“If you’re one of those ‘I love Pink Floyd, but I can’t stand Roger’s politics’ people, you might do well to fuck off to the bar right now.” Nog voordat de eerste muzikale klanken de Ziggo Dome worden ingeslingerd, zet Roger Waters al flink de toon. Tijdens zijn This Is Not A Drill-tour schuwt de zanger het dan ook niet zijn mening overduidelijk te etaleren.
De standpunten van Roger Waters zijn momenteel op zijn zachtst gezegd niet onomstreden, vooral waar het gaat om de Oekraïne-oorlog en de staat Israël. Dat laatste kwam hem zelfs op beschuldigingen van antisemitisme te staan, al ontkent hij dat zelf (ook in deze show) ten stelligste. Feit blijft echter wel dat Waters het niet schuwt om controversiële meningen nadrukkelijk naar voren te brengen. Wie dacht dat zijn vorige Us & Them-tour al politiek geladen was, merkt vanavond dat er blijkbaar nog een flinke schep bovenop kan.
Toch wordt het, zelfs als je het niet met hem eens bent, verrassend genoeg nergens echt vervelend. Nou ja, bij de soms iets te lange praatjes misschien, maar dat is alles. Ondanks dat elke seconde van de show protest ademt, lukt het Waters om de boel niet te laten verzinken in een zee van negativiteit. Want hoewel hij tegen heel veel dingen is, is hij vooral ook uitgesproken vóór heel veel dingen: voor transrechten, voor het recht op abortus, voor de vrijlating van Julian Assange.
Muziek was er ook
Alle al dan niet goedbedoelde boodschappen ten spijt: de meeste mensen in de Ziggo Dome komen toch echt ‘gewoon’ voor de muziek. En ook daarin maakt Roger Waters gedurfde keuzes. Comfortably Numb als gedoodverfde toegift? Nee hoor, Waters begint er de show gewoon mee en dan ook nog eens in de verstilde 2022-versie zonder gitaarsolo’s. Ronduit verrassend, maar wel echt prachtig. Natuurlijk mogen ook andere Pink Floyd-klassiekers niet ontbreken: in de tweede helft van de show komt de hele B-kant van The Dark Side Of The Moon voorbij en ook Shine On You Crazy Diamond en Sheep vormen duidelijke hoogtepunten in de set.
Ook minder bekende nummers, zoals Two Suns In The Sunset van The Final Cut en verschillende solotracks als The Powers That Be en The Bravery Of Being Out Of Range blijven fier overeind in de show. Niet in de laatste plaats omdat alles zo goed uitgevoerd wordt: gitaristen Dave Kilminster en Jonathan Wilson excelleren als vanouds en Waters zelf lijkt dit keer weinig te playbacken en klinkt daarbij verrassend goed.
Vliegend varken
Toch is er ook één ding dat in negatieve zin opvalt: het visuele aspect. Er werd ons een baanbrekend 360 graden-podium beloofd, maar dat blijkt feitelijk niets anders dan een rond podium in het midden van de zaal zoals we dat al vaak genoeg bij o.a. Peter Gabriel en U2 hebben gezien. Het enige echt vernieuwende eraan is dat er in alle vier de richtingen van de zaal podiumbrede schermen boven de muzikanten hangen, zodat iedereen in het publiek dezelfde video’s goed kan zien. En juist daar gaat het enigszins mis. Want hoewel die video’s beslist mooi zijn, moeten ze de visuele kar van de show bijna in hun eentje trekken. Al die heerlijk megalomane special effects die een Roger Waters-show altijd zo memorabel maakten, zijn verdwenen. Alleen het opblaasbare varken vliegt nog gezellig over het publiek heen, dit keer ook voorafgegaan door een vergelijkbaar vliegend schaap.
Toegegeven: het is nogal een luxeprobleem en grote kans dat het een bewuste keuze van Waters is geweest, want op deze manier is er toch weer extra aandacht voor de boodschap die hij wil uitdragen. Een crowdpleaser was hij nooit, maar dat is ook helemaal niet nodig. Als je zo’n muzikale nalatenschap hebt om uit te putten, eten de mensen toch wel uit je hand.
Roger Waters in Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op dinsdag 4 april 2023
Foto’s door Wouter Vellekoop
Meer lezen over Roger Waters? Bekijk hier Lust For Life 057, inclusief een uitgebreid interview met de Pink Floyd-legende!
11 Reacties
Ik vond het een gemiste kans om er iets bijzonders van te maken, het is immers een Farwell tour. Om als een soort mislukte messias over het podium te gaan wekte bij, naast zijn over de top geraakte politieke clichés, to say the least dnige irritatie op. Zijn muzikale bijdrage is zeer beperkt en zijn stem laat te wensen over. Hij wordt echt tijd dat hij gaat stoppen voordat het ietwat zielig begint te worden. Tot slot, het niet noemen van David Gilmour en het niet een keer laten zien van genoemde persoon tijdens de videobeelden geeft aan dat Waters alleen met zichzelf bezig is. Heel jammer
Wat een onzin wat je hier verkondigt. Hij durft zich ten minste uit te spreken over zwaar beladen onderwerpen. Welke artiest durft dat tegenwoordig aan. De meeste denken enkel aan de dollars en cents. En waarom zou hij Gilmour moeten benoemen. Het is toch geen pink floyd show en de ze zijn alles behalve vrienden. Get over it. Pink floyd is al circa 40 jaar uit elkaar. Langer dan ze ooit samen gespeeld hebben. Ook nog commentaar op zijn zang. De man is 79 jaar oud. Hopelijk zien we jou niet meer terug tijdens een RW show.
Dinsdag in de ziggo aanwezig. De muzikanten speelde de nummers uitstekend. Al vraag ik me af of Dave Kilminster er wel 100% zin in had, hij oogde verveeld. Leuk dat er ook eens wat andere nummers werden gespeeld, mag van mij nog meer. Waters zong naar mijn idee niet alles live, er was een groot contrast in stem geluid tussen verschillende nummers. Eigenlijk klonk het bij tijd en wijlen slecht (stem). Wat ook jammer is dat je bijna 80 bent en dan in hommage aan Sid Barret elk beeld waar David Gilmour in beeld dreigt te komen net op tijd stopt. Sinds de Kuip in 1985 of 86 naar alle concerten van Pink Floyd leden geweest die in NL werden gegeven, dinsdag was de laatste. Ik ga niet meer, overigs ook niet naar David Gilmour (kan ook niet meer zuiver zingen).
Azijnpisser ben je. Hij bepaald toch zelf wel wat hij laat zien op de schermen.Waarom zou hij Gilmour laten zien. Die maakt hem uit voor anti-semiet. Als je 79 jaar bent en dit kan laten zien op dit niveau. Niks op aan te merken. Als je zuivere zang wil zonder lading dan ga je toch lekker naar Adele of iets.
Wat mezelf betreft, de meest indrukwekkende audio-visuele ervaring ooit. De graficprojecties op de metershoge wall waren indrukwekkend. Het geluid was kraakhelder en de muzikale interpretaties waren van studiokwaliteit.Bigger than life. De activistische en militante houding van Waters vond ik aanmatigend en pathetisch. Waters is een wrokkige en vijandige oude ziel die voordat hij zijn laatste adem uitblaast nog een keer de wereld een kunstje wilt flikken. Hij wil nog een keer zijn frustratie uiten en tegen een boom pissen. Helaas was deze schaduw een dissonante in de hele show. Maar als goed Christen vergeef ik hem zijn woede en toorn.Zijn gevecht met Gilmour was echter van puberaal niveau. Barret kreeg alle credits en voordeel ten faveure van Gilmour. Waters is gefrustreerd omdat hij als muzikaal genie onvoldoende wordt gekend en voelt zich geroepen om via WBarret wraak te nemen op Gilmour voor de regards die Gilmour wel krijgt voor zijn bijdrage aan het project Pink Floyd. Waters mijmert over het verlies voor Pink Floyd van hun de gezamenlijke vriend Barret. Trekt alle eer naar zich toe voor wat betreft de schatplichtigheid aan Barret en deelt een sneer uit aan de overige leden van Pink Floyd. Dit laat de echte ziel van Waters bloot. Een gefrustreerde en ijdele muzikant die zich miskend voelt en jaloers is op zijn vroegere soulmates. Enfin, de muziek staat en is onmiskenbaar geniaal. Zeer goed uitgevoerd en toegewijd aan de meester van de avond. Maar Waters is geen symphatiek mens en is wraakzuchtig. En dat gevoel blijft na deze avond in mijn systeem hangen.
Hahaha…wat een kolder. Hoe kom je er bij dat hij wraakzuchtig is en geen sympathiek mens is? Ken je hem persoonlijk? Dat noemt zich dan een goed christen. Lekker belerend met je vinger wijzen. En dan zondag weer lekker vooraan in de kerk schijnheilig doen. De sneer naar gilmour en overige bandleden heb ik gemist ondanks dat ik alle 3 de shows gezien heb. Roger weet heus wel dat Mason, Wright en Gilmour onmisbaar zijn geweest voor pink floyd, maar dat hoeft hij in zijn eigen show toch niet uit te lichten. Tevens is RW altijd de driving force geweest.
De show was fantastisch. Geluid van goede kwaliteit. Ondanks dat Waters veel vaker een show heeft gedaan zaten er genoeg prachtige verrassingen in de show. Politiek heeft hij gelijk. Iedereen zou tegen oorlog en onderdrukking moeten zijn. De wereld is voor alle mensen, niet alleen voor het kleine rijke deel en de ‘pigs’.
Waters eerde het ontstaan van de supergroep Pink Floyd in de jaren ’60 toen hij samen met Barrett begon. Eigenlijk had de groep na Animals in 1977 al moeten stoppen. De albums daarna waren solo projecten van Waters en na zijn vertrek waren het solo projecten van Gilmour.
Hopen dat dit inderdaad Waters ‘first farewell tour’ is en dat hij ons nog eens bezoekt. De muziek van Waters is geniaal.
Voor mij blijft ieder lid van deze groep musici even belangrijk voor de rijkdom die hun in onze beleving van het leven hebben gebracht. Met andere woorden echte geweldige nieuwe klassieke muziek.
Vrijdag 7 april geweest en ben blij het meegemaakt te hebben vond het geweldig!
Alle 3 de avonden bezocht. Erg jammer dat dit hoogstwaarschijnlijk de laatste keer zal zijn. Dit soort artiesten beginnen steeds schaarser te worden. Altijd weer iets magisch om dit live mee te mogen maken. Ik ben nu 39 jaar en sinds ik naar pink floyd luister ( sinds 2007 ) RW 12x live gezien. Zou zo nog 12x gaan. Niks dan lof voor deze man.
Gilmour ook 2x live gezien in Tienen 7 jaar geleden. Ook 2 magische avonden beleefd. Toch staat Roger Waters op 1. Zijn shows raken je echt diep van binnen. Diep respect dat je dit kan op je 79ste.
Prima concert op dinsdag.en het politieke gebeuren .ach zie het als een …ik haal even wat biertjes op.