Het tiende studioalbum van Rufus Wainwright wordt in de markt gezet als een terugkeer naar zijn popbeginselen, maar de oplettende luisteraar hoort er wel degelijk ‘s mans tussentijdse bemoeienissen met opera en Broadway-glitz doorheen schemeren. Unfollow The Rules is daarom een toepasselijke titel voor een verzameling songs waar genregrenzen regelmatig overschreden of simpelweg niet erkend worden. Een avontuurlijk geheel dus, dat me in de meer barokke passages een beetje aan Song Cycle van Van Dyke Parks deed denken en waarbij verder opvalt dat Wainwright uit vollere borst is gaan zingen (This One’s For The Ladies [That Lunge!], My Little You, Early Morning Madness). Producer Mitchell Froom laat Rufus de vocalist beter dan ooit uitkomen. Thematisch wordt de boel aardig verdeeld tussen ervaringen in de interpersoonlijke sfeer en observaties betreffende het turbulente wereldtoneel (‘Hatred on the horizon’) – Wainwright is zich er terdege van bewust dat de chaos buiten de eigen voordeur door je zelfgebouwde muren heen kan breken.
0 Reacties