In de jaren zestig en zeventig was het niet meer dan normaal wanneer je als (rock)band in moordend tempo geweldige platen afleverde – Creedence Clearwater Revival, The Beatles: noem ze maar op. In de decennia daarna werd een dergelijke productiviteit steeds zeldzamer, maar in recente jaren zijn er steeds meer artiesten die in sneltreinvaart te werk gaan. Ty Segall en King Gizzard & The Lizard Wizard bijvoorbeeld, maar ook de Amerikaanse indierockformatie Big Thief past in dat rijtje: Two Hands is de opvolger van het uitstekende U.F.O.F., dat in mei van dit jaar het licht zag, en is zowaar nog beter. De delicate, introspectieve sound van de voorganger is deels ingeruild voor een wat rauwer, nerveuzer geluid dat bij vlagen doet denken aan het nineties-werk van PJ Harvey. En dat werkt bizar goed. De manier waarop zangeres/gitariste Adrianne Lenker haar stem laat grommen en overslaan in het bijtende Not bijvoorbeeld: kippenvel verzekerd. Niet dat de band nu constant vol gas geeft – integendeel zelfs. Het is meer dat het ruwe, zenuwachtige randje dat ook de rustigere songs hebben meegekregen de muziek nog spannender en urgenter maakt. Twee voltreffers in een jaar: wat een prestatie!
0 Reacties