Het lijkt erop dat het vertrek van Tim Smith Midlake helemaal geen kwaad heeft gedaan
Het Amerikaanse Midlake brak in 2006 op bescheiden schaal door met het prachtige progressieve folkalbum The Trials Of Van Occupanther, dat vier jaar later werd opgevolgd door het nog mooiere The Courage Of Others. Tijdens de opnames van de vierde plaat ontstond er echter flinke frictie tussen de bandleden, wat uiteindelijk in 2012 leidde tot het vertrek van zanger/gitarist (en de belangrijkste songschrijver) Tim Smith.
Dat had het einde van Midlake kunnen zijn, maar niets bleek minder waar. Gitarist en achtergrondzanger Eric Pulido werd naar voren geschoven als nieuwe frontman, de band smeet al het materiaal dat al geschreven was voor die vierde plaat de prullenbak in en begon volledig opnieuw. Zes maanden later was Antiphon (2013) het resultaat: de progfolk van de voorgangers bleek aangevuld met psychedelische invloeden en indierock-elementen en de kritieken waren wederom lovend.
Ineens zijn we negen jaar verder en de op Antiphon ingeslagen weg wordt moeiteloos doorgetrokken op For The Sake Of Bethel Woods. De psychedelische folkrock heeft gezelschap gekregen van lekker wollige spacerock, waarbij termen als ‘dromerig’, ‘dwingend’, ‘trippy’ en ‘sfeervol’ constant met elkaar vechten om de aandacht van de luisteraar. Ik had het niet verwacht, zeker niet als je bedenkt dat The Courage Of Others een van m’n favoriete platen van de afgelopen decennia is, maar het lijkt erop dat het vertrek van creatief genie Tim Smith Midlake helemaal geen kwaad heeft gedaan.
Deze recensie is afkomstig uit LFL119 (vanaf 30 maart in de winkels en onze webshop). Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.
0 Reacties