Het is moeilijk jezelf niet te voelen krimpen wanneer je voet zet in het voetbalstadion. Voor de wat meer bescheiden poppodiabezoeker is het concert van Iron Maiden in de Arnhemse Gelredome ongetwijfeld een absurde ervaring. Binnen een uur is het gevaarte veranderd in een zee van zwarte bandshirts, baarden en bier. De Britse metalkoningen zetten een onverwoestbaar spektakel neer waar decenniajongere bands een puntje aan kunnen zuigen.
Terwijl ik als concertbezoeker in mijn twenties kijk naar het tempo dat deze mannen twee uur lang volhouden, voel ik me plotseling belachelijk ‘out of shape’. Bruce Dickinson, de 57-jarige frontman van de groep, sprint onvermoeibaar van de ene kant van het idioot uitgedoste podium naar de andere. “Scream for me Arnhem!”, krijst de zanger veelvuldig, wat steeds onmiddellijk wordt beantwoord door een uitzinnig schreeuwende menigte. Tussendoor stopt de zanger af en toe om wijdbeens naar het publiek en in de lucht te gebaren, om zijn kenmerkende, lange uithalen kracht bij te zetten. En misschien omdat headbangen nou eenmaal lastig is als je het enige lid van een rockband bent met een kort koppie. De andere Britten maken gretig gebruik van hun weelderige metaldos en grijpen elke kans aan om eens flink met de schedel te schudden. Gitarist Janick Gers maakt er echt een showtje van en werpt zijn gitaar om de paar minuten rond zijn lichaam met behulp van zijn gitaarband. Aan het eind van de set slingert hij zijn instrument zelfs ver boven zijn hoofd en smijt het ding neer op het podium, waarna hij probeert verder te spelen met zijn voeten. Creatief is het wel, praktisch wat minder geslaagd.
De band laat deze woensdagavond een mix van nummers van het nieuwste album uit 2015, The Book Of Souls, en ouder werk door de Gelredome knallen. Het is duidelijk dat de klassiekers nog altijd de publieksfavorieten zijn en Dickinson zingt ze nog altijd zo zuiver en vol overgave als jaren geleden. Wanneer het single-artwork van The Trooper levensgroot op het podium geprojecteerd wordt, gaat heel het stadion al bij voorbaat uit zijn dak. Maar dat betekent niet dat het publiek grotendeels grijs is. “Sommige mensen hier waren nog niet eens geboren toen dit nummer uitkwam”, zegt Dickinson voordat hij en zijn bandmaten beginnen aan het uit 1982 afkomstige Children Of The Damned, terwijl een klein jongetje in een Iron Maiden-shirt op de schouders van zijn vader met zijn armen maait. “Misschien zijn jullie wel verwekt op dit nummer. Hoewel, zes en een halve minuut is wat mager…”
Vuurspuwende pilaren en kledingwissels
De Britse band is natuurlijk niet vies van wat showmanship en kitscherig, Halloween-esque drama. Het podium heeft meerdere verdiepingen – meer plek voor Dickinson om rond te rennen – en moet een mystieke, Machu Picchu-achtige constructie voorstellen. “Er zijn allerlei geheime boodschappen en symbolen verborgen op deze muren waar ik zelf ook niks van begrijp”, grapt de zanger over de gigantische podiumprop. “Spreekt er iemand Mayaans?” Er wordt tijdens de show onbeschaamd gebruik gemaakt van vuurspuwende pilaren, droogijs en meerdere kledingwissels voor Dickinson. Aan het begin van het nummer Powerslave verschijnt de frontman plotseling met een latex masker over zijn gezicht en tijdens The Trooper draagt hij een ouderwets legeruniform, wapperend met de Union Jack en al. Ook voor de beroemde mascotte van de band is een rol weggelegd: tegen het eind van de show komt een op stelten wandelende Eddie het podium op. Gers rent een paar keer tussen zijn benen door en houdt een geënsceneerd gevechtje met het figuur. Voor als we nog niet genoeg vermaakt waren.
Het enige probleem waar de band mee te kampen heeft, is dat Iron Maiden wellicht een te grote naam is om iedereen een bevredigende concertervaring te bezorgen. Op de weg terug naar Arnhem Centraal hoor ik een aantal licht gepikeerde toeschouwers klagen over de grote hoeveelheid mensen die het concert aantrok. “De show was geweldig, maar ik kon totaal niet in de buurt van het podium komen door die mensenmassa”, zucht een gezette fan met een staartje. “Ze zijn gewoon te populair,” antwoordt een andere metalliefhebber. En dat is compleet verdiend, als je het mij vraagt.
Iron Maiden in Gelredome
Gezien op woensdag 8 juni 2016
Foto’s: Bernard Bodt
13 Reacties
prima concert van mijn favoriete band!
Evenwel was het volume op mijn zitplaats[ vak 105] op de onderste ring halverwege het stadion, veel te hard! Veel harder dan mijn voorgaande Maiden-concerten. Zelf ‘meezingen’ was er nauwelijks bij. Volgens mij was het met 5 a 10% minder volume, prima geweest. Waarom zou ik bij een concert zelf oordempers mee moeten nemen, terwijl de band en / of organisatie daarvoor hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Liever wat minder hard en zuiver, dan veel te hard en vervormd.
Lower the volume. Up the Irons!
Volume qas prima op het veld. Misschien zelfs ietwat zacht.
Wij zaten in vak 106. Dit is de 4de keer dat ik Maiden live zie, 3x top. Ditmaal wederom mooie show, maar geluid was bagger. Veel te hard, en vervormd. Met name zang kwam (hierdoor ?) slecht over. Echo bij intro, en stem leek regelmatig weg te vallen. Wie is er eigenlijk verantwoordelijk voor het slechte geluid aan de westtribune ? Erg jammer, domper op een concert met, gezien eerdere Maiden ervaringen, zeer hoge verwachtingen
Stond op het veld (halverwege). Het geluid was qua volume prima, maar dan nog gebruik ik earplugs.
Zeker bij de eerste nummers klonk ook op het veld het geluid vervormd, met echos en af en toe viel de stem inderdaad weg. Maar waar dat aan ligt? Misschien wel aan die galmbak van een Gelredome.
De meesten schijnen dat niet erg te vinden gezien de positieve reacties die ik overal op het internet zie. Persoonlijk vond ik dat zeer jammer en eigenlijk onacceptabel. Desondanks toch een gave show.
Maiden Rules: 21.000 Bloodbrothers cannot be wrong!!
Helemaal eens met de reacties hierboven.
Ik stond ook op het veld en het geluid was echt bijzonder slecht.
Zelfs als hij alleen aan het praten was kon je hem bijna niet verstaan. De galm was altijd aanwezig.
De eerste keer naar Irom Maiden gegaan. Had wel hoge verwachtingen, maar uiteindelijk was ik teleurgesteld. Te hard geluid en vervormd. Jammer, Ik vind Gelredome stadion niet de beste keuze voor metaalband door te veel echo en niet goed ingestelde geluid. Verder de show was goed, de band was heel erg energiek en in top vorm. Maar dat hielp weinig.
Je hebt wel gelijk. Hoewel het volume tegenwoordig lager staat, klonk het zelfs bij de PA zompig. Eigenlijk ben ik van Miaden beter gewend.
Ik bezoek Maiden sinds de Number of the Beast tour. Vroeger stond het geluid veel harder. Heerlijk! Bewogen je ingewanden mee met de drums, maar ja ‘I’ve got a fire in my ear that won’t stop until the day I die. Dat dan weer wel.
Geluid varieert altijd in een zaal. Mijn oplossing is door voor de PA te gaan staan. Daar regelen ze het geluid en is het meestal goed. In dit geval stond ik erachter vanwege de drukte. Bugger, dat mijn favoriete bandje zo populair is geworden ;-)
Goed te lezen dat ik niet de enige was die de geluidskwaliteit echt slecht vond. Niet acceptabel voor zo’n evenement en ook gegeven de prijs die je betaald voor een ticket.
Ik heb vanmiddag een mail gestuurd naar Mojo.nl concertorganisator om mijn beklag te doen.
Ik kan iedereen die dezelfde mening is toegedaan hetzelfde te doen. Het kan niet door de beugel dat men met zulke slechte kwaliteit weg komt.
Dirk
ik ben al 4 keer bij iron maiden geweest is altijd super
deze keer bewust niet omdat de vorige keer Gelredome ook nogal tegen viel de sfeer en geluid waren niet goed
bij uitstek een festival band voor buiten dus
in assen geweest was legendarisch
Caya, Je schrijft heel natuurlijk. Je artikel is zeer overtuigend. Proficiat !!
concert was goed allen jammer dat het geluid veel te hard was, was de vorige keer beter in Ziggo dome, de volgende keer hoop ik dat het geluid beter is.