Een optreden van Orchestral Manoeuvres In The Dark is altijd een feest, al was het maar door het enthousiasme op en voor het podium. Sinds 1978 laat de band zien dat alternatieve elektropop niet voorbehouden is aan tenenstarende nerds, maar ook warm en swingend kan zijn. En tegen de oorspronkelijke verwachting van oprichters Andy McCluskey en Paul Humphreys in, heel succesvol. Een volle AFAS Live had er zin in deze woensdagavond en al snel gingen de voetjes van de vloer.
Van tevoren was er enige ongerustheid: nummers van het nieuwe album zouden een groot deel van de setlist beslaan deze keer. Niet alleen een feest der herkenning dus en het recente Bauhaus Staircase kent nummers van wisselende kwaliteit. De opening deze avond, Anthropocene, stelde wat dat betreft gerust. Op de plaat is deze waarschuwing voor het welbevinden van onze planeet (Giorgio Moroder meets DÖF’s Codo) wat vlak en voorspelbaar, on stage zorgen de indringende videowall en vooral een opvallende geluidsmix (bassen naar voren, stemmen wat naar achteren) voor een krachtige presentatie.
Over die mix valt wel wat meer te zeggen: de bassen staan zo hard dat we in de zaal onze magen mee voelen trillen. De dansbaarheid wordt hierdoor benadrukt en het feit dat de stemmen van de mannen toch wat aan slijtage onderhevig zijn, wordt hiermee elegant gemaskeerd. “Doe je dansschoenen aan”, roept McCluskey en al snel bevinden we ons met Messages op bekender terrein. De beste nummers van OMD hebben sterke melodieën en aantrekkelijke hooks, dat geldt ook voor Tesla Girls met zijn ‘no no no’, een oorwurm van jewelste.
Rip-off
“Wees niet bang voor oude mannen met synthesizers”, roept McCluskey nu en hij showt zijn karakteristieke windmolendans, ook bekend als de ‘Trainee Teacher Dance’. En dat terwijl de muziek door de zaal dendert, mijn telefoon waarschuwt mij achterin regelmatig voor pieken boven de honderd decibel. Best wel lekker… Al dat gespring is ook een statement van de groep, die sowieso altijd goed geweten heeft wat men wil en wat niet. Het grote voorbeeld van OMD was Kraftwerk (Electricity, dat we later deze avond gaan horen, noemen de mannen zelf een ‘rip-off’ van het Duitse Radioactivity), maar de Engelsen wilden laten zien dat synthesizers wel degelijk kunnen swingen. De bandnaam kozen ze destijds dan weer om te laten zien dat ze echt niets met punk te maken hadden (het eerdere Hitler’s Underpants werd daarom bijtijds verworpen).
McCluskey zingt en speelt af en toe bas, die laatste taak regelmatig overlatend aan de elektronica. Een enkele keer zingt Humphreys. Bauhaus Staircase, titelnummer van het nieuwe album, gaat vooraf aan de trits Souvenir, Joan Of Arc en Joan Of Arc (Maid Of Orleans). Honderden telefoonschermpjes gaan omhoog, opnames voor thuis. Nieuwe trend: live streamen met de thuisblijvers, op schermpjes voor je kun je mensen in gemakkelijke stoelen in de huiskamer mee zien kijken. Waarom ook niet…
Kraftwerk op dansschoenen
Na een korte pauze staan de vier bandleden achter katheders vooraan op het podium. De knipoog naar Kraftwerk is overduidelijk. Het oeuvre van OMD kent niet alleen maar hoogtepunten, op de schaal van alternatief naar middle of the road vliegt men af en toe uit de bocht. “Zijn jullie Stockhausen of ABBA?”, vroeg een man van de platenmaatschappij ooit vertwijfeld. “Allebei”, antwoordden de mannen. So In Love zit er een beetje tussenin, met Martin Cooper op zijn blaasinstrument als ‘sax machine’. Locomotion is weer vintage OMD. Aanstekelijk enthousiast – de zaal is eigenlijk een groot Paradiso, vindt McCluskey. De toegift is exemplarisch: Look At You Now, een niemendalletje, Pandora’s Box is al interessanter en dan Electricity, de geniale signature-song. Kraftwerk op dansschoenen, precies zoals de mannen ooit voor ogen hadden.
OMD in AFAS Live, Amsterdam
Gezien op woensdag 14 februari 2024
Foto’s door Ans van Heck
10 Reacties
Ik vond het super, de telefoontjes vond ik wel meevallen vergeleken bij andere concerten in bv de Ziggo. Ook geen last gehad van “ de Hollandse ziekte” , het praten. De bass stond I.d hard, maar ik ben tot het einde gebleven. En dat wil ook wat zeggen.
Ik heb OMD gezien ooit in de Rai na de Firato. Ook wel en stukje jeugd sentiment maar ze maken nog steeds fantastisce muziek !!!
Super mooi concert !!
Een top avond wat een energie
Gebleven tot het einde was gewoon goed en wat me helemaal blij maakte was dat op het einde er nog werd gezegd we come back!!
Het concert was top, maar de telefoontjes waren superirritant, het is zeker leuker om een concert door een telefoontje te bekijken dan gewoon direct naar het podium.
Ik was blij verrast door het optreden van OMD. De muziek kwam goed tot haar recht en de heren hadden er zin in. Voor mij was het een fantastisch concert wat mijn verwachtingen heeft overtroffen.
De band uit het voorprogramma was tranentrekkend slecht.
OMD maakte echter alles dubbel en dwars goed.
De mannen hadden er echt zin in ,( of zijn een carrière als acteur misgelopen) en behalve de oudere goede nummers kwam het aanstekelijk dansbare History of the world part 1 heerlijk tot zijn recht maar ook het nieuwe Bauhaus staircase en Kleptocracy waren geweldig. 10 uit 10 !
Het concert was top. De bassen stonden wel erg hard. Maar het was één feest om er te zijn. Wie de vreselijke band in het voorprogramma heeft bedacht moet zich echt schamen. Dit was om te janken. De rest was top
1 van de leukere concerten. Heerlijke beats, elk nummer laat je wel bewegen. Ook de nieuwe nummers zijn lekker. Echt top, En leuk dat je in Afas zo dicht op het podium staat en gewoon een biertje aan de bar kan halen zonder dat je iets mist. Top avond gehad.
Wij vonden het echt super! Goed geluid prima show,heb ze een jaar of 14 geleden ook gezien in Afas, toen als voorprogramma van simple minds.
Waren toen al beter
Geen moment ‘last’ gehad van te harde bassen, wij stonden links vooraan met een prima geluidsmix.