Stefan Schill: “Ik hoop dat Bospop ons eerste memorabele festival wordt”

Stefan Schill

Op Bospop (8, 9 en 10 juli) staat Stefan Schill geprogrammeerd tussen grootheden als Ringo Starr en Joe Cocker. De druk om te presteren is dus groot, maar de jonge gitarist staat te popelen om zich te bewijzen op de festivals. “Volgend jaar wil ik op Lowlands en Pinkpop staan.”

De Stefan Schill Band is één van de jongste acts op Bospop 2011. In tegenstelling tot de vele gevestigde namen op het festival in Weert heeft de band nog een hoop te bewijzen. Na het uitbrengen van debuutalbum Don’t Say A Word volgden optredens in De Wereld Draait Door en een succesvolle Europese tour als voorprogramma van Philip Sayce. Het eerste memorabele festivaloptreden van de band moet echter nog komen. Stefan Schill hoopt dat dit op Bospop gaat gebeuren. “Tussen al die grote namen kan ik in ieder geval niet gaan lopen aanklooien. De lat ligt erg hoog!”

Bospop
Schill komt graag op festivals. “Ik ben wel een liefhebber van het milieu dat op zo’n festival rondhangt. Ik ben een keer eerder op Bospop geweest en er hangt gewoon een hele goede sfeer. Dat gevoel dat de mensen in de tent hebben, wil je op het podium ook hebben.” Op Bospop is dat een zondagmiddaggevoel. De Stefan Schill Band staat op zondagmiddag om half een geprogrammeerd. Een middagoptreden op het kleine podium van Bospop is mooi, maar niet het einddoel voor Schill. Een tweede album is in aantocht en met die plaat hoopt hij de deuren te openen naar de grote festivals: “Ik wil volgend jaar op Lowlands en Pinkpop staan,” aldus de pas 21-jarige Nederlander.

Prince
Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij Schill, maar wat wil je ook: sinds Don’t Say A Word wordt hij aanhoudend vergeleken met Prince. Een toevalligheid, volgens Schill: “Ik luisterde eigenlijk nooit naar hem. Ik ben dat pas gaan doen toen de mensen die link hadden gelegd. Hendrix stond wel in de platenkast van mijn vader, maar Prince niet. Voor het nieuwe album ben ik wel gaan luisteren hoe hij dingen doet en dat gaan jullie wel terughoren, denk ik.” Ook op het podium heeft Schill met zijn postuur en houding iets weg van Prince, “Mensen zeggen wel eens dat ik iets van zijn moves heb, maar wat dat dan precies is, dat weet ik niet. Prince is veel beweeglijker dan ik ben. Maar hij is wel een voorbeeld als het gaat om het bespelen van een groot publiek. Ik heb hem onlangs op Rock Werchter gezien, het zou een droom zijn om ooit zelf op dat festival te staan. Of ik er klaar voor ben om voor zo’n groot publiek spelen, dat weet ik niet. Maar uiteindelijk wil ik alles kunnen, groot, klein, festivals, noem maar op. Net als Prince.”

Buurman
Hoewel er vroeger nooit een plaat van Prince op stond in huize Schill heeft hij wel een vermoeden hoe het geluid van Prince in zijn eigen muziek geslopen is. “Ik heb gitaar leren spelen van mijn buurman. Een muzikant die naast ons kwam wonen toen ik een jaar of tien was, net twee weken nadat ik mijn eerste gitaar kreeg. Hij bood aan om af en toe samen te oefenen in zijn studio. Hij is iemand die net als ik geen noten kan lezen, maar vooral vanuit persoonlijkheid speelt. Hij was een enorme Prince-fanaat, in de goede zin van het woord. Onbewust heeft hij mij denk ik iets van het geluid van Prince meegegeven.”

0 Reacties

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *