Scorpions in de Ziggo Dome

Acht jaar geleden maken de Duitse hardrockers Scorpions officieel bekend dat ze toe zijn aan een welverdiend pensioen. Het afscheid wordt ingeluid met een zwanenzang in de vorm van het album Sting In The Tail en een allerlaatste wereldtournee. We weten inmiddels hoe het afgelopen is. Juist tijdens die laatste concertreeks hervindt het vijftal het spelplezier en het applaus blijkt bovendien verslavender dan verwacht. Al snel verdwijnen alle plannen om te stoppen in de prullenbak. Zo staat de band in 2018 gewoon weer op een Nederlands podium, met een show waar het enthousiasme vanaf spat.

Het wekt toch nog even wat verbazing als in 2016 bekend wordt dat Mikkey Dee de nieuwe drummer van Scorpions wordt. Van de rauwe rock & roll van Motörhead naar de gelikte hardrock van Scorpions. Is dat niet net zoiets als een stoere Harley Davidson inruilen voor een degelijke Volkswagen? Al tijdens de eerste minuten in de Ziggo Dome in Amsterdam blijkt het een gouden greep te zijn, vooral voor de Duitse veteranenclub. Tijdens eerdere optredens lijkt Scorpions heel kalmpjes richting de poorten van Huize Avondrood te sloffen. Met zijn intense geroffel en woest wapperende manen voorziet de Zweedse slagwerker de band van een hoognodige dosis gif, om even in Scorpions-stijl te blijven.

De band lijkt zich daar zeer van bewust te zijn, want de troefkaart wordt opzichtig uitgespeeld. Zijn karakteristieke gestalte, inclusief glimlach van oor tot oor, is vaak te zien op de immense videoschermen. De slagwerker zelf bespeelt het publiek behendig, dat er vervolgens dankbaar op reageert. Er zijn in de Ziggo Dome dan ook veel Motörhead T-shirts te zien. Lemmy wordt nog altijd gemist, blijkt nog maar eens. Het is overigens verre van vol in de Amsterdamse kolos. De tweede ring is aan het gezicht onttrokken, de eerste ring is niet uitverkocht.

Laatste ronde?
Als het al een tegenvaller voor de band is, is daar geen seconde iets van te merken. Scorpions knallen uit de startblokken met het veelzeggende Going Out With A Bang, afkomstig van het meest recente album Return To Forever. Het is natuurlijk de vraag hoe lang die laatste klap nog blijft nagalmen. Wat betreft de setlist heeft het optreden toch wel iets van een laatste ronde. De meeste fases van de lange loopbaan komen aan bod. De fans van het eerste uur worden bediend met een medley van krakers uit de jaren zeventig, met onder andere Steamrock Fever en Speedy’s Coming. Vanzelfsprekend ligt de nadruk verder op de successen die eind jaren zeventig en in de jaren tachtig gevierd worden, met Coast To Coast en Is There Anybody There? van Lovedrive, The Zoo van Animal Magnetism en de toegiften Rock You Like A Hurricane en Still Loving You van Love At First Sting. Het geweld – het volume is opvallend stevig – wordt ook nog even onderbroken door een korte akoestische set, met daarin de meezinger Send Me An Angel. Over meezingen gesproken: Wind Of Change mag een kleffe deun zijn met een tekst vol simplistisch en vooral erg achterhaald optimisme, als het massaal meegebruld wordt, levert het toch een mooi moment op.

Dat vindt Klaus Meine ook. De hele show laat hij duidelijk merken erg onder de indruk te zijn van de bijval van het Nederlandse publiek. Zoals ook de gitaristen Rudolf Schenker en Matthias Jabs en bassist Paweł Mąciwoda oprecht plezier uitstralen. Op de kwaliteit van het spel en de zang van Klaus Meine is ook weinig aan te merken. Natuurlijk, het oogt en klinkt allemaal wat minder soepel vergeleken met hoe ik ze ooit, in een grijs verleden, in de Ahoy in Rotterdam tekeer zag gaan. De bevlogenheid maakt echter heel veel goed. Het zijn ook kerels met het hart op de goede plaats. Het meest memorabele moment van de show is het eerbetoon aan Mikkey’s oude wapenbroeder Lemmy. Na een korte introductie van Meine stort de band zich vol enthousiasme op de Motörhead-cover Overkill, dat behoorlijk goed neergezet wordt. Over de videoschermen glijden fraaie zwart-wit beelden van de karakteristieke kop van de eind 2015 overleden legende. Het is natuurlijk intens jammer dat het monster Motörhead voor altijd zwijgt. Tegelijkertijd is het hartverwarmend om te zien hoe de voormalige drummer van die band Scorpions nieuw leven inblaast. Het ziet er dan ook niet naar uit dat de leren broeken snel ingeruild zullen worden voor comfortabele sloffen.

Scorpions in de Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op maandag 2 april 2018
Foto’s: Rob Sneltjes