Eric Burdon: “Verwacht een grijsharige oude man die de hel doet losbarsten”

Het is niet heel vreemd dat Eric Burdon binnenkort zijn derde autobiografie uitbrengt: de iconische zanger die veel rockliefhebbers vooral herinneren als de frontman van The Animals, heeft inmiddels vijftig jaar in de muziekbusiness achter de rug en ook op zijn 72e (!) ontbreekt het hem niet aan werklust. Burdon toert nog volop en eind deze maand doet hij twee keer Nederland aan. Lust For Life greep de kans de levende legende te spreken.

Afgezien van een beetje keelpijn gaat het goed met Eric Burdon, zo vertelt de zanger als ons gesprek aanvangt. Op dit moment schrijft hij zijn nieuwe boek Breathless, zijn derde autobiografische werk na de eerdere memoires I Used To Be An Animal But I’m Alright Now (1986) en Don’t Let Me Be Misunderstood (2001): “Ik maak tijdens het toeren notities, ik schrijf het boek dus onderweg”, vertelt Burdon, “Ik weet niet wanneer het precies uitkomt, maar de eerste schrijfsels liggen bij de eindredacteur en hij vindt ze goed. Dat is de zwaarste stap: een uitgever vinden die enthousiast is over je werk.”

Met een carrière die al een halve eeuw voortduurt, is er natuurlijk genoeg voor Burdon om over te schrijven, maar is een derde boek niet een beetje veel van het goede? “Er is veel gebeurd sinds mijn vorige”, antwoordt de rocker, “Op politiek gebied en daarbuiten. De technologie is ook veranderd. Ik werk in de studio aan een digitale versie van mijn boek, waarbij de verschillende hoofdstukken worden ondersteund door muziek. Dat kunnen nieuwe songs zijn of oude, zolang ze maar passen bij een bepaald gedeelte van het boek. Ik hoop dat het gaat lukken. Het is een beetje mijn manier van een film maken. Je kunt het boek ook zien als mijn nieuwe album, maar ik zal waarschijnlijk ook een normale cd uitbrengen.”

Juridische strijd
Dit jaar markeert de vijftigste ‘verjaardag’ van een van de belangrijkste bands uit de popgeschiedenis: The Animals. Maar Burdon voelt niet de behoefte om daarbij stil te staan. Hij raakte immers verwikkeld in een juridische strijd met ex-collega John Steel om de bandnaam. In Engeland mag hij niet optreden onder de naam The Animals: “De rechtszaak is nog steeds bezig. Het is zo jammer. De jongens die nu optreden als The Animals waren ooit mijn maatjes, het is allemaal bullshit. Maar ik probeer er niet te veel aan te denken en ik push mezelf om beter te zijn dan zij.”

Vijftig jaar The Animals gaat echter niet helemaal onopgemerkt aan de fans voorbij, zo weet Burdon te vertellen: “Er komen nieuwe versies van Animals-ep’s en voor mij is dat genoeg. Ik doe eigenlijk altijd iets bijzonders met mijn Animals-verleden als ik die songs live uitvoer. Het waren geweldige nummers, meer dan gewoon goede songs. Ik leg mezelf geen beperkingen op en doe alleen dingen die ik de moeite waard acht om me in te verdiepen.”

27 Forever
Zo bracht Burdon enkele maanden geleden zijn soloalbum ‘Til Your River Runs Dry uit, met onder meer het emotionele lied 27 Forever, over bevriende rocksterren die op 27-jarige leeftijd stierven, zoals Jimi Hendrix. Als Lust For Life met Burdon spreekt, is het toevallig de sterfdatum van een andere legende uit de beruchte ‘club of 27’: Jim Morrison, waarmee Burdon geen bijzonder hechte band had. De Doors-zanger werd volgens de eerder genoemde autobiografie Don’t Let Me Be Misunderstood ooit verjaagd uit Burdons woning in Bel Air, nadat de Animal een .44 magnum afvuurde op het plafond. “Ik luister nog graag naar zijn muziek, maar ik kan niet zeggen dat ik Jim mis”, bekent Burdon, “Maar ik mis een heleboel andere mensen. Frank Zappa was bijvoorbeeld fantastisch. We werkten ooit samen in dezelfde studio en we besloten samen iets te doen. Uit die sessies ontstond het nummer All Night Long (te vinden op het album Animalism, 1966). Hij was wicked!”

Het afgelopen jaar is Burdon voor zijn doen erg productief geweest. Voor ‘Til Your River Runs Dry verscheen eind 2012 een ep met de band The Greenhornes. Maar dat wil niet zeggen dat het schrijven van nieuwe songs hem nu makkelijker afgaat: “Nummers schrijven is nooit makkelijk geweest voor mij, hoewel het misschien makkelijker ging toen ik drugs gebruikte, haha. Maar toen had ik waarschijnlijk niet door dat ik songs aan het schrijven was, het waren meer films in mijn hoofd.”

De zanger refereert vooral aan zijn psychedelische periode als frontman van Eric Burdon & The Animals, de formatie die hij halverwege de sixties oprichtte na het uiteenvallen van de oorspronkelijke Animals. Ook in deze periode stond Burdon in de hitlijsten met singles als When I Was Young en San Franciscan Nights: “Ik kijk met een glimlach terug op die periode, op alle hoop en dromen die we toen hadden. Ik denk dan, wat waren we onnozel. We werden bekritiseerd, maar ik was te stoned om daar aandacht aan te besteden, haha. Een succes als The House Of The Rising Sun is nu eenmaal moeilijk om te evenaren. Ik had een fortuin kunnen verdienen als ik bijvoorbeeld elke Bob Dylan-song had gekopieerd, maar ik wilde mijn eigen weg vinden en dat werd me niet door iedereen in dank afgenomen.”

America’s Got Talent
Ook nu nog herinneren veel muziekliefhebbers Burdon vooral van The Animals’ onsterfelijke versie van The House Of The Rising Sun. Onlangs raakte Burdon helemaal onder de indruk van een wel heel bijzondere nieuwe uitvoering: “Er was een tienjarig meisje dat het nummer zong in America’s Got Talent. Ze zong daar een lied dat ik vijftig jaar geleden opnam en ze deed het fenomenaal. Het is ongelooflijk dat een meisje van tien jaar zich zo kan inleven in een gebeurtenis die anderhalf eeuw geleden plaatsvond. Je merkte gewoon dat ze de pijn en schoonheid van het lied kon voelen. Overigens kijk ik niet naar dat soort talentenjachten, maar er waren mensen die mij zeiden: ‘Moet je kijken, dit kind zingt jouw lied.’ Natuurlijk reageerde ik direct: ‘Dat ís helemaal niet mijn lied!”

Uiteraard zijn er altijd concertgangers bij die de oude Animals-hits willen horen en geen oor hebben naar nieuw materiaal. “Dat is een van de grote uitdagingen. Mensen willen je horen zoals je vroeger was. Ik zou ze graag willen zeggen: ‘Blijf lekker thuis voor de televisie zitten’, maar ik negeer ze gewoon. Je kunt van mij niet verwachten dat ik hetzelfde ben als toen ik 25 was. Dat zou een medisch wonder zijn. Of een cinematografisch wonder. Wat je wel kunt verwachten? Een grijsharige oude man die de hel doet losbarsten, maar ook een beetje hemel laat doorschijnen.”

Eric Burdon & The Animals spelen op zaterdag 27 juli op Zwarte Cross en een dag later in Paradiso