Voor mensen die KISS nog nooit eerder live gezien hebben (zoals uw recensent) was het de laatste kans om de zeventigers Paul Stanley en Gene Simmons en de zestigers Tommy Thayer en Eric Singer samen in Nederland op een podium te aanschouwen. Al weet je het met rockhelden op leeftijd nooit echt zeker, want ze kunnen zomaar terugkomen op hun voornemen om definitief te stoppen met toeren.
De mannen hebben pasgeleden aangekondigd honderd steden aan hun End Of The Road World Tour toe te voegen, dus de kans is ook aanwezig dat ze nóg een keer een zaal in Nederland boeken. Het echte einde van het leven ‘on the road’ is met de aankondiging in ieder geval weer even uitgesteld. Simmons voegde daar met gevoel voor entertainment aan toe dat niet bekend is wanneer de tour precies zal eindigen, omdat ze nog nooit eerder met pensioen zijn geweest. De jaren beginnen voor hem echter wel te tellen en zijn outfit is dusdanig zwaar, dat hij aan topsport moet doen om er überhaupt in te kunnen bewegen.
Vanavond doet dit er allemaal niet toe als het befaamde intro door de speakers schalt: ‘You wanted the best, you got the best. The hottest band in the world… KISS!’. Het doek valt en met heel veel vuur(werk) om zich heen komen de drie gitaristen vanuit het dak naar beneden. Achter het drumstel van Singer hangt een gigantisch scherm en naast het podium bevinden zich er nog twee, waardoor niemand in de Ziggo Dome naar miniatuurpoppetjes hoeft te kijken.
‘The oldest stuff’
Uiteraard start de band met ‘good old’ Detroit Rock City. De stem van Stanley heeft in de loop der jaren weliswaar behoorlijk aan finesse ingeboet, maar het volume is nog steeds indrukwekkend. Wat kan die man een strot opzetten! Ook de bas en de tong van Simmons maken overuren om ons ervan te overtuigen dat de band niet is gekomen om zich er makkelijk van af te maken. Met Deuce gaan de frontman en de bassist helemaal terug gaan naar het begin van hun carrière. Vandaag zullen er maar liefst vier songs van het debuutalbum KISS uit 1974 – door Stanley ‘the oldest stuff’ genoemd – worden gespeeld. Oude filmpjes worden op het scherm getoond en iedereen weet: dit wordt een heerlijk avondje nostalgie.
De begeleidende beelden worden alleen maar fraaier wanneer de jaren tachtig aan bod komen met War Machine, Heaven’s On Fire en I Love It Loud, waarin ook de vuurspuwact van Simmons zit. In een sneltreinvaart raast men door de setlist heen, af en toe onderbroken door praatjes van Stanley, die zoals bekend niet altijd van hoog niveau zijn. Het lijkt alsof hij tegen een stel kleuters praat. Zijn communicatieve vaardigheden mogen tegenvallen, op zijn zangkunsten en gitaarspel valt vanavond weinig aan te merken.
Liefdesdokter
Na het oudje Cold Gin volgen spetterende gitaarsolo’s van Thayer, waarbij hij wordt begeleid door ufo’s op het scherm en de drums van Singer. Daarna is het tijd voor de liefdesdokter. Van de KISS-klassieker Calling Dr. Love uit 1976 wordt een lekkere compacte versie gespeeld. Met het perfect uitspreken van ‘Scheveningen’ zorgt Simmons bovendien voor een welkom spontaan momentje.
Even later is de drumsolo van Singer verrassend genoeg onderhoudend te noemen en daarna is het podium volledig voor Simmons. Gevangen in groen licht geeft hij een creepy show weg, waar het spuwen van bloed uiteraard onderdeel van is. Dit is het perfecte intro voor God Of Thunder, dat door Simmons hoog boven de massa wordt gezongen. Het daaropvolgende Love Gun is echter het absolute hoogtepunt van de avond. Stanley is inmiddels via een kabelbaantje naar een kleiner podium aan de andere kant van de zaal getransporteerd, zodat de mensen die daar zitten en staan een privé-versie van het geweldige Love Gun voorgeschoteld krijgen.
Discobal
Een verplicht nummertje voor de gehele tour is natuurlijk de grootste hit van de band: I Was Made For Lovin’ You. De a capella-introductie van Stanley wordt massaal door het publiek overgenomen. Met een discobal op het scherm nemen de fans tot genoegen van de zanger/gitarist de refreinen voor hun rekening, de hoge noten zijn voor hem namelijk niet meer haalbaar. Het echte KISS-gevoel zit echter in de nummers uit de tijd dat het gros van het publiek nog niet of net geboren was. Met Black Diamond wordt een laatste uitstapje naar 1974 gemaakt. Singer kan zich voor de eerste keer als leadzanger uitleven, achter zijn drumstel dat aan het einde van het nummer hoog boven de rest van de band uittorent.
Na een korte pauze zien we Singer midden op het podium achter een piano zitten om een van de mooiste liedjes ooit geschreven te vertolken. Bij Beth worden de zaklampjes van de mobieltjes trots omhooggehouden. Na een fotomoment van band en fans gaat het feest door met Do You Love Me. De ballonnen en de fantastische beelden uit de oude doos verhogen de feestvreugde nog meer. Bij het afsluitende Rock And Roll All Nite gaat al het nog niet afgeschoten vuurwerk alsnog de lucht in en mogen de confettikanonnen eindelijk hun werk doen.
De setlist die de heren de bezoekers vanavond voorschotelden, verschilt nauwelijks met die van de show die ze op 25 juni 2019 in dezelfde zaal gaven. Toch zal het voor iedereen weer een belevenis zijn geweest die ze niet snel zullen vergeten. Ik kan in ieder geval met een tevreden gevoel weer een grote act van mijn bucketlist wegstrepen.
KISS in Ziggo Dome
Gezien op 21 juli 2022
Foto’s door Mitchell Giebels
13 Reacties
Het geluid was geweldig en de band leek er echt veel lol in te hebben, ze zijn echt al wat ouder maar nog echt niet sleets.
De zang van Paul komt voor 90% van tape, vandaar dat het (weer) goed klinkt ;-)
Dat maakt toch geen bal uit? Na 50 jaar is zijn stem gewoon versleten. Ik heb zoals iedere keer een fantastische avond gehad! Op naar het volgende concert
Onzin, je kunt niet én zingen en het publiek toespreken op het zelfde volume. Bij sommige nummers hoorde ik een backing meelopen maar er werd niet geplaybackt.
Jeugdsentiment voor mij als 53 jarige rocker. Verwachtte niet veel maar tot mijn verbazing een spetterende show, waar de bandleden er veel lol in bleken te hebben, erg vermakelijk dus!
Van het ‘playbacken’ waar veel over te doen is heb ik niets gemerkt. Wel irritant waren de kleuterpraatjes van Paul Stanley tussendoor, ik had zelf namelijk nog niet door dat ik in Amsterdam was, gelukkig bracht de frontman tussen elk nummer mij hiervan op de hoogte…
7e keer Kiss gezien en het was weer een geweldige show. Al vond ik Paul deze keer met wat (te)veel bezig met de camera en de (irritant gepositioneerde) VIPS die voor het podium mochten staan waardoor de 1e rij regelmatig tegen mobieltjes, camera’s en achterhoofen aankeken. Daarentegen was Tommy deze keer juist losser dan voorgaande keren en draagt hij toch wel veel van het geluid. Was vorige keer ook al duidelijk. De backtrack was niet hinderlijk. Eric was prima. Gene had wel weer lol met onder andere een dame van de crew meerdere malen een ma nat t-shirt te bezorgen. En per ongeluk ook nog het podium in brand te steken met een hilarische pose van Gene tot gevolg. Laat ze nog maar eens komen, blijft geweldig!
de band speelde heerlijk los, rollende baslijnen, top geluid -altijd in. de ziggo-, improvisaties in de nummers!
Het concert was waanzinnig goed
Het leukste moment voor mij was dat ik Paul Stanley van dichtbij zag toen hij over het publiek vloog en op het platform stond
Dat moment pakken ze mij niet meer af
Was de 10e keer dat ik kiss zag
Ik heb genoten en ondanks dat het de laatste keer was
Was het de laatste keer ik Denk van wel
De show stond weer als een huis. Ik vond met name opvallend dat Gene erg relaxed was en steeds aan het dollen was met het (vrouwelijke) publiek. En of Paul zijn zang komt van tape, wie boeit het, het was weer een geweldige avond. KISS stelt zelden teleur met hun show.
Na KISS in 2019 op Graspop voor de 13e keer gezen te hebben dacht ik dat het de laatste keer zou zijn geweest. “Gelukkig” kwam mevrouw Corona ertussen door en kondigde KISS aan nogmaals in 2021 naar Amsterdam te komen. Omdat mevrouw Corona maar niet wilde schuiven voor mijn helden, die ik sinds 1976 al volg, werd het concert verschoven naar 2022. In de tussentijd nog naar het concert in Antwerpen geweest en afgelopen donderdag dan toch het allerlaatste concert van de heren gezien en beleeft in de Ziggodome. Het was voor mij zoals alle 14 keren van te voren een belevenis die geen enkele band voor mij heeft kunnen brengen. Man wat heb ik weer genoten. Na afloop toch een klein traantje moeten laten dat de periode KISS waarschijnlijk gedaan is, het is goed geweest. Gene, Paul, Thommy en Eric bedankt voor al die mooie jaren. Het ga jullie goed.
De band 4x gezien was een topavond klopte helemaal dus wat mij mogen ze terugkomen was de beste show heb genoten.
Onwijs gaaf concert gezien.. wat een belevenis. Wat ik wel miste was Sure know something.
Al meer dan 30nkeer gezien en het blijft ondanks de kritieken die mensen geven een voorbeeld voor elke band
! Een echte show met alles er op en er aan.
Ik zal ze echtmissen!