Wat voegt de zoveelste liverelease uit de eerste jaren van Neil Youngs solocarrière nog toe? Bijna alle composities die de hier nog jonge Canadees akoestisch uitvoerde in de club The Cellar Door in Washington, tussen 30 november en 2 december 1970, kun je immers al op de eerdere uitgaven van Youngs Archives Performance Series vinden. Toch heeft deel 2.5 (ja, heus!) uit de archiefreeks een onderscheidende waarde. Tijdens deze optredens klonk Cinnamon Girl voor het eerst met een pianobegeleiding, terwijl Buffalo Springfields bloedstollend mooie Expecting To Fly dezelfde behandeling kreeg. Voorafgaand aan een ander lied van zijn oude band, Flying On The Ground Is Wrong, nam Young de tijd voor een amusante gesproken introductie. Daarin vertelt de zanger en liedschrijver dat hij pas sinds een jaar piano speelde. Hier en daar glipt er dan ook een foutje tussendoor, maar de uitvoeringen zijn als altijd oprecht en maken een meer zelfverzekerde indruk dan op Live At The Riverboat 1969 (volume 1 uit de serie, te vinden in de eerste Archives-boxset). Young groeide razendsnel uit tot de vrijwel volmaakte performer op het nog geen twee maanden later opgenomen Live At Massey Hall 1971, nog steeds zijn beste archiefrelease tot nu toe.
0 Reacties