“There is only one Freddie Mercury. Ik ben hier niet om hem te vervangen; ik wil samen met jullie de liedjes vieren!” Adam Lambert is zich nog altijd terdege bewust van zijn positie binnen het huidige Queen. De Amerikaanse zanger en de Britse rockband staan vanavond voor de tweede keer binnen acht maanden op Nederlandse bodem.
Adam Lambert mag dan nederig zijn als het op Freddie Mercury aankomt, tegelijkertijd beschikt hij ook over de bravoure die nodig is om die ongekend grote frontmanschoenen te kunnen vullen. Dat maakt hem –uiteraard in combinatie met zijn geweldige zangkwaliteiten – de ideale persoon om met Queen op de bühne te staan en zal ongetwijfeld de reden zijn dat Brian May en Roger Taylor het inmiddels al zes jaar met hem volhouden.
Korte afwezigheid
Vanavond doet het trio voor de derde keer Nederland aan; eind vorig jaar stond de band nog in de Ziggo Dome. Deze keer is Ahoy de zaal van dienst en hoewel die het op veel fronten moet afleggen tegen zijn Amsterdamse concurrent, is het gevoelsmatig toch wel bijzonder om Queen te zien op een locatie met zo veel geschiedenis voor de band. Een zaal waar Freddie ook nog vele malen heeft gestaan. “We’ve been coming here for 300 years,” gooit Brian May er nog terloops uit.
Qua show is er weinig veranderd ten opzichte van het optreden in 2017. De robot van de News Of The World-hoes speelt nog steeds een visuele hoofdrol en ook de setlist is nagenoeg gelijk. Toch zijn er wat nieuwe dingetjes te horen: Tear It Up opent de avond, Seven Seas Of Rhye is terug en enigszins verrassend wordt ook Play The Game gespeeld, wat op veel enthousiasme kan rekenen. Ook het solonummer van Lambert is ingewisseld: was dat vorige keer nog Whataya Want From Me; dit keer is gekozen voor het veel beter tussen de Queen-nummers passende Lucy.
Hits, hits en hits
Toch blijven het vooral de klassiekers die op het meeste enthousiasme kunnen rekenen. En dat zijn er bij Queen natuurlijk zo veel dat meteen driekwart van de avond daarmee gevuld wordt. Laten we daar dus nu eens niet over zeuren: natuurlijk zou het voor de echte fans leuk zijn een integrale uitvoering van Queen II en/of Sheer Heart Attack te horen, maar dat is nu eenmaal niet realistisch. Laten we gewoon blij zijn dat er nog zoveel leven en energie in de band zit.
Dat die energie bij Roger Taylor wellicht iets minder wordt, blijkt wanneer hij er tijdens de Drum Battle genadeloos wordt uitgespeeld door de percussionist van dienst. Beter geslaagd is Brian May’s solomomentje, wiens Last Horizon door een prachtige lichtshow wordt bijgestaan. Dat een in de opvolgende solo gesuggereerde inzet van Now I’m Here vervolgens op niks uitloopt, moeten we dan maar op de koop toenemen. Vooral omdat daarna een laatste nummer wordt ingezet dat we nog niet eerder met Lambert hoorden: The Show Must Go On. En wat weet hij daar een geweldige, emotioneel geladen uitvoering van te maken. Het is het hoogtepunt van de avond, en dan zijn Radio Ga Ga, We Will Rock You en We Are The Champions nog niet eens aan de beurt geweest…
Queen + Adam Lambert in Ahoy
Gezien op woensdag 27 juni 2018
Foto’s: Hans Colijn
5 Reacties
https://www.youtube.com/watch?v=SVIkAksXTSk&feature=share
Ahoy afleggen tegen ziggo dome? Wat een onzin. Ahoy is zeker met zo goed.
Ahoy is in bijna alle opzichten slechter dan de ziggo dome (niet in de laatste plaats de waardeloze bereikbaarheid, parkeren, ov etc.). De akoestiek – niet geheel onbelangrijk – is wel beter en de Ahoy heeft al historie. Om de opmerking van de recensent af te doen als onzin is nogal kortzichtig.
“Dat een in de opvolgende solo gesuggereerde inzet van Now I’m Here vervolgens op niks uitloopt, moeten we dan maar op de koop toenemen.”
Niks gesuggereerde inzet van Now I’m Here, de solo begon met Brian’s Last Horizon en ging daarna over in de Brighton Rock solo. Daarnaast mag Lucy dan beter tussen het werk van Queen passen, echt goed voelde het niet. Op een paar Lambert fans na, was het publiek totaal doodgeslagen tijdens dit nummer.
Volgende keer toch even een recensent sturen die weet waar hij het over heeft! ;)
Snapte nou niemand dat Roger Taylor ‘Dance with the Devil’ van Cosy Powell speelde?