Marillion houdt het ‘less is more’-principe aan op An Hour Before It’s Dark
Het is lang geleden dat Marillion twee ijzersterke albums achter elkaar uitbracht; denk aan het geweldige Marbles (2004) dat werd opgevolgd door het ronduit slappe Somewhere Else (2007). Na het meesterwerk Fuck Everyone And Run (F E A R) uit 2016 was het dan ook even nagelbijten voor de nieuwe worp. En ik kan u zeggen: het is ze gelukt.
Hoewel An Hour Before It’s Dark iets minder ‘boos’ klinkt dan zijn voorganger wil dat zeker niet zeggen dat het album geen pit heeft. Integendeel: de eerste helft van de plaat is zelfs verrassend uptempo te noemen en de gelaagde opbouw die een goed Marillion-album kenmerkt, is op elk nummer aanwezig. Ook bijzonder fijn is de toevoeging van het Engelse koor Choir Noir, dat vooral het toch al meeslepende The Crow And The Nightingale een extra laag geeft. Dat Marillion ook opnieuw het ‘less is more’-principe aanhoudt en zich beperkt tot zes (hoofd)nummers, zorgt er bovendien voor dat er geen zwakke broeder aanwezig is.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Marillion? In LFL119, vanaf 30 maart in de winkels en onze webshop, vind je een uitgebreid interview met de band.
2 Reacties
Beste Stefan, bedankt voor de recensie inmiddels heb ik dit album gekocht. Ik ben het over dit album van Marillion niet met je eens. De teksten zijn heel mooi, vooral bij het laatste nummer, geweldig! Ik heb echter een aantal kritische punten. Op de eerste plaats vind ik het album erg routinematig, vooral de drums. Het lijkt wel alsof Mosley gewoon z’n ding doet, geen andere sound geen bijzondere ritmes, allemaal erg routinematig en niet spannend. De geluidskwaliteit van het album vind ik erg onder de maat, erg veel compressie in het totaal geluid waardoor het album niet spettert, jammer vind ik dit. Ik begrijp dat het voor radio zo moet maar als muziekliefhebber die ook nog eens graag wil genieten van mooie muziek via een mooie installatie vind ik het ver beneden de maat. Ik begrijp dat het is opgenomen bij Real-world, heeft de producent/geluidstechnicus proppen in zijn oren? Dit alles bederft het album in grote mate waardoor ik g’e’en plezier beleef aan de composities. Toch bedankt voor je recensie, smaken verschillen uiteraard maar ik denk dat de groep meer had kunnen halen uit de composities van het album. Misschien een idee voor de mannen van Marillion om volgende keer een betere kritische producer te nemen.
Wat een fantastisch album!. Een reden je te verdiepen in de teksten, een reden om de oorsprong van teksten te achterhalen. Waar wordt nu naar verwezen? Toch wil ik 1 minpunt noemen. Ik ben een groot fan van Ian Mosley. Niet omdat zijn technische vermogen nu wereldschokkend is , meer omdat ik hem een uitermate muzikale drummer vind. Drumpartijen complementair aan de muziek, prachtig!!! Maar wat zijn mn de drums slecht opgenomen zeg. Donker, weinig ruimte voor cymbals, bijna alsof je het geluid met oorbeschermers op hoort. Jammer. Neem een voorbeeld aan de opname kwaliteit van This Strange Engine. Gelukkig bleek afgelopen woensdag in Utrecht dat het geluid qua drums de opnamekwaliteit overtrof. Thanks again Ian!.