Wij Nederlanders waren er vroeg bij, erkent Don Henley in een van zijn spaarzame mededelingen aan het publiek. In 1973 traden hij en zijn toenmalige mede-Eagles hier immers al op, aldus het enige overgebleven bandlid uit die beginperiode. Logisch dus dat de mannen het vijftigjarig bestaan ook bij ons komen vieren, bewapend met een fraai opgebouwde setlist die vrijwel uitsluitend bestaat uit crowdpleasers. Oh, en ze hebben ook nog een gastoptreden van een oude bekende achter de hand…
Voordat het stadion in duisternis wordt gehuld en de vier Eagles (plus hun medemuzikanten die zich geen officieel lid mogen noemen) het podium oplopen, brengt een goedgekozen playlist GelreDome alvast in de stemming. Inclusief enkele songs van oude vrienden van de band: The Fire Down Below van Bob Seger en Doctor My Eyes van Jackson Browne. Laatstgenoemde speelde nog met Eagles tijdens de uitreiking van de Grammy’s, kort na het overlijden van Glenn Frey in 2016 – een eerbetoon dat Don Henley destijds beschouwde als het laatste optreden van zijn groep. Daar kwam de zingende drummer al snel op terug: aangevuld met countryzanger Vince Gill en Glenns zoon Deacon Frey ging ’s werelds succesvolste countryrockband gewoon weer op tour. Deacon kondigde in april dit jaar echter zijn vertrek aan: hij wil zich toewijden aan zijn eigen carrière, zo luidt de officiële verklaring.
En dus schijnen de lichten vanavond op slechts vier Eagles, hetzelfde aantal waarmee het ruim een halve eeuw geleden allemaal begon. Mede-oprichters Bernie Leadon en Randy Meisner zijn allang gevlogen, maar gitarist Joe Walsh en bassist Timothy B. Schmit leverden sinds de tweede helft van de jaren zeventig natuurlijk ook belangrijke bijdragen aan het succes. Bovendien klinken hun stemmen nog altijd wonderbaarlijk mooi met die van Henley en Gill, zo blijkt wel wanneer de band opent met Seven Bridges Road – de ideale showcase voor de onvolprezen close harmony van Eagles. De samenzang is zo vlekkeloos, dat je bijna niet kunt geloven dat je niet naar een van tevoren gemaakte opname luistert.
Timothy’s momentje
Hetzelfde geldt voor de meerstemmige partijen in ballads als Tequila Sunrise en Take It To The Limit, beide met leadzang van Vince Gill – de man die eens tijdens een Brian Wilson-tribute een razend knappe versie van The Beach Boys’ Surf’s Up neerzette en alleen daarom al zijn plek in Eagles verdient. Ook Timothy B. Schmit, immer herkenbaar aan zijn lange, inmiddels grijze haren, pakt zijn moment. “Hier vind ik nou geen ene reet aan”, roept een concertbezoeker bij mij in de buurt al na de eerste tonen van I Can’t Tell You Why en toegegeven: er zijn inderdaad spannendere Eagles-hits. De voormalige Poco-bassist zingt zijn bekendste bijdrage aan het repertoire uitstekend, dat wel.
De aaneenrijging van de vele hits werkt natuurlijk altijd goed in een stadion, zeker wanneer tot meezingen uitnodigende songs als Best Of My Love, Lyin’ Eyes en Heartache Tonight ook nog eens zo perfect worden uitgevoerd. En als het allemaal net iets té perfect klinkt en een zekere gezapigheid op de loer ligt, is er altijd nog Joe Walsh. Met een aanstekelijke energie en een twinkeling in zijn ogen laat hij tijdens In The City nog eens horen waarom hij zo op handen gedragen wordt door vele andere gitaarhelden. Een greep uit zijn solorepertoire levert sensationele versies van Rocky Mountain Way en Life’s Been Good op. Ook brengt hij met zijn uitvoering van Funk #49 terecht de geweldige band die hem bekend maakte nog eens onder de aandacht: James Gang. “Dit is nog van voordat jullie geboren waren”, grapt Walsh. Voor een deel van zijn toehoorders is dat een correcte observatie, want anno 2022 komen er verrassend veel (relatief) jonge mensen af op een concert van Eagles, zo blijkt vanavond in Arnhem.
Nauwelijks slijtage
Ook op basis van zijn uiterlijk zou je Walsh geen 74 jaar schatten, in tegenstelling tot zijn leeftijdgenoot Don Henley. Toch bespeur je ook bij hem in muzikaal opzicht nauwelijks slijtage: zijn zang in de ooit ook zo mooi door Linda Ronstadt gecoverde ballad Desperado behoort tot de meest emotionele momenten van de avond en ook een klassieker als Hotel California kan hij nog altijd prima aan. De legendarische duogitaarsolo in datzelfde nummer reproduceert Walsh met tourmuzikant Steuart Smith, die heel aardig de partijen van Don Felder op zich neemt.
Halverwege de show kondigt de band een oude bekende aan. Niemand verwacht nog een hereniging met diezelfde Felder (“Sommige wonden helen nooit”, zei de gitarist immers nog in Lust For Life 089), maar zou een ander ex-lid wellicht terugkeren op het oude Eagles-nest? Of misschien J.D. Souther, de onderbelichte singer-songwriter die aan meerdere klassiekers meeschreef? Jackson Browne, voor een uitvoering van de mede door hem gepende doorbraakhit Take It Easy? Voordat je alle opties in gedachten bent afgegaan, komt de man die slechts enkele maanden geleden nog zijn vertrek aankondigde het podium op: Deacon Frey. Even is de vijfmansbezetting die in 2019 nog in Ziggo Dome stond weer compleet voor uitvoeringen van onder meer Peaceful Easy Feeling en New Kid In Town.
‘Already gone’
Zoals de enthousiaste reacties op recente optredens van Eric Clapton en Elton John onlangs aantoonden, staan verschillende grootheden van weleer nog steeds garant voor goede shows. Er zijn echter weinig bands die vijftig jaar na de oprichting in ieder geval klínken alsof ze compleet onaangetast zijn door de tijd, zoals dus bij Eagles het geval is. Voor het vergelijkingsmateriaal hoef je vanavond ook geen kenner te zijn: alleen songs als Those Shoes en Already Gone vallen voor de casual luisteraar wellicht in de categorie deep cuts. Na het laatstgenoemde nummer blijft nog maar één grote hit ongespeeld. Maar wie nog op The Long Run hoopt, heeft pech: de band is écht ‘already gone’.
Eerder op de avond vertelde Henley dat zijn groep met dit concert iedereen even weg wil voeren van alle ellende die nu in de wereld speelt. In die opzet zijn de mannen zeker geslaagd. Het gevoel waarmee je de zaal verlaat, komt ongetwijfeld overeen met die ‘peaceful easy feeling’ waar Deacons vader vijftig jaar geleden over zong.
Eagles in GelreDome
Gezien op vrijdag 17 juni 2022
Foto’s door Ans van Heck
65 Reacties
Prachtige recensie!
Heel goed geformuleerd, het was een geweldig optreden , alleen jammer , geen toegift
Denk dat ze het publiek niet enthousiast genoeg vonden.
De laatste 4 nummers waren de toegift. Ze liepen af voor Hotel California
Mooie recensie!
Was er nu wel/geen toegift? Ik denk van wel … alles vanaf Hotel California was toegift!
Toegift is een gift na het afscheid nemen.
En ben eerlijk, ze lieten het publiek sober “staan”
Rene
Mee eens!
Jawel, voor Hotel California liepen ze af alleen was het voor het publiek niet heel duidelijk omdat ze ook niets zeiden dus kregen ze toen niet een lang applaus. Laatste 4 nummers waren de toegift.
Was overigens een van mijn beste concerten ooit…
Volledig eens met deze recensie! Zo ongelofelijk goed en gevoelig waren ze. Krijg gewoon weer kippenvel als ik de recensie lees.
Prachtig concert. Loepzuiver
het was een geweldige avond. Maar: zonder joe walsh zouden de eagles maar een doorsnee bandje zijn…
Helemaal mee eens. Het enige wat niet goed is, is het geluid. Zoals altijd is deze zaal geluidstechnisch haast onmogelijk om dit goed te krijgen.
Niet alleen Joe Walsh was goed. Niemand van de band kon gemist worden. Een perfect team een perfecte band. Zie het openings nummer. Niemand kon gemist worden.
Prachtig concert en zoooo goed live, ook al ligt de lat hoog voor de beste liveband
Rianne
Gaaf concert hoor, iets minder aandacht voor Joe Walch zou meer recht doen aan het talent van de andere Eagles bandleden.
Franc
Ik was er voor pakweg de tiende keer. Geen blazersset en dat is jammer. Daarom ook geen hells freezes over versie van hotel carllifornia. Deacon frey had niet gehoeven. Jammer dat don felder er nog steeds niet bij is. Geen verrassing maar wel een mooie versie van greatest hits.
Deacon Frey heeft een mooie stem!,
Deacon Frey heeft een mooie stem!
Wat een verschrikking is die Gelredome toch. Hun optreden in de Ziggo in 2019 was of klonk eigenlijk zo veel beter…
Ook Don Henley solo in AFAS live was zo veel leuker en mooier…Maar aan The Eagles lag het niet. Wat een niveau en wat leuk dat echt veel ‘jongeren’ aanwezig waren bij dit concert.
Ik heb ze gelukkig vaak genoeg gezien elders dan in Arnhem om dolenthousiast te blijven…
Blijft een voetbalstadion….
Prima recensie van een geweldig concert. De Gelredome schiet wel tekort voor dit soort concerten. Het grote scherm werd bij ons afgeschermd door het kleine scherm er voor. En de akoestiek kan veel beter.
Wel super genoten!
Dan zat ik bij jou in de buurt.
Het zicht was pover.
Vond dat de leden weinig contact hadden met het publiek.
Ook geen waardig afscheid van Deacon.
De Eagles waren zeker goed, ik had niet verwacht dat zij nog zo goed van stem zijn. En Joe Wals is en blijft top zonder de andere muzikanten te kort doen.
Alleen wat show betreft vond ik het minder, let wel,ik zou er zo weer heen gaan maar de “show” vond ik echt een niveau minder.
Ook de stiltes tussen de nummers door duurden te lang, wat meer interactie met het publiek had dit op kunnen lossen.
En dat het publiek met een “peacefull easy feeling” de zaal verliet is wat mij betreft niet waar.
Ik heb alleen maar verbrouwereerde mensen naar buiten zien en horen gaan over het feit dat er geen toegift was.
Maar ondanks de minpuntjes heb ik mij prima vermaakt.
Helemaal met je eens.
Mee eens. Zie mijn reactie.
Mee eens. Zie mijn reactie.
Eagles altijd perfecte uitvoeringen in hun concerten. Was erbij. Voor de achtste keer sinds 1974. Ze blijven geweldig. Maar had ik meer andere nummers verwacht voor een 50-jarig viering. Ook het contact met het publiek was minimaal. Dat kon ook beter. Maar het publiek had na het afscheid best wat meer mogen “schreeuwen” om een toegift. Men liet zich wel gauw afschepen. Desondanks heb ik toch hardstikke genoten en alle nummers meegezongen.
Joe Walsh is een geweldige gitarist en zijn bijdrage aan de Eagles is onmisbaar. Maar hij drukte met een paar van zijn eigen nummers toch wel een stempel op dit concert. Misschien dat daarom andere nummers niet aan bod kwamen? Dit was in Ziggodome 2019 ook zo.
Maar toch…Eagles forever!!!
Wat hebben wij een top avond gehad..
The Eagles eindelijk live mogen zien.
En loepzuiver..heren bedankt.
Wat een harmonie! Zo zuiver! En dit vanaf de eerste noot! Seven bridges Road, meer moest je niet horen om te weten dat dit een geweldige avond zou worden. Enkel een echte concertzaal zoals Sportpaleis of Ziggo Dome hoort zou hier echter op zijn plaats zijn.
Persoonlijk houd ik zelf niet van die gillende gitaarsolos. Helaas was dat het hoofdbestanddeel van het concert.
Een goed en gaaf uitgevoerd optreden. Ik en mijn vrouw hebben ons goed geamuseerd en hebben een muzikaal gewekdig concert gezien. De akoestiek moet echt beter, maar het is en blijft een stadion. De toegift was er wel, vanaf hotel california was alles toegift ( zie andere optredens), alleen de pauze ertussen was korter.
Joe Walsh was lekker los, en het feit dat Deacon er bij was maakte the eagles nog ff compleet.
Jammer dat het publiek tam bleef.
Bij the eagles ga je voor de geweldige muziekaliteit, niet zozeer voor de show, en de muziek en samenzang is nog altijd op top niveau.
Met drie maten een fantastische avond gehad
Allen zijn muziekliefhebbers met een favoriete playlist waar de lost resort niet ontbreekt
Helaas bij het concert wel waarvan wij vonden dat dit nummer zeer zeker er bij hoorde
Desalniettemin respect voor deze toppers
Mijn lieverd en ik hebben genoten van het concert voor de zoveelste keer , deze jongens blijven goed . Blij verrast dat Deacon er ook even bij kwam , we vergeten zijn vader Glenn niet. Ik hoop dat er opnames zijn gemaakt van dit concert want ik wil thuis nog nagenieten. Ik heb er beslist geld voor over om deze opnames in huis te hebben . En inderdaad de akoestiek van het Gelredome laat wat te wensen over maar dat hebben The Eagles professioneel opgelost.
Volgende keer zijn we er weer bij.
Samen met mijn zoon van 27 geweest, hebben allebei genoten.Concert duurde bijna 2 volle uren zonder break. Vanaf Hotel California was het idd de toegift, maar door de gebrekkige interactie met het publiek werd dat niet duidelijk. Daardoor maakte het ook enigzins een routineuze indruk. Wat niet wegneemt dat het muzikaal en vocaal top was. Take it to the limit is echter zonder Randy Meisner niet meer wat het ooit was, imho veel minder spannend.
De acoustiek blijft een groot minpunt, eigenlijk heb je alleen tegenover de stage op de 1e ring een fatsoenlijk geluid. Wat me opviel was dat voorbij de mixtoren enorm veel publiek in en uit bleef lopen. Te weinig geboeid? Ik had gehoopt dat er ook wat nieuw werk te beluisteren viel, helaas… Dat zou namelijk onderstreept hebben dat de band nog steeds a live and kicking is. Veel meer dan de Rolling Stones deze dagen op dezelfde leeftijd. Ben blij dat ik erbij was!
Was het beste concert ooit in mijn leven en erna.supergenoten van mijn helden.dankjewel schatje voor deze mogelijkheid.
Wij vinden hier precies hetzelfde.
Samen met mijn zoon van 17 geweest. Wat hebben we samen genoten van deze geweldige muziekanten! Heel blij dat we hier bij waren.
Samen met mijn zoon van 17 geweest. Wat hebben we samen genoten van deze geweldige muziekanten! Heel blij dat we hier bij waren.
Samen met mijn 14 jarige nichtje genoten van een fantastisch concert!!
Topavond gehad.
Was een geweldig concert deze mannen zijn nog steeds geweldig bij stem.Mijn kinderen en ik (fan sinds 1974)hebben een geweldige avond gehad.
Ik heb genoten !
Was een pracht concert :)
Weer een geweldige Eagles avond gehad. Samen met mijn broer en andere familie leden. Voor mij was het de 5e Eagles Concert
Omstreeks 14.3O gearriveerd, en was het al een gezellige sfeer op het plein.
Genieten van de muziek, stands en het mooie weer.
Het voorprogramma heb ik niet zo gevolgd, ik kwam uiteraard voor mijn favorite band.
Onwijs genoten van de songs, maar inderdaad de solonummers van Joe Walsh had wat minder mogen zijn. Blijft wel een ras muzikant, maar dat zijn alle leden van The Eagles.
Miste de nummers, The Long Run, Love will keep us alive, How Long, en Don’t let our love start slipping’ Away (solo nummer van Vince, die het nummer ook bracht in 2018/2019). Maar ja er zijn ook zoveel fantastische Eagle nummers over, genoeg om 2 avonden te vullen. Wel jammer van de lange stiltes tussen de nummers. Had veel meer interactie verwacht. We zaten in vak G rij 9, en hadden een goed overzicht. Ook het geluid was aan deze kant goed.
Ik heb weer genoten van dit concert, en hopelijk niet voor de laatste keer.
Het duurde alleen bijna 2 uur, eer we het parkeer terrein verlieten.
Dit mag wel beter geregeld worden, bij het GelreDome.
Ik heb ze in een tijdsbestek van 47 jaar nu 5 maal gezien, maar deze avond in Arnhem was absoluut de beste van de 5.
Het was voor ons een reünie 47 jaar geleden op de brommer naar Rotterdam nu iets comfortabeler.
Het was een top avond
Ad & Monique bedankt.
Ongelofelijk wat een geweldige sound die mannen op hun leeftijd nog creëren. Concert was uitstekend maar had moet eindigen met The last Resort. Hadden pas door dat het echt afgelopen was toen het licht aanging. Heel even een katerig gevoel. Mooiste concert ooit was in mei 2014 in Antwerpen, toen nog met Glenn Fray.
Wat een fantastische recensie. 100% mee eens.
Met veel belangstelling de reacties gelezen. Ik miste ook veel nummers: van long Road out of Eden werd niets gespeeld. No more cloudy days is mijns inziens een geweldige mooi nummer. De solo nummers van Joe walch waren niet van niveau eagles. Een andere Setlist had gekund. Geen blaassectie en dat is jammer. Het geluid was redelijk. De consumpties veel te duur, maar dat is overal. Dit jaar komen the ultimate eagles weer naar nederland. Deze benaderen tot in perfectie the eagles. The Dutch eagles zijn matig, maar trekken volle zalen.
Geweldig concert, echt genoten.
Wat een waanzinnig goed concert… maar wat een RUK geluid achterin! We zaten links achter aan de zijkant en hadden de gehele avond een ongelofelijk irritante zeer luide echo van vooral de drums die zo sterk was dat sommige nummers één grote brij werden. Één van mijn metgezellen is daarom zelfs eerder weggegaan, die werd er helemaal gek van. Zo jammer van zo’n goed concert. Als de GelreDome zich willen blijven profileren als een muziek venue zal men daar echt iets aan moeten doen want dit was zonde van het toch best prijzige kaartje. Gelukkig maakte de band het goed door zich de blaren op de vingers te spelen en de longen uit hun lijf te zingen. De naar mijn mening zeer abrupte afsluiting gaf mij (naar ik lees samen met vele anderen) helaas een kater: één buiginkje, vrij onverwacht, geen woord van dank of afscheid en dat was het… vreemd en deze band onwaardig.
Pure klasse.
Wat een vaklui.
Mooie recensie.
Hoop dat ze nog eens terugkomen.
Akoestiek in het Gelredome laat de wensen over.
Was geweldig.
Eric en ik hebben super genoten, van een top concert. Loepzuiver gezongen. Heel knap!
Vader/moederdag cadeau meer dan verzilverd door dit mooie optreden . Nostalgie ten top en loep zuivere samenzang en te gek gitaarspel. We hebben genoten en genieten nog na. Bedankt zoon voor het cadeau
Allereerste concert in NL.1973 Cicertgebouw A’dam.als voorprogramma ven Joni Mitchell
Originele 4 blijven voormij de toppers.
Randy Meisner was zo’n geweldige zanger. Take it to the Limit aleen door hem gezongen.topsong!
Ik (moeder 60) was er met mijn zoon van 29. We hebben beide álle nummers mee gegalmd. Voor mij jeugdsentiment en huiswerkmuziek zoals ik dat altijd noem, voor mijn zoon muziek die hij vaak afspeelt. Wij vonden het geweldig in ieder geval en hebben zeer genoten. Misschien was het publiek wat tam door de ontzettende hitte. En wij hadden ook niet door dat de band ineens weg was. Maar goed, vanaf Hotel California 4 nummers toegift. Ik moest helaas bij het voorprogramma al oordopjes in, mijn God wat hard en schel. Bij the Eagles heb ik ze ook ingelaten, maar het geluid was een stuk beter dan bij de voorprogrammaband. En de oude(re) mannen waren echt zeer goed bij stem.
Jammer dat twee persoonlijke favorieten niet werden gespeeld. Nml.. New York minute en Last Resort…. Verder een topconcert. Petje af voor deze oude rockers.
Geweldig concert. Extra genoten van de nummers van Joe Walsh.
Mijn vrouw en ik hebben genoten van de prachtige close harmony zang van deze heren en het fenomenaal goede gitaarwerk. Het was behoorlijk warm in de hal en dat zal de reden zijn geweest dat wij als publiek een beetje mat waren. Het geluid was waar we zaten prima. Knap wat deze mannen op hun leeftijd nog neerzetten ! Kortom een prachtig concert met, ondanks de warmte, de nodige kippevelmopmenten.
Wat een goede recensie. Heb genoten van mijn vierde Eagles concert en dit keer samen met mijn 18-jarige dochter.
Het was geweldig. Veel betaald voor een golden circle ticket, maar het was het meer dan waard. Je kon ze bijna aanraken en het geluid was perfect, geen galm en ik kon zelfs mijn oordoppen uitdoen. Kortom: super avond gehad!
Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is het al een keer genoemd. De paar seconden dat ze weg waren voor Hotel California is door het publiek niet herkent als “OFF” gaan en weer opkomen. Wat we wel hebben gezien is dat het om half elf afgelopen was terwijl in het programma stond dat het rond elf uur afgelopen zou zijn. Dat om elf uur alle mensen de zaal moesten hebben verlaten en er geen kans meer was om na te praten of buiten een biertje of een hamburgertje (of een T-shirt) te halen vond ik een deceptie en neem dit de organisatie erg kwalijk. Dit doet echter niets af aan een fantastisch concert waar we weer geweldig van hebben genoten en de jongelui om ons heen ook(23 jarigen konden ieder nummer van begin tot eind feilloos mee zingen).
De toegift, het is allemaal vermeld onder “Encore” op de setlist, te vinden op internet. Inderdaad alles vanaf Hotel California. En The Eagles beweeg je echt niet tot een extra toegift door veel kabaal te maken.
Ik was er ook bij in 2019 in ZiggoDome. Bijna een herhaling, en dat is bedoeld als compliment. Bijna: GelreDome is gewoon voor dit soort “wedstrijden” ongeschikt.
Joe Walsh moet natuurlijk rocken op de gitaar. Dat kan hij beter dan Don Felder. En dat doet hij nog heel soepel. Zingen wordt echter wat minder. Don Henley zingt en speelt nog altijd prima.
Alles met oordoppen beleefd. Dat betekent namelijk ook dat je al die idiote “gesprekken” uit het publiek niet meekrijgt. Een stoorzender minder!
Opvallend veel jongeren (ik ben zelf 57) die bijna alles konden meezingen. Dat was prachtig, we geven het dus door aan de jongere generatie.
En dan mag Deacon gewoon ook wel mee doen. Weer met die foto van zijn vader op de achtergrond voor de traan. Okay, zijn persoon staat nog niet als een huis, maar dat is niet gek.
Wat een concert, geweldig genoten van begin tot het einde, loop er al dagen mee rond, blijf er maar van genieten!
Goeie recentie ook, weinig gehoord in de kranten en tv, met uitzondering van radio 5.
Wat een geweldige show en wat zijn de stemmen nog prachtig. Als je je ogen dicht doet zou je denken, “we zitten nu gewoon in 1979”
Tja en Joe Walsh wat, een heerlijk solo-beest. Echt om te “kicken”. In 1977 (“Barnstorm) moest ik effe wennen. Maar nu…OMG!
Thanks guys!
Ron Henselmans
Uden.
Een geweldige show hier kun je noch een tijdje van na genieten! En hoe Deacon Fray zijn vader Glenn verving geweldig !! Om jaloers op te worden . Een op vallende gelijkenis . Daar waren we in het publiek over eens ! Een prachtige en gezellige avond gehad .
Waarom houden de meeste Eagles fans niet van gitaarsolo’s? Toen Joe Walsh er de beuk inzette werd ik eindelijk wakker.