Ben Howard: “De percussie op de gitaar moest geen gimmick worden”

Ben Howard

Ben Howard’s ster is rijzende. Niet alleen opende de Engelse singer-songwriter dit jaar Eurosonic, ook boekte hij op Lowlands veel succes. Het leverde hem een nieuwe schare Nederlandse fans op. Howard komt hier graag en zijn droom is dan ook om in Paradiso te staan, maar voor nu moet hij het nog even doen met uitverkochte kleinere zalen.

Na zijn eerste single These Waters kostte het de 22-jarige gitarist maar liefst anderhalf jaar om zijn debuutalbum Every Kingdom op te nemen. “Aanvankelijk dacht ik dat het maar een aantal weken zou duren om alles op te nemen, maar uiteindelijk werden het achttien maanden. Er was veel meer werk voor nodig om de nummers goed te krijgen. Het was heel erg intens en soms werd het daardoor zelfs een beetje vreemd omdat je zo lang zo gefocust bent. Er waren momenten waarop ik aan het einde van de avond dronken was of dat we doorgingen tot vier uur in de ochtend. Ik herinner me nog dat ik op een gegeven moment zelfs een inzinking kreeg en begon te huilen, zo gefrustreerd was ik omdat een bepaald nummer maar niet lukte.”

Gitaarspel
Het lastigste tijdens de opnames van de plaat bleek Howard’s gitaarspel. De gewoonte om zijn gitaar liggend op schoot te bespelen en te gebruiken voor percussie bleek een probleem tijdens het opnemen. “In sommige nummers zijn we erin geslaagd om het te behouden maar in andere nummers moesten we daar op een creatieve manier omheen werken. Ik heb altijd gezegd dat het niet nodig is om de opnames live hetzelfde te laten klinken en vice versa, dus dat gaf me wel weer wat vrijheid.”
Howard’s ongewone gitaarspel heeft hij opgepikt van de Britse zanger en gitarist John Smith. “John Smith was de eerste bij wie ik dat zag. Dat was tijdens een concert van hem in Londen. Ik wilde het ook kunnen dus leerde ik het mezelf aan. Percussie op de gitaar wordt vaak gezien als een soort gimmick, dus het moet het nummer wel echt ten goede komen.”

Invloed
Naast John Smith zijn er ook andere gitaristen, singer-songwriters en bands die een invloed hebben op Howard’s muziek. “Ik heb veel geluisterd naar muziek van mijn ouders. Hieronder bevinden zich veel songwriters. Ik ben van mening dat wanneer je zingt en gitaar speelt, dat je mensen als John Martin, James Taylor, Simon & Garfunkel, Joni Mitchell en Nick Drake niet kunt negeren. Ook mensen als Bob Dylan, Van Morrison, Nina Simone en Billy Holiday moet je niet buiten beschouwing laten. Dat zijn mensen die muziek echt voelen. Maar ik luister ook naar moderne artiesten als Bon Iver en Bonnie Prince Billy. Ik ben altijd geïntrigeerd door artiesten die met iets nieuws komen, zoals The Maccabees en James Blake.”

“Ook Willy Mason heeft veel invloed gehad, het is onmogelijk om naar zijn muziek te luisteren en niet te willen dat je dat zelf had geschreven. En dan heb je Paul Simon natuurlijk ook nog, zijn nummers zijn fenomenaal. Van al deze mensen pik je elementen op. Je moet proberen om het niet na te bootsen, maar je erdoor te laten inspireren met de gedachte  dat je beter kunt zijn dan je nu bent. Als ik liedjes kan schrijven die qua niveau in de buurt komen van Willy Manson of Paul Simon, dan zit ik op de goede weg en als ik gitaar kan spelen ergens in de buurt van het spel van Paul Simon, dan zit ik geramd.’ En dat hij een steeds betere muzikant wordt, bewijst Howard met zijn nieuwste album, uitverkochte zalen, een tour door Europa en een steeds grotere wordende fanbase.

0 Reacties

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *