Rival Sons heeft Europa verrast met hun door Led Zeppelin geïnspireerde hardrock op het album Pressure & Time. Lust For Life trof de mannen op Pinkpop voor een interview over touren en het opnemen van de aanstaande plaat. Na twee optredens eerder op de dag hebben bassist Robin Everhart en zanger Jay Buchanan er niet zoveel zin meer in. Dan krijg je een gesprek zoals hieronder opgetekend.
Strakke spijkerbroeken, versterkers die van het bier plakken en lange tournees, jullie zijn echt een band die de jaren 70 doet herleven. Wat zijn de negatieve effecten van veel touren?
Everhart: “Nou, 300 dollar betalen voor overbelaste tassen, waar we er nu ongeveer vijf van mee hebben.”
Buchanan: “Negen uur wachten op een vliegveld. We brengen meer tijd door in Europa dan in ons thuisland Amerika. We zijn altijd aan het touren. Zelfs mijn honden herkennen me niet meer. Mijn vriendin gelukkig nog wel.”
Jullie zijn inderdaad populairder in Europa dan in Amerika. Hoe verklaren jullie dat?
Everhart: “Ik kan niet anders verklaren dan dat Europeanen geïnteresseerder zijn in muziek. Ze zoeken nieuwe bands echt op. Amerikanen zijn misschien wat… luier?”
Buchanan: “Er zijn twee dingen die je in overweging moet nemen: het feit dat de Amerikaanse muziekmarkt wordt gedomineerd door de popindustrie terwijl in Europa het rock ‘n’ roll-publiek nog net zo levendig is als vroeger. Daarnaast opereert ons label Earache Records uit Nottingham, Engeland. De werknemers daar hebben betere banden met Europa dan met de VS. We hebben dus besloten om al onze energie in de Europese markt te stoppen.”
Misschien wat naïef gesteld: maar is er dan nog steeds zo’n groot gat tussen Europa en Amerika?
Buchanan: “Ja, dat heet een oceaan.”
Ja hallo, heb je nog nooit van internet gehoord? Daardoor is dat gat toch echt wel wat gedicht?
Everhart: “Dat is waar. Als je wilt, kun je alles op internet opzoeken. In Amerika woont echter iedereen ver uit elkaar, de doelgroep is dus gefragmenteerd en moeilijk te vinden. Dat is in Europa wat gemakkelijker.”
In het Pinkpopboekje werden jullie omschreven als ‘Chuck Berry aan de lsd’, ook wordt Led Zeppelin vaak genoemd. Kunnen jullie daar mee leven?
Everhart: “Dat zijn artiesten die ons hebben gevormd, maar we houden net zo goed van de bands die zij weer te gek vonden, maar ook oude R&B, Little Richard en The Temptations.”
Buchanan: “Op ons nieuwe album zul je al die invloeden terughoren. Ze zijn breed over de plaat uitgesmeerd. Ook soul- en R&B-groep The Staple Singers heeft ons erg geïnspireerd. Dit wordt ons vierde album en we hebben ons eigen bandgeluid nu gevonden. We zien wel of men het slikken gaat.”
Everhart: “Maar vergeleken met Pressure & Time zou ik het niet een heel ander album willen noemen.”
Buchanan: “Ik zou het niet eens een album noemen, maar een collectie van ideeën.”
Kun je dat duiden?
Buchanan: “Het wordt een album van twee uur en we hebben ervoor gekozen om pauzes van tien minuten tussen de nummers te stoppen.”
Jullie hebben weinig zin in dit gesprek hè? Maar we zitten hier niet voor mij, het gaat om jullie band. Zullen we proberen om er nog wat leuks van te maken? We zijn hier nu toch! Vertel bijvoorbeeld eens hoe een werkdag in de studio eruit ziet.
Everhart: “We worden wakker in een huis in Nashville waar we samenwonen. Jay maakt meestal ontbijt voor ons klaar. Daarna rijden we ongeveer twintig minuten langs van die grote ranches met paarden voor het huis. Dan komen we in de studio, drinken we wat koffie en speelt iemand een riff. Iedereen brengt ideeën in: dit, nee dat, bla bla bla, oeh ah. Uiteindelijk hebben we dan een nummer of de basis daarvan. Na het avondeten nemen we de geschreven muziek op en dan bedenkt Jay wat bijpassende woorden. Daarna rijden we weer twintig minuten naar huis.”
Wat houdt jullie gaande naast koffie? Hebben jullie bijvoorbeeld een inspiratiehoekje, een stapel cd’s waar je inspiratie uit put?
Buchanan: “Dat klinkt als een cool idee voor andere bands, maar wij hebben dat nog nooit gedaan. Als we in de studio komen, is er niet echt een bepaalde inspiratiebron. We bedenken niet van te voren dat we een bepaald soort nummer willen maken. Als iemand met een goede riff komt, dan krijgt het nummer vorm op een organische wijze. Als die vorm eenmaal staat, spelen we het nummer één, twee, hooguit drie keer voordat we het gaan opnemen, zodat de luisteraars ons de nummers ook echt voor de eerste keer horen spelen. Een soort gedeelde ervaring.”
Everhart: “Naast koffie, houdt ook whisky ons gaande.”
Buchanan: “Pressure & Time is geschreven op Jameson-whisky, het nieuwe album op Four Roses. Er zit dus groei in, haha!”
Hoe gaat jullie album eigenlijk heten?
Buchanan: “Dat ga ik je niet vertellen.”
Everhart: “Chuck Berry On Acid.”
Buchanan: “Haha! Nee, dat bepalen we later. Het album wordt eind augustus, begin september pas uitgebracht.”
Everhart: “Ik ben de plaat nu al bijna zat. Als je lang aan een album hebt gewerkt, beginnen de opgenomen nummers je al snel te vervelen omdat je ze door en door kent. Live komen ze pas weer tot leven.”
Buchanan: “Ik luister alleen maar naar mijn eigen muziek om me te helpen herinneren of we een beetje goed zijn, om bepaalde partijen weer te kunnen waarderen.”
Kent Rival Sons een hoofdcomponist of schrijven jullie de nummers vooral met band?
Everhart: “Miley Cyrus schrijft alles.”
Buchanan: “Het varieert. Ik schrijf de zangmelodieën en teksten, dus waarschijnlijk heb ik de grootste verantwoordelijkheid. Maar soms heeft iemand al een totaalplaatje in zijn hoofd en hoef ik alleen maar een tekst te schrijven. Ik ben erg blij dat iedereen zijn bijdrage heeft kunnen leveren aan de nieuwe plaat.”
Jongens, jullie kunnen wel zo flauw doen de hele tijd, maar realiseren jullie je wel dat jullie de tofste baan ter wereld hebben?
Everhart: “Ik zou eigenlijk wel met dat Richard Branson figuur willen ruilen.”
Buchanan: “Ja, die heeft wel een cool baantje volgens mij. Maar nee, hoewel het cliché klinkt: we zijn enorm bevoorrecht. We doen dat waar we als kind van droomden: op professioneel niveau muziek maken, albums opnemen en het belangrijkste van allemaal, live spelen! En nu wil ik eten.”
Everhart: “Ik heb al gezien wat ze serveren: alweer curry, hetzelfde als anders.”
Buchanan: “Het is erg moeilijk om als vegetariër iets lekkers te krijgen als je op tournee bent. Misschien is dat wel het grootste nadeel van touren.”
Foto: Sander Baks
0 Reacties