.
Eight Miles High
McGuinn vertelt over het ontstaan van The Byrds en over de tijd daarvoor, onder meer dat hij als jong broekie bij Bobby Darin (bekend van de hit Splish Splash) speelde. Hij vertelt ook over zijn eerste ontmoeting met Bob Dylan en over David Crosby, Gene Clark en Chris Hillman. In het tweede deel van het optreden haalt hij herinneringen op aan de plaatopname van Mr. Tambourine Man en wat daaraan vooraf ging. Ook erg leuk is het verhaal achter Eight Miles High, dat ontstond in het vliegtuig vanuit Europa naar de States. Crosby zat naast Gene Clark en ze waren een beetje aan het neuriën. Ineens hadden ze een leuke melodie te pakken. Ze vroegen zich af hoe hoog ze vlogen en McGuinn dacht dat het zeven mijl was. Clark probeerde dat meteen uit en kwam snel tot de conclusie dat dit niet lekker klonk. Dus het werd acht mijl, ook omdat The Beatles net Eight Days A Week had uitgebracht. Nog leuker vonden ze het dat diverse radiozenders de plaat boycotten omdat ze niet geloofden dat het over vliegen ging. Immers: vliegtuigen vlogen op drie mijl…
Op de setlist uiteraard veel materiaal dat van The Byrds bekend is en dat nodigt regelmatig uit tot meezingen en -klappen door het publiek, daarbij gestimuleerd door McGuinn. Ook speelt hij enkele songs uit zijn solocarrière, zoals King Of The Hill van het album Back From Rio uit 1991. Toen zijn manager American Girl van Tom Petty draaide, terwijl McGuinn in een andere ruimte was, vroeg hij zijn manager: “wanneer heb ik dit geschreven?” Hij nam de song zelf ook op, werd korte tijd later bevriend met Petty en toerde ook met hem.
Na ruim twee uur is het concert voorbij, maar niet voordat in de toegift een mooie uitvoering van Turn! Turn! Turn! is gespeeld, luidkeels meegezongen door het enthousiaste publiek. Als ik het goed geteld heb, heeft McGuinn vanavond zo’n dertig songs (of gedeelten daarvan) gezongen. De komende weken geeft hij nog zeven optredens in ons land. Ik raad je aan om er eentje bij te wonen!
An Evening With Roger McGuinn in Schouwburg Amphion, Doetinchem
Gezien op zaterdag 11 oktober 2014
Foto’s: Harry Pater
8 Reacties
Geweldige ervaring Harry en leuk verwoord. Zo’n icoon heeft altijd wel veel te melden. Ik je artikel hoor ik duidelijk de warmte en muzikaliteit in de zaal terug.
Een goed verslag. Precies zoals ik de avond heb ervaren.
Geweldig optreden !
Mooi verslag met leuke wetenswaardigheden !
Leuk verslag, zelf heb ik het concert mogen beleven in Tivoli Vredenburg, Utrecht, wat mij betreft een teleurstellend geluid, misschien was de zaal te groot, lang niet uitverkocht, meeste nummers acoustisch gespeeld, je verwacht toch veel meer het voor de Byrds bijzondere heldere Rickenbacker geluid, verder werd er wel heel erg veel gekletst, ik kom toch voornamelijk voor de muziek, voor leuke verhalen koop ik wel een boek, jammer.
Mooi verslag van een schitterende avond!
Het stukje dat McGuinn ‘American Girl’ heeft geschreven klopt niet helemaal. McGuinn vertelde dat stukje na afloop van het Byrds nummer ‘So You Wanna Be A Rock ’n Roll Star’. Dat inderdaad door Petty veel is gecoverd. Maar ‘American Girl’ is toch echt geschreven door Tom Petty.
Hebben we aangepast! Dank voor de oplettendheid.
bedankt voor je recensie, ik zit me al te verheugen op een mooie muzikale avond uit, vanavond in Het Park in Hoorn.
Wij komen net uit Schouwburg Odeon in Zwolle en vonden het concert heel geweldig. Lekker jaren 60 met veel herkenbare muziek en verhalen.
Wat opvalt is dat de muzikale kwaliteit nog steeds heel hoog is.En hier was de sfeer uitstekend. Duurde naar ons idee alleen te kort.