35 jaar na zijn succesvolle debuut-lp Guitar Town brengt Steve Earle nog altijd uitstekende platen uit. Leverde de countryrocker vorig jaar nog het veelgeprezen Ghosts Of West Virginia af, inmiddels is ook zijn nieuwste album J.T. verkrijgbaar (digitaal althans, de fysieke release volgt in maart). Op zijn 66ste verjaardag lichten wij tien songs uit die duidelijk maken dat Earle tot de allerbeste singer-songwriters gerekend mag worden.
10. You’re Still Standin’ There (met Lucinda Williams)
Een duet tussen twee van de belangrijkste exponenten van de alternative country: Steve Earle en Lucinda Williams. Hun karakteristieke stemmen matchen heel mooi in deze catchy afsluiter van I Feel Alright (1996), een van Earles meest geprezen platen. Je zou bijna wensen dat de twee een heel album met dergelijke duetten zouden opnemen. Overigens werkte Earle nog wel als producer en muzikant mee aan Williams’ meesterwerk Car Wheels On A Gravel Road (1998), maar dat schijnt niet de meest plezierige ervaring van zijn leven te zijn geweest…
9. Goodbye Michelangelo
Decennialang kon je Steve Earle niet betrappen op een slecht of zelfs maar middelmatig album en daarmee bewees hij zich een van de meest consistente artiesten binnen het genre. In 2017 leverde hij dan toch nog een tamelijk teleurstellende plaat af, al kun je So You Wannabe An Outlaw zeker niet slecht noemen. Earle wist Willie Nelson te strikken voor de titeltrack en er staan verschillende meer dan prima songs op het album, maar één daarvan steekt er met kop en schouders bovenuit. Goodbye Michelangelo is een aangrijpend eerbetoon aan de inmiddels overleden Guy Clark. Die singer-songwriter gold als een soort mentor voor Earle, zo leren we: ‘Goodbye Michelangelo/You taught me everything I know’.
8. Jerusalem
In 2002 bracht Steve Earle zijn meest controversiële album uit: Jerusalem. Speciale aandacht ging daarbij uit naar het nummer John Walker’s Blues, dat geschreven was vanuit het perspectief van de Amerikaan John Walker, die zich bekeerde tot de Islam en zich bij de Taliban aansloot. En zo stond een groot deel van de plaat in het teken van de nasleep van 9/11. In het prachtige titelnummer van Jerusalem zingt Earle over de hoop dat er ooit vrede komt in het Midden-Oosten: ‘I believe that one fine day all the children of Abraham will lay down their swords forever in Jerusalem’.
7. Burnin’ It Down
Op het album The Low Highway (2013) zingt Earle in een aantal nummers over de desastreuze gevolgen van de kredietcrisis. In Burnin’ It Down kruipt hij in de huid van een werkloos geraakte man die uit frustratie de dichtstbijzijnde Walmart (een bekende Amerikaanse supermarktketen) in de hens wil zetten: ‘Ten gallons of gas and a bottle of propane/I took the lighter off my grill and I still can’t/Say for certain that this thing’ll blow/But if it does I’m gonna be the first one to know’.
6.The Devil’s Right Hand
Steve Earle maakt doorgaans niet het type muziek dat in de hitlijsten belandt, maar hij heeft wel een aantal echte klassiekers in het genre op zijn naam staan. The Devil’s Right Hand werd bijvoorbeeld door verschillende beroemde artiesten gecoverd, onder wie Johnny Cash en Bob Seger. Countrylegende Waylon Jennings bracht zelfs in 1986 al een versie uit, twee jaar voordat Earle met zijn eigen definitieve opname kwam voor het album Copperhead Road.
5. The Rain Came Down
Earle’s tweede album Exit 0 (1987) lag stilistisch in het verlengde van zijn debuut Guitar Town, maar schuurde ook nog iets dichter tegen de typische heartland rock van Bruce Springsteen en John Mellencamp aan. Beide heren hadden zich in ieder geval zeker niet hoeven schamen voor een uitstekende song als The Rain Came Down. Er zijn weinig sterkere nummers over het Amerikaanse platteland. De tekst gaat over een strijdvaardige man die zijn land dreigt te verliezen: ‘You can have the machines, but you ain’t taking my land’.
4.Transcendental Blues
Nadat hij in de gevangenis belandde, afkickte en terugkeerde met Train A Comin’ (1995), maakte Steve Earle misschien wel de sterkste reeks albums van zijn hele loopbaan. Er valt geen zwak nummer te bekennen tussen de vijftien tracks op Transcendental Blues (2000). Het geeft nog maar eens aan dat de man in de jaren na zijn comeback op zijn creatieve hoogtepunt was. In de titeltrack is het vooral schitterend hoe de gitaren invallen na elk couplet van deze puike rocksong.
3. Christmas In Washington
El Corazón uit 1997 is misschien wel de meest gevarieerde plaat uit Earle’s oeuvre, uiteenlopend van pure bluegrass tot loeiharde punkrock. Het album opent echter kalmpjes met deze prachtige folksong, waarin hij verschillende van zijn helden bij naam noemt: Emma Goldman, Joe Hill, Malcolm X, Martin Luther King en vooral Woody Guthrie: ‘I followed in your footsteps once/Back in my travelin’ days/Somewhere I failed to find your trail/Now I’m stumblin’ through the haze’. De tekst sprak Joan Baez kennelijk ook wel aan, want zij nam enkele jaren later ook een versie op van Christmas In Washington.
2. Copperhead Road
Dankzij het succes van zijn debuut Guitar Town werd Earle halverwege de jaren tachtig gezien als een nieuwe countryster, maar zoals de man in 2013 zelf in een interview met Lust For Life zei: “Ik was een singer-songwriter die poseerde als een countryzanger.” Met zijn veel stevigere derde album Copperhead Road (1988) schudde hij dat imago deels van zich af en werd hij door een ander publiek ontdekt: “Er was geen ruimte voor mij om te doen wat ik wilde en met elke plaat probeerde ik eruit getrapt te worden. En het werkte. Dankzij Copperhead Road werd ik ook op rockzenders gedraaid.” De titelsong is wellicht Earle’s bekendste werk: een fel en verhalend nummer over het leven van Vietnamveteraan John Lee Pettimore, die in de drugsbusiness belandt.
1. Goodbye
Begin jaren negentig ging het door een hevige drugsverslaving heel erg de verkeerde kant op met Steve Earle. Hij zag er beroerd uit en op het live-album Shut Up And Die Like An Aviator (1991) kun je horen hoe ook zijn zang eronder leed. In 1993 werd hij gearresteerd voor heroïne-, cocaïne- en wapenbezit, waarna hij een poosje in de gevangenis moest doorbrengen. Gelukkig wist hij af te kicken en keerde hij in 1995 terug met een ijzersterk album: Train A Comin’. De prachtige ballad Goodbye was het eerste nummer dat hij schreef nadat hij de drugs had afgezworen. Luister ook naar de fraaie cover van Emmylou Harris op diens album Wrecking Ball (1995), waar Earle zelf op meespeelt.
Eervolle vermeldingen:
Fearless Heart (Guitar Town, 1986), My Old Friend The Blues (Guitar Town, 1986), Angel Is The Devil (Train A Comin’, 1995), Tom Ames’ Prayer (Train A Comin’, 1995), South Nashville Blues (I Feel Alright, 1996), Taneytown (El Corazón, 1997), Over Yonder (Transcendental Blues, 2000), Lonely Are The Free (I’ll Never Get Out Of This World Alive, 2011), The Low Highway (The Low Highway, 2013), It’s About Blood (Ghosts Of West Virginia, 2020)
Foto Steve Earle op Bospop 2018: Cristel Brouwer
0 Reacties