Roger Waters komt naar Nederland. De oud-bassist van de legendarische rockband Pink Floyd staat op 8, 9 en 11 april in het Arnhemse Gelredome met zijn concertreeks The Wall Live. Revolver’s Lust For Life kon dit niet ongemerkt voorbij laten gaan en riep deze week daarom uit tot Roger Waters Week.
In het kader van de Roger Waters Week vroeg Lust For Life verschillende Nederlandse muzikanten naar hun liefde voor een van de invloedrijkste musici van de afgelopen decennia. In dit eerste deel: Bert Heerink.
Heerink wordt in de jaren tachtig vooral bekend als zanger van hardrockband Vandenberg, waarmee hij in binnen- en buitenland succes behaalt. Later treedt hij toe tot Picture en Kayak, maar het grote publiek leert hem vooral kennen wanneer hij in de jaren negentig zijn stem leent aan een commercial voor biermerk Heineken. Vervolgens neemt Heerink het album Storm Na De Stilte op met Nederlandstalige covers van bekende popklassiekers. Het nummer Julie July wordt een grote hit.
In 2007 en 2008 staat Heerink op de bühne met de voorstelling Symphonic Echoes of Pink Floyd. Samen met het Noord Nederlands Orkest vertolkt hij in dit stuk verschillende nummers van Roger Waters voormalige band.
“Ik leerde Pink Floyd kennen door middel van de plaat The Piper At The Gates Of Dawn, maar die snapte ik toen nog helemaal niet. Ik hing destijds rond in het studentenleven van Nijmegen, hoewel ik zelf niet studeerde. Daar werd onder het genot van een dikke joint veel naar Pink Floyd geluisterd. Ik kon er niet zo veel mee, maar raakte wel gefascineerd door het feit dat iemand zulke lange, psychedelische nummers kon schrijven. In 1987 zag ik ze in de Kuip, ten tijde van A Momentary Lapse Of Reason. Toen was ik verkocht.”
In hoeverre is Waters verantwoordelijk voor de sound van Pink Floyd?
“Roger Waters is natuurlijk een erg goede muzikant; het lijkt me persoonlijk ook een mooi en sociaal persoon. Ik moet echter wel zeggen dat ik Waters vooral goed vind in combinatie met David Gilmour. Toen hij bij Pink Floyd kwam, hebben ze samen de band echt naar een hoger plan getild. Daarom is het ook zo jammer dat die twee zo’n ruzie hebben. Het is zo stom en kinderachtig. Wat maakt zo’n meningsverschil nou uit? Ze moeten gewoon weer bij elkaar komen en hele mooie muziek maken. Nu kan het nog! Of eigenlijk is het al te laat, aangezien Richard Wright helaas is overleden.”
Wat is Waters beste werk?
“Ik heb eigenlijk geen enkele soloplaat van hem. Ik ben vooral liefhebber van het latere en melodieuzere materiaal van Pink Floyd. Ik bewonder die moeilijke simpelheid in dat werk en hun vermogen om muziek commercieel te maken die eigenlijk helemaal niet commercieel is. Vooral Wish You Were Here uit 1975 vind ik erg mooi, omdat de liefde voor de overleden zanger Syd Barrett overal zo duidelijk naar voren komt. Ik denk dat de harmonie in de band toen op zijn hoogst was en dat hoor je. Ik krijg er nog steeds kippenvel van. Met The Wall kan ik daarentegen vrij weinig. De band voert daar een trucje op en het klinkt me allemaal te gemaakt. A Momentary Lapse Of Reason vind ik wel weer een goed album, ook al deed Waters daar helaas niet aan mee. Zijn geest waart echter wel rond op die plaat, alsof Gilmour hem over wilde halen om bij de band terug te komen.”
In 2007 en 2008 maakte je samen met het Noord Nederlands Orkest het programma Symphonic Echoes Of Pink Floyd, waar ook Antonie Kamerling en Erik Mesie aan mee werkten. Was je niet bang je vingers te branden?
“Absoluut, maar dat maakte het juist zo spannend! Ik vind het nu eenmaal leuk om risico’s te nemen. Het idee voor de voorstelling kwam van mijn vrouw. Ze was benieuwd hoe Pink Floyd in zo’n orkestuitvoering zou klinken. De Belgische dirigent Dirk Brossé heeft de muziek gearrangeerd en het resultaat was overweldigend. Het stuk Echoes van het album Meddle gebruikten we als uitgangspunt. Dat was bepaald niet gemakkelijk, vanwege al die fragmentarische, psychedelische stukken. Daarnaast speelden we bijvoorbeeld nummers van The Wall, maar ook See Emily Play.”
Denk je dat Waters en Gilmour ooit nog samen op het podium zullen staan?
“Ik hoop het van harte! Ter nagedachtenis aan Richard Wright moeten ze de meningsverschillen opzij zetten en met een overdonderend nieuw album komen waar gewoon met dikke vette letters Pink Floyd op staat. Als zij weer samen gaan spelen, dan kom ik meteen kijken! Maar natuurlijk is Roger Waters als soloartiest ook nog steeds de moeite waard. Hij is een geweldige muzikant die fantastische muziek heeft neergezet.”
0 Reacties