Met Autofiction zet Suede een onvervalste bandklassieker neer
Toegegeven: ik werd ietwat nerveus toen frontman Brett Anderson het nieuwe Suede-album omschreef als ‘onze punkplaat’ en ‘back to basics’. De vorige keer dat de band iets soortgelijks probeerde, was op A New Morning (2002) en dat leverde nou niet bepaald het beste resultaat op. Maar Autofiction is anders. Want in tegenstelling tot twintig jaar geleden, is Suede nu wél in vorm (en hoe!).
Dat hele ‘back to basics’-verhaal blijkt bovendien vooral een manier om duidelijk te maken dat de sound ergens tussen Dog Man Star en Coming Up zweeft, zoals ook deels op comebackplaat Bloodsports (2013) het geval was. En hoewel de teksten van Anderson nog steeds de volwassenheid van de laatste jaren bezitten, komt er met Autofiction wel een (voorlopig) einde aan de weelderige en experimentele klanken van voorgangers Night Thoughts (2016) en The Blue Hour (2018). Die waren op hun eigen manier ook fantastisch, maar met dit nieuwe album zet Suede een onvervalste bandklassieker neer.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Suede? Bekijk hier LFL083, inclusief een verhaal over de band!
0 Reacties