Bono klinkt in deze herinterpretaties van veertig U2-songs vooral gammel
U2-frontman Bono kwam in november vorig jaar met Surrender: 40 Songs, One Story, een vermakelijk boek waarin de Ierse wereldverbeteraar annex multimiljonair zijn leven optekent aan de hand van veertig songs van zijn band. Een geinig idee dat in boekvorm dus heel goed uitpakte, maar dat geldt helaas niet helemaal voor deze begeleidende muzikale exercitie. De veertig nummers die Bono als leidraad gebruikt voor zijn boek heeft hij samen met zijn bandmaten gedurende de coronatijd namelijk opnieuw opgenomen. Sowieso een risicovolle onderneming, want hoe kun je concurreren met je eigen oorspronkelijke (en overbekende) materiaal?
De ‘oplossing’ die hier gekozen is: door de betreffende songs volledig uit te kleden en in een zo karig mogelijk jasje te frommelen. Ik kies het woord ‘frommelen’ niet voor niets, want poeh: vooral Bono’s stem is er niet op vooruit gegaan de laatste jaren. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn – ik bedoel, de vocalen van bijvoorbeeld Leonard Cohen en Johnny Cash klonken prachtig kapot op hun ouwe dag. Maar Bono is zo oud nog niet en hier klinkt ‘ie, vooral in voorheen zo krachtige statements als Sunday Bloody Sunday, With Or Without You en Beautiful Day, vooral gammel. Vreemd genoeg werkt de ingetogen benadering dan weer wel bij Pride (In The Name Of Love), maar helaas is dat toch niet meer dan een slap wapperend vlaggetje op de langzaam zinkende modderschuit.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over U2? Bekijk hier Lust For Life 065, met een coverstory over de band!
7 Reacties
Inderdaad, niet echt een wow moment. 3 jaar Coronatijdperk, en dan een album van oude nummers in een nieuw jasje, in plaats van een echt nieuw album. Hebben ze geen inspiratie meer? Kom op Bono,jullie kunnen veel beter.
Smaken verschillen. Prettig juist dat het niet te vergelijken is met de originelen. Er is daarom ook veel te ontdekken. Het is slow down ipv hyper, maar de kern blijft. Dat is knap. Ik vind het ook gedurfd. En een echt nieuw album is in de maak ondertussen.
1 alinea is geen recensie.
Pardon, ik bedoel 2 alinea’s
Gemengde gevoelens. Er zitten pareltjes tussen, voor mij is Red Hill Mining Town favoriet. Ben echter bang dat het een album is dat weinig uit de kast zal komen, maar niet mag ontbreken in mijn verzameling.
Sommige nummers vind ik ok, sommige matig en I will follow vind ik wel mooi gedaan
Underground Oldenzaal, vrijdag 24-3-2023
Hello, hello, I?am not out of control met dit ‘nieuwe’ album.
Ik schreef U2 een honderdtal brieven (digitaal) en ben die aan het herschrijven.
Boektitel: U2&WE? Amor Mundi
U2 weet dat het einde nadert, om het geld hoeven ze het niet meer te doen.
Bono wou nooit eindigen als een volgevreten te dikke rockster maar daar begint het wel op te lijken.
Ondanks dat zit U2 in mijn brein gebeiteld en zal er nooit meer uitgaan.
Het wachten is nu op de kroon op hun prachtige discografie te zetten!
Ik heb ze uitgenodigd om hier in Twente te komen spelen op het vliegveld: U2&WE? At Airport Twente.
En het allerlaatste concert zal plaatsvinden at Vertigo waaraan ik mijn eigen verzonnen bijnaam heb bedacht: The Vertigo Hunter (miss you sugar).
Detlev Lassche uit Oldenzaal.