Ze zijn de afgelopen decennia ware kameleons gebleken, de mannen van Red Hot Chili Peppers. Weinig ‘oudere’ bands hebben hun populariteit bij het grote publiek zo goed weten te consolideren als deze funkrockers uit Californië. Volgens veel fans van het eerste uur werd daarvoor wel een prijs betaald, want ‘zo spannend en freaky’ als de groep ten tijde van doorbraakplaat Blood Sugar Sex Magic klonk, zou het nooit meer worden. En toch werden er ook het laatste decennium weer flink wat hits gescoord, daar deed zelfs het vertrek van wereldgitarist John Frusciante niks aan af. En op The Getaway gaat RHCP daar lekker mee verder. Op deze elfde langspeler heeft producer Danger Mouse het stokje van Rick Rubin overgenomen, die aan de vorige zes platen meewerkte. Die personeelswisseling vertaalt zich in een bij vlagen dansbaarder geluid, zoals te horen is in nummers als Dark Necessities en Go Robot. Het is precies dat nieuwe laagje verf dat ervoor zorgt dat de groep weer een tijdje vooruit kan. En zolang die wat commerciëlere songs worden gecombineerd met eigenzinnige tracks als This Ticonderoga en Detroit en daarnaast de herkenbare sound behouden blijft, is het prima. De Peppers kunnen er weer even tegenaan.
0 Reacties