Arjen Lucassen wist door de jaren heen veel prog-grootheden te strikken voor zijn Ayreon-projecten, van Rick Wakeman tot Keith Emerson. Een andere held, Mike Oldfield, staat echter niet op zijn wishlist, ondanks de grote invloed die vooral Tubular Bells op de Nederlander had: “Ik zou niet weten hoe ik hem in mijn muziek zou moeten integreren.” Lucassen vertelt over de plaat die hem op jonge leeftijd compleet overdonderde.
“Mike Oldfield is heel belangrijk voor mij geweest in mijn tienerjaren. Ik was twaalf of dertien en iedereen hield van wat er op de radio te horen was, maar ik luisterde graag naar van die wazige dingen die niemand snapte. In die tijd ging ik ook iedere dag de platenzaken af. Ik had die hoes van Tubular Bells gezien, met dat rare gebogen ding. Dus ik met die plaat naar de man achter de toonbank om te vragen of ik ‘m kon luisteren. Hij zei: ‘Nee, jij bent daar te jong voor’! Dat liet ik me niet zeggen en ik antwoordde: ‘Nou, zet ‘m toch maar op.’ Dus ik luisterde ernaar en dacht: wow, wat gebeurt hier? Ik wilde echter niet toegeven en zei tegen die man: ‘Te gek, ik koop ‘m.’ Thuis zette ik Tubular Bells nog een keer op en ik raakte er verslaafd aan. Ik kocht in die tijd ook plaatjes van bijvoorbeeld Sweet en die waren ook te gek, maar na zo’n vijf of tien keer luisteren draaide je ze niet meer. Op Tubular Bells valt echter zoveel te ontdekken. Het is een spannende, avontuurlijke reis en dat was precies wat ik zelf ook wilde maken.
Je had geen Google in die tijd, dus je moest via de Engelse bladen ontdekken dat hij dat album helemaal in zijn eentje had opgenomen in vrije studio-uren. Wat daar toevallig stond, gebruikte hij en dat idee trok me heel erg aan. Als ik Tubular Bells nu weer luister, hoor ik wel dat het een beetje rommelig is en dat het spel soms niet zo lekker klinkt, maar het blijft een heel avontuurlijk album. Het is ook een erg belangrijke plaat geweest voor het besef dat je alles helemaal in je eentje kunt doen. Dat wilde ik ook, maar ik kreeg lange tijd de kans niet. Ik zat vijftien jaar lang in bandjes en dan moet je steeds concessies doen. Pas op mijn 35ste begon ik alles in mijn eentje op te nemen.
Het eerste nummer dat ik ooit op gitaar leerde spelen was overigens In Dulci Jubilo van Mike Oldfield, maar ik heb zijn speelstijl zeker niet overgenomen. Dat bibberige vind ik namelijk niet zo mooi. Wel ben ik nu met een nieuw album bezig en er staat een intro op dat best wel Tubular Bells-achtig is. In eerste instantie was de gelijkenis zelfs zo erg dat iemand tegen me zei: ‘Nee, dat kun je niet maken’, haha. Dus heb ik het aangepast. Ik heb ook een glockenspiel aangeschaft omdat ik dat instrument zo mooi vond klinken op Tubular Bells. De invloed van Mike Oldfield komt dus steeds terug.
Afkeer van toeren
Net als Oldfield hou ik niet van toeren, ook al geef ik nu weer een paar shows in 013. En ik denk dat hij zich ook meer producer/componist voelt dan performer, net als ik. Het is geen bescheidenheid, want ik vind mezelf wel goed in het maken van rockopera’s. Er zijn simpelweg muzikanten die beter spelen dan ik. Ik ben ook meer fan van Oldfield als componist dan als performer, dus een samenwerking zou voor ons beiden waarschijnlijk geen optie zijn. Verder zou ik niet weten hoe ik hem in mijn muziek zou moeten integreren. Je kunt hem vragen wat basgitaar te spelen ofzo, maar dan vraag je hem niet echt om datgene waar hij sterk in is. Dat doe ik namelijk graag: het uiterste uit muzikanten halen.
Ik moet ook zeggen dat ik Mike Oldfield wel altijd ben blijven volgen, maar dat Tubular Bells voor mij hét album van hem blijft. De twee volgende lp’s, Hergest Ridge en Ommadawn, heb ik bijvoorbeeld wel gekocht, maar ze deden me toch minder. Instrumentale muziek moet heel avontuurlijk en afwisselend zijn om mijn aandacht vast te kunnen houden. Het werd allemaal wat meer gestroomlijnd en beter. Dat is ergens jammer, want Tubular Bells is natuurlijk best wel klungelig, omdat hij maar een beperkt aantal uren had om het allemaal op te nemen. Dat maakte het juist zo gaaf.”
Foto: Cristel Brouwer
Ayreon treedt met zijn show Electric Castle Live & Other Tales deze maand op in 013. De concerten op 13, 14 en 15 september zijn allemaal uitverkocht.
0 Reacties