Het is verdorie alweer tien jaar geleden dat de Deense Agnes Obel doorbrak met haar debuutalbum Philharmonics en de daarvan getrokken prachtsingle Riverside. Bizar hoe snel de tijd gaat. Sinds die succesplaat stond de Deense pianiste annex nachtegaal op zowat alle grote festivals en de twee albums die sindsdien verschenen, deden het ook meer dan prima – stuk voor stuk bereikten ze de top 10 van de hitlijsten in o.a. haar thuisland, Nederland en België. Qua sound veranderde er in tien jaar niet al te veel: nog steeds balanceren de songs op het randje van folk, indiepop en neo-klassiek met hoofdrollen voor Obels zang en haar meeslepende pianospel. Op schijf nummer vier doet ze niet per se iets heel anders dan voorheen en het verrassingseffect is inmiddels wel verdwenen, maar toch sleurt Myopia je weer meedogenloos haar van Scandinavische melancholie druipende wereld in. En het dreigende Drosera (die cello!) en het meters kippenvel veroorzakende Camera’s Rolling behoren tot de beste nummers die Agnes Obel ooit maakte.
0 Reacties