Procol Harum in Metropool

We leven in een tijd waarin zo’n beetje elk jubileum wordt aangegrepen voor een ‘anniversary tour’ of een heruitgave van een klassiek album. Ook Procol Harum zou dit jaar uitgebreid kunnen vieren dat de groep een halve eeuw geleden popgeschiedenis schreef met een zekere door Bach beïnvloedde, van een multi-interpretabele tekst voorziene wereldhit. Maar, zo meldde zanger en toetsenist Gary Brooker in een recent interview in ons blad, “Het wordt tijd dat duidelijk wordt dat Procol Harum meer is dan die band van A Whiter Shade of Pale”. En dus prijkte een grote afbeelding met de tekst ‘2017 – Novum’ op de achtergrond tijdens het concert van de band in… “Helengo, is it?”

“Hengelooo!”, verbeteren enkele Tukkers in de zaal. Brooker doet nog een paar pogingen en spreekt de plaatsnaam eindelijk correct uit. Op Twentse wijze zelfs, zo lijkt het. En zo gaat het de hele avond door: de witharige zanger zoekt tussen de nummers veelvuldig interactie met de voor een groot deel even witharige mensen waar hij over uitkijkt in een warm, volledig gevuld Metropool. Het 72-jarige gezicht van Procol Harum charmeert en plaagt ze met aandoenlijke zelfspot en typisch Britse droge humor. Geen ingestudeerde praatjes, maar spontane reacties, zo blijkt wanneer Brooker op een van de voorste rijen een Stones-fan spot en hem erop wijst dat hij toch echt het verkeerde T-shirt aangetrokken heeft. Gitarist Geoff Whitehorn zet de riff van Start Me Up in, maar kapt ‘m snel af. Dat nummer mogen Mick en co. komende week zelf al aan een Nederlands publiek laten horen.

Het moet heel gezellig zijn om met deze vijf mensen een biertje te drinken, denk je dan, en daarmee vergeet je haast dat er op het podium verder stiekem heel weinig gebeurt. De heren bespelen zittend of staand keurig hun instrument en werpen elkaar hier en daar een voldane grijns toe. En vooruit, af en toe steekt Brooker een mini-piratenvlag de lucht in. Wat naast al het verbale entertainment helpt, is dat zelfs de nieuwe songs – die zeker in de eerste helft een groot deel van de setlist beslaan – van een vertrouwd hoge kwaliteit zijn. Het eerder dit jaar verschenen album Novum voegt minstens twee should-be-classics toe aan het repertoire: Sunday Morning en The Only One liggen perfect in de lijn van de beste Procol Harum-ballads, waarin Brookers machtige stem als vanouds zegeviert.

Chique en nostalgisch
“Het huidige Procol Harum is niet meer de groep die ik ooit gekend heb”, vertelde ex-gitarist Robin Trower onlangs aan Lust For Life, en daar heeft hij natuurlijk een punt. Buiten Brooker bestaat deze bezetting immers uit (overigens uitstekende) muzikanten die sinds begin jaren negentig aanhaakten. Trower startte in de jaren zeventig al een succesvolle carrière als bluesrockgitarist, drummer B.J. Wilson overleed in 1990 en toetsenist Matthew Fisher begon een rechtszaak tegen zijn oude band over de songwritingcredits van A Whiter Shade Of Pale. Zolang Brookers stem nog zo krachtig is als vroeger – zoals verschillende verbijsterde mensen naast uw recensent beamen – heeft Procol Harum echter bestaansrecht. En dat terwijl de man tegen het einde van de avond enigszins verontschuldigend verkondigt: “Jullie zouden me eens moeten horen wanneer ik geen last van mijn keel heb.”

Dat Brookers stem vrijwel intact is gebleven, valt vooral op wanneer hij zich verplaatst in de belevingswereld van een zeeman tijdens A Salty Dog of zingt over ‘candlelight and chandelier’ in een andere klassieker: het chique geconstrueerde, nostalgische Grand Hotel. Conquistador en Homburg herinneren degenen die vooral voor één nummer komen er eveneens nog eens aan dat Procol Harum inderdaad meer is dan alleen ‘die band van A Whiter Shade Of Pale’. En ja, ook die verplichte maar immer meeslepende toegift doet beseffen dat de band die vanavond in een relatief bescheiden zaal optreedt volgend jaar maar eens op het podium moet staan waar deze legendarische naam al jaren geleden thuishoorde: Barclays Center, New York, tijdens de o zo verdiende inhuldiging van Procol Harum in de Rock & Roll Hall Of Fame.

Procol Harum in Metropool, Hengelo
Gezien op zondag 24 september 2017
Foto: Tineke Klamer