Hij schreef hits als Personal Jesus en Enjoy The Silence: Martin Gore is als songwriter van Depeche Mode al decennia lang een van de belangrijkste drijvende krachten achter die band. Maar tot een soloplaat met eigen materiaal kwam het nooit. Tot nu dan. MG is een plaat vol filmische elektronica, waar Gore vol trots over vertelt.
Met een eerste plaats in de Billboard Top Dance/Electronic Albums Chart mag MG inmiddels al een succes genoemd worden, overigens tot Martin Gore’s eigen verbazing: “Het is een instrumentale plaat en die maak je nou niet bepaald om een bestseller te scoren.”
Klopt het dat sommige nummers van MG eigenlijk geschreven waren voor het in 2013 verschenen Depeche Mode-album Delta Machine?
“Een aantal tracks is inderdaad rond die tijd geschreven, maar we hadden uiteindelijk zo veel materiaal voor Delta Machine dat er zelfs op de luxe uitgave geen ruimte meer was voor extra instrumentals. In plaats van ze weg te gooien, besloot ik om er meer bij te schrijven in dezelfde sfeer, om tot een compleet album te komen. Dat idee sprak me direct heel erg aan, want daarmee had ik iets concreets om naartoe te werken. Wanneer ik voor Depeche Mode schrijf, begin ik meestal aan een nummer en kom ik er gaandeweg achter of dat een vocale of instrumentale track moet worden. Maar in dit geval kon ik me direct helemaal focussen op het maken van instrumentals. Dat gaf me een doel, een richting.”
Toch is de plaat heel anders dan VCMG, je eveneens volledig instrumentale samenwerking met Vince Clarke uit 2012.
“Ik doe altijd graag dingen die anders zijn dan voorheen. Ik heb erg genoten van het VCMG-project, maar met zijn technosound was dat wel een heel specifiek album. De filmische sound van MG ligt daar mijlenver vanaf. Verder kan eigenlijk bijna niet. En dat vind ik heel erg leuk, dat verrassingselement.”
In dat geval: wat wordt je volgende verrassing?
[Lacht] “Ik ben weer begonnen met het schrijven van echte songs. Compleet met teksten dus. Doordat ik daar een tijdje niet mee bezig ben geweest, zit ik nu best vol ideeën. Het volgende project dat me te wachten staat, is hopelijk een nieuw Depeche Mode-album.”
Dat betekent ook dat je je gitaar weer op gaat pakken, want daar zien we je tegenwoordig mee op het podium en in videoclips. MG is daarentegen een volledig elektronisch album. Hoe zie je jezelf als muzikant?
“Ehm… dat is een interessante vraag. Toen ik 13 was begon ik met gitaarspelen en pas op mijn zestiende kreeg ik interesse voor keyboards. In de studio met Depeche Mode speel ik tegenwoordig gitaar op een meerderheid van de tracks, maar ik ben ook nog steeds heel erg betrokken bij de elektronische kant van de band. Ik zou mezelf dus niet in een hokje kunnen plaatsen wat dat betreft. Live heb ik echter een duidelijke voorkeur voor de gitaar. Toen ik alleen keyboards speelde, vond ik optreden een beetje saai. Maar dat is nu heel anders: ik kan over het hele podium lopen en echt contact maken met het publiek. Daar helemaal vooraan staan, de mensen in hun ogen kijken en hun emoties voelen: dat is een geweldige ervaring. Ik zweet nu alleen tijdens een show wel veel meer dan vroeger, haha. Maar dat kan ook komen doordat Dave (Gahan – Depeche Mode-frontman, red.) het podium heel heet wil hebben om zijn stembanden niet koud te laten worden. Zelfs als we middenin de zomer ergens een openluchtconcert doen, staat alles nog compleet vol met heaters. Je zou onze drummer eens moeten zien na een optreden: ik denk dat hij per avond wel 5 kilo verliest, alleen aan zweet.”
Waar veel studio’s door de moderne techniek steeds compacter worden, maak jij er nooit een geheim van dol te zijn op grote hoeveelheden (vintage) gear. Waar komt die liefde vandaan?
“Dat is een verslaving denk ik… een gezonde verslaving dan, haha. Als ik mezelf omring met veel apparatuur, raak ik sneller geïnspireerd. Door daarmee te spelen en nieuwe sounds te maken, ontstaan regelmatig de basisideeën voor nieuwe songs. Misschien ga ik daarmee op den duur ook wel een bepaalde grens over: dat ik de studio binnenkom en mijn hoofd explodeert omdat er gewoon veel te veel spul staat.”
MG is je eerste soloplaat met eigen materiaal. Maakte dat de release extra spannend voor je?
“Ehm, ik denk het eigenlijk niet. Ik denk dat ik juist zenuwachtiger ben wanneer er een album van Depeche Mode verschijnt. Daar hangt direct zoveel vanaf, weet je? Allerlei verwachtingen, een tour die erachteraan komt…allemaal dingen die staan of vallen met een goede plaat. Terwijl ik nu verder niets heb om me zorgen over te maken: mijn album is af en ik hoef alleen maar een paar interviews te geven.”
Foto: Travis Shinn
0 Reacties