Larkin Poe wisselt traditionele Delta-blues af met stampende rockers en in hartenbloed gedoopte ballads
Officieel is Larkin Poe een kwartet, maar het zijn de zussen Rebecca en Megan Lovell die in ieder opzicht de dienst uitmaken, zodat er goedbeschouwd van een duo met aanhang gesproken mag worden. Ze hebben inmiddels een stijl ontwikkeld waarvan alle bestanddelen weliswaar te herleiden zijn tot de rijke muzikale tradities van het Amerikaanse zuiden, maar weten daarin wel een enorme variatie aan te brengen.
Traditionele Delta-blues waarvan je zou kunnen geloven dat het een bewerking van een niet eerder uitgebracht pareltje uit de reiskoffer van Robert Johnson betreft, wordt gevolgd door een stompende, stampende rocker met een vervormde gitaarriff als uithangbord. En dan zijn er natuurlijk nog de in hartenbloed gedoopte ballads. Het slepende, inhoudelijk problematische maar wel erg mooie Might As Well Be Me zouden Dan Penn en Spooner Oldham zeker niet in de la hebben laten liggen en dat is in deze contreien het grootste compliment denkbaar.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Larkin Poe? In Lust For Life 125 (nu in de winkel) vind je een interview met Rebecca en Megan Lovell!
0 Reacties