Springtime In New York bewijst dat Bob Dylan ook in de periode 1980-1985 een creatieve periode doormaakte
Het zestiende deel van Bob Dylans onvolprezen Bootleg Series bestrijkt een curieuze fase in de loopbaan van de Amerikaanse zanger. Het album Shot Of Love (1981) was het laatste van het drieluik dat hij maakte om zijn geloofsovertuiging met de wereld te delen. Een religieus besef dat tijdelijk bleek te zijn, want met Infidels (1983) keerde hij weer terug op aarde. Veel Dylan-fans vragen zich al decennia af wat hun held zich tijdens het maken van vooral die tweede plaat bezielde.
Terwijl hij beschikte over een topband met kopstukken als Mark Knopfler en Mick Taylor op gitaar werden vele tientallen songs opgenomen. Tot afgrijzen van de betrokkenen zette de eigenzinnige Dylan vaak niet de beste nummers op de plaat. Zo verdween een prachtnummer als Blind Willie McTell in het archief, totdat in 1991 de eerste release van The Bootleg Series verscheen. Het heeft nu ook een plekje gekregen in het nieuwe deel.
Maar er is meer. Duidelijk wordt ook dat Dylan destijds talloze uren in de studio doorgebracht moet hebben. Hij stortte zich daarbij met hoorbaar plezier op zowel eigen werk als covers. Veel Dylan-adepten zullen ook blij zijn met de volledige versie van Death Is Not The End of het mooie Straight A’s In Love.
Springtime In New York is daarmee een goedgekozen titel: in een tijd waarin Dylan soms de weg kwijt leek te zijn, maakte hij in werkelijkheid een heel creatieve periode door. Het duurde alleen even voor dat met de wereld gedeeld kon worden.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Bob Dylan? Bekijk hier Lust For Life 092, met een uitgebreid artikel over de singer-songwriter.
Meer over
0 Reacties