De End Of The Road World Tour werd vorig jaar aangekondigd met de ronkende statements waar KISS nu eenmaal patent op heeft. Meer explosies dan ooit. Het grootste podium uit de concertgeschiedenis van de band. Een extra lange set-list, met plaats voor zelden gespeelde nummers. Deze allerlaatste wereldtournee zou alle voorgaande shows overschaduwen. Was getekend Gene Simmons. Op een warme dinsdagavond in de Ziggo Dome kunnen we nagaan hoeveel die grote woorden waard zijn.
Om een optreden van het Amerikaanse kwartet optimaal te kunnen beleven, helpt het als je ooit als prille tiener besmet bent geraakt door het KISS-virus. Alleen dan voel je iets van ontroering als de traditionele aankondiging van de band – ‘You wanted the best, you got the best… etc.’ – massaal door de zaal wordt meegebruld. En verschijnt er ondanks de tropische temperaturen kippenvel op de armen als de klassieker Detroit Rock City wordt ingezet, ondersteund door veel vuur, explosies en andere effecten. En lukt het om onbekommerd te genieten van al die andere rituelen zoals het vuur- en bloedspuwen van zanger en bassist Gene Simmons in respectievelijk War Machine en aan het begin van God Of Thunder.
Beloftes
Het maakt het ook makkelijk te accepteren dat niet alle beloftes ingelost worden. De twintig songs tellende setlist is nauwelijks langer vergeleken met eerdere, reguliere tournees van KISS. Met songs als Shout It Out Loud, Deuce, Calling Dr. Love, Cold Gin, Love Gun, I Was Made For Lovin’ You, Black Diamond en de vaste uitsmijter Rock And Roll All Nite slingert het concert ook nog eens langs nummers die al jaren, zo niet decennia op het repertoire staan. Zelfs het Won’t Get Fooled Again-citaat in Lick It Up kennen we al van eerdere tournees. Alleen oudjes als 100,000 Years en Let Me Go, Rock And Roll zijn met enige moeite als ‘deep cuts’ aan te duiden. En een Eric Singer die gezeten aan een vleugel het ooit door Peter Criss gezongen Beth vertolkt, zal zelfs bij de grootste KISS-adepten een beetje pijn doen.
Schande
Toch is dit niet wat de afgelopen maanden voor veel gekrakeel in de KISS-achterban zorgt. Kritische fans van de band – jazeker, die bestaan ook – ontdekken na het grondig uitpluizen van YouTube-filmpjes van de eerste shows van de afscheidstournee dat de al jaren met zijn bereik worstelende Paul Stanley wat technische hulp zou krijgen. Schande wordt er in bepaalde kringen van gesproken. En ja, ook ik had de indruk dat de zanger-gitarist in een nummer als Say Yeah opeens wel erg zuiver klinkt. Maar nee, ik kan mij daar absoluut niet druk om maken. Ik hoor liever dat zo’n zanger op cruciale momenten wat ondersteuning krijgt, dan dat-ie tijdens een optreden een paar keer gruwelijk de mist in gaat. Wat de hele kwestie extra futiel maakt, is de wetenschap dat veel grote bands tegenwoordig hun geluid bij concerten kunstmatig wat opkrikken.
Geïnspireerd
In visueel opzicht worden de grote woorden wel helemaal waargemaakt. Van de spectaculaire entree van de band op wat lijkt op vliegende schotels tot de rondgang over het publiek van Gene Simmons en gitarist Tommy Thayer in gigantische bouwkranen, het ziet er allemaal geweldig uit. Het podium oogt indrukwekkend. Het geluid is perfect. Een enorme dosis rook, explosies en het vuurwerk doet de rest. De band zet ook nog eens een geïnspireerde show neer. Strak en goed geregisseerd. Het is juist in kleine details te zien dat de mannen het naar hun zin hebben op dat podium in Amsterdam. De glimlach wijkt niet van Stanley’s gelaat. Er is een speelse interactie tussen Simmons en Thayer – de laatste krijgt zelfs te stellen met de grijpgrage handen en lange tong van zijn collega. Hier wordt niet alleen maar zakken gevuld.
Toch zijn wat mij betreft de fans de grootste sterren van de avond. Bij de optredens van KISS is er een gevoel van saamhorigheid dat ik eigenlijk niet bij andere concerten tegenkom. Er komen inmiddels drie generaties samen die behept zijn met een liefde voor de band die nauwelijks aan de buitenwacht uit te leggen is. Een familiair collectief dat maanden naar de shows toeleeft, zich in KISS-shirts hult, zich niet zelden naar voorbeeld van de helden schminkt en vrijwel alle songs woordelijk meezingt. Vooral zij maken een optreden van KISS tot een unieke ervaring.
De combinatie van een bevlogen band en een dankbaar publiek zorgt in de uitverkochte Ziggo Dome dan ook voor een waardig Nederlands slotakkoord van de lange loopbaan van KISS. Ik zal vast niet de enige zijn geweest die op weg naar de uitgang overvallen wordt door tegenstrijdige gevoelens. Natuurlijk, vooral de opwinding in het lijf na het meemaken van een enerverende rockshow. Als iemand die in de jaren zeventig als pubertje de vier magische letters van de bandnaam op zijn schooltas kalkte, voel ik toch ook iets van melancholie. Een belangrijk stuk van mijn jeugd is definitief afgesloten.
KISS in Ziggo Dome
Gezien op 25 juni 2019
Foto’s door Mitchell Giebels
20 Reacties
Robert wat goed verwoord! Het was een fantastische dag en inderdaad met een dubbel gevoel naar huis. Maar het blije gevoel overheerst…mega respect voor deze mannen. Supertrots.
Zo was het ook Robert.
Nog nooit Kiss gezien en het was zeker leuk ook door de fans. Maar wat mij opviel was het verschrikkelijk slechte geluid, ik kon er bijna geen soep van maken.
beste wim , Ziggo dome is een van de beste zalen in de Benelux op gebied van geluid en beleving , de klank was optimaal , als je echt eens een galmende zaal wil horen dan adviseer ik u om eens het sportpaleis antwerpen te bezoeken , dan pas ga je weten wat slecht geluid is !!!!!!
Ik weet niet waar je je bevond maar op de vloer was het echt prima.
Geluid was echt perfect op de vloer. Wat veel beter dan de voorlaatste show in Ziggo. Ik heb weer genoten! Thx boy’s.
Mooie recensie!
Ik stond in de arena en het geluid was daar bovengemiddeld goed. Op de tribunes kan dat anders geweest zijn, maar dat weet ik dus niet.
twee shows in drie dagen (Graspop en Ziggo Dome) gezien en wat was dat genieten geblazen! Gelukkig van te voren in Amsterdam ook nog Backstage met de vier mannen op de foto geweest!
Wat een afscheid en mooi verwoord Robert, precies dat kippenvel gevoel en de saamhorigheid maakt dat een KISS concert een onvergetelijke gebeurtenis is, helaas komt er ook aan dit een eind, vanaf nu wordt het genieten van de herinneringen en de (hopelijk) nog verschijnende DVD van de End of the Road tour!
Al sinds 1976 fan. Het is ongelooflijk met wat voor een frisheid en vakmanschap de mannen de show gaven. Het geluid vond ik echt goed. Als je kijkt naar de show, de effecten, het licht, maar ook wat deze band heeft betekend voor de live muziek, is dat ongekend. Iedereen serveerde de band altijd af als circus, maar er is geen enkele grote band die niet iets heeft overgenomen van hetgeen zij geïntroduceerd hebben. Echte Merchandise, bommen, vuurkanonnen, bewegende podiumdelen, drum risers, hangeden P.A., oplichtende logo’s, vliegende muzikanten. Zij hebben gezorgd dat een concert tegenwoordig geen stoffige madam Tussaud show in spijkerbroek en houthakkersshirt meer is, maar een avond vol entertainment. En te beseffen dat Stanley en Simmons beide richting 70 gaan. Muzikaal stond het als een huis. Superstrak.
Fantastisch geschreven Robert! Het was misschien wel de beste show die ik van ze gezien heb (en dat zijn er nogal wat). KISS mag altijd hoogdravend zeggen dat ze de rest van de muziekwereld laten zien ‘how the big boys do it!’ maar daar was gisteren geen woord van gelogen!
Heel Mooi verwoord, het was gaaf gister, idd 1 van hun beste shows die ik zag!
Het was TOP ! Geluid op de eerste ring (vak 111) uitstekend en de heren hadden duidelijk plezier. Tijdens de solo van Tommy wierp Paul een aantal plectrums vanaf de zijkant naar Eric die overwoog die door te gooien naar Gene die achter een zwart half tentje zat uit te puffen. Ze hadden écht plezier. En de fans zo mogelijk nog veel meer. Wát een afsluiter…. hulde !!!
Na het zien van mijn absolute favo band, (ik ben al 38 jaar een diehard Kiss fan) in 1980 4jaar oud viel mijn oog op de prachtige Paul Stanley en heb mijzelf een belofte gedaan dat ik hem ooit zou ontmoeten in 1998 was het dan zover, op naar KISS in de jaarbeurs Utrecht nog gezien in originele bezetting met de schmink weer op natuurlijk Paul, Gene Ace and Peter, 2e keer goffertpark Nijmegen 3e keer Alive 35 4e keer sonic boom over Europe, 5e keer Amsterdam ziggo dome 6e keer Rotterdam Ahoy, en dat is natuurlijk ook al heel mooi, maar dat ik dit concert zou missen? Dat had ik nooit gedacht maar het is wel gebeurd ik weet wel dat ik ze vaak heb gezien maar dit, dit kan ik heel moeilijk verkroppen ik ben nmlk chronisch ziek ik heb een longziekte COPD genaamd en 3 weken voor het concert werd ik ziek 1 of andere virale infectie ben nu al met de 3e kuur bezig, en ik ga d’r nog kruipend naar toe hoor, maar we hadden ook nog es de pech dat ons vakantiegeld pas in de 3e week van juni kwam dus alles ook uitverkocht, mijn droom zal in ieder geval niet meer uitkomen maar ik ben er erg verdrietig onder maar KISS is in mijn hart voor altijd, i love you guys, KISSARMY LIVES, ROCK ON REGINA!
Laatste reactie hoort bij Regina Faber ook wel beter bekend als Blue Eyed scorpio, Hoi Marcel Bergmeijer!!!! Grtjes ik dacht al he een bekende naam :)
KISS RULESZ
Ook ik ben besmet geraakt met het kiss virus al op mijn jonge leeftijd van 10 jaar oud. Met vriendjes deden we mee met carnaval en wonnen een prijs als best verklede en gesminkte act. Mijn eerste concert was op mijn 18e jaar in Tilburg bij monsters of rock zonder sminck nog. Het eerste concert met sminck was natuurlijk in Rotterdam met de 4 originele leden in 1996. Daarnaar ieder concert dat ze in Nederland waren heen geweest,waarvan de laatste 3 met mijn zoon die ook is ‘besmet’ met het kiss virus. Dit was dan ons laatste concert maar wel het mooiste concert wat ik in al die jaren heb gezien. Maar het is mooi geweest ze hebben waardig afscheid aan ons gegeven.
gr. Johannes.
Wat een goed verwoord artikel. Prachtig ! Ik heb genoten. Wat mij extra opvalt, is alle positiviteit na het concert. We hebben allemaal genoten van een Kiss in Topvorm !! Een zeer waardig afscheid.
VIP is niet meer wat het vroeger geweest was. 1000USD betalen op voorhand en dan pas komenn de condities & voorwaarden….géén enkele handtekening word gegeven, amper 15 seconden bij de band,kan niet eens deftig vraag stellen, die oervervelende security’sbehandelen ons als kleine kinderen.. om nog maar te zwijgen van 2 en een half uur wachten in een ruimte die minstens 30 graden is (rechtstaan) eerst wachten aan demerchandise,dan wachten aan poort nr4,dan wachten ik kokende hangaar, netjes op een rij kindjes!!! bullshit meet & greet. Gelukkig was het concert zeer goed. oja! ticket NIET inbegrepen in 1000USD
Front center stage… zweten!! Drumstick van Eric…”for the little girl” , overvloed aan plectrums. Ballonnen(leeg laten lopen) , zakje confetti
Geweldige afsluiter(voor Nederland) voor de fans! Bij KISS straalde het plezier, ondanks de hitte, er van af!
Top recensie!! \m/
Na Graspop was dit het 2e KISS concert van de End of the road tour wat ik gezien heb. En wat heb ik genoten en wat was ik trots op mijn band KISS. Van de spectaculaire opening met Detroit rock city tot het slotnummer Rock and Roll all nite welke traditiegetrouw met veel confettie werd afgesloten. Ik heb luidkeels meegezongen. Wat een show, wat een energie. Dit IS hoe een live show moet zijn. Geweldig !!!