Paul Stanley’s Soul Station verwezenlijkt een jeugddroom
De wereld leerde Paul Stanley in de jaren zeventig kennen als de geschminkte frontman van KISS. Achter dat stoere exterieur bleek een hartstochtelijke soulliefhebber schuil te gaan. In 2015 richtte de zanger het orkest Soul Station op, waarmee hij optrad in Amerika en Japan. Nu is er het album, dat in lijn met de titel covers van oude soulnummers bevat, aangevuld met een handvol nieuwe liedjes. Uit alles blijkt dat dit voor de 69-jarige Amerikaan geen hobbyprojectje is. Hij wordt bijgestaan door muzikanten, achtergrondzangers en arrangeurs met een verleden bij grootheden als Steven Tyler, Whitney Houston, Bonnie Raitt, Aretha Franklin, Natalie Cole en Stevie Wonder. Alles klinkt dus goed.
De keuze voor nummers als Could It Be I’m Falling In Love (The Spinners) en The Tracks Of My Tears (Smokey Robinson & The Miracles) is misschien niet erg spannend, maar de uitvoering en bevlogenheid maken veel goed. Dat geldt ook voor Stanley zelf, die alles met een aanstekelijk enthousiasme zingt. Het verrassende hoogtepunt van de plaat is het uitbundige en door de zanger zelf geschreven I Do. Het verdient respect als iemand op zo’n leeftijd nog een jeugddroom verwezenlijkt, zeker als het nog eens een album oplevert waar een mens blij van wordt.
Meer lezen over KISS? Bekijk hier Lust For Life Magazine 088 met KISS op de cover.
2 Reacties
Heb het album van Paul Stanley ’s soulstation beluisterd ondanks dat ik kissfan Ben klinkt dit album geweldig.
Klinkt nergens naar, niet Paul Stanley waardig. Als Kiss-liefhebber verspilling van tijd.