A Perfect Circle – Eat The Elephant

Eerlijk gezegd hield ik mijn hart vast voor Eat The Elephant, deze vierde studioplaat van A Perfect Circle. Er zijn namelijk maar weinig albums die een diepere indruk achterlieten dan Thirteenth Step uit 2003. Zo’n perfect uitgebalanceerd rockgeluid had ik nog nooit gehoord: zowel intiem als extravert, stoer als kwetsbaar en even serieus als sarcastisch. Maar ja, dat was vijftien jaar geleden. Er kwamen nog een veredelde coverplaat en een zwik live-albums uit, maar verder leken de leden van deze supergroep (aangevoerd door Billy Howerdel van Ashes Divide en zanger Maynard James Keenan van Tool) vooral bezig met eigen projecten. Sinds eind vorig jaar druppelden nieuwe songs uit de studio, maar The Doomed en TalkTalk maakten eigenlijk weinig indruk. Help! Maar ik was even vergeten dat APC een echte ouderwetse albumband is: een groep die meer ruimte nodig heeft dan de schamele vijf minuten die een enkele song biedt. En daarom lost Eat The Elephant toch grotendeels zijn belofte in. Hier horen we een groep die grenzen probeert te verleggen. Keenan experimenteert met zijn stem, Howerdel met toonsoorten in majeur en een song als So Long, And Thanks For All The Fish is niet alleen een leuke verwijzing naar Douglas Adams, maar ook echt iets anders dan we van de band kennen – en toch overduidelijk A Perfect Circle. Knap hoor.